Van origineel gesproken. Steven Soderbergh gebruikt beelden uit Ken Loachs Poor Cow om het karakter van Wilson (Terence Stamp) extra diepgang te geven. Zonder dit te profileren als een vervolg zijn de fragmenten ingenieuze aanvullingen die de echtheidswaarde alleen maar verhogen. Da's duizend keer getrouwer dan andere acteurs in zijn huid te laten kruipen of ongeloofwaardige make-ups toe te passen.De indruk van arthouse wimpelt Soderbergh meteen weg door er een gezwinde, dynamische film van te maken. Langzaamaan met slechts sporadisch actie explodeert het drama. Pijnlijk is het vast te stellen dat Wilson eigenlijk zelf aan de basis ligt van zijn dochters dood, de kwintessens van het verhaal.
De keuze van Stamp als leading man is schitterend. De onverstaanbare, platsprekende Engelsman die met de botte bijl bruut inhakt op al die wouldbe gangsters onderneemt een eigen kruistocht, een hopeloos gevecht tegen de corrupte windmolens. Eduardo Raul (Guzman) is zijn getrouwe Sancho Panza die mee het pad op gaat en hem door dik en dun steunt.
Mooie beelden, uitstekend acteerwerk en de juiste muziek.
The Limey. Steven Soderbergh. 1999. ****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten