zondag 7 augustus 2016

Eindelijk: de nieuwe Travis, Carmen, Zang van de Vampiers én het Narrenschip

September en oktober lijken wel de maanden waarin uitgever Talent een heropstanding maakt. Vele van door hen gestarte titels krijgen dat tweede aanvullende leven. Gelukkig veel beter uitgegeven (met een mooiere vormgeving, druk en lettering) én met de garantie dat het afgewerkt wordt.
Wat staat er op de planning?
September:

- 14-18 4
- Carmen Mc Callum 10
- Excalibur Kronieken 4 HC
- Frontlinies 1 HC
- Frontlinies 2 HC
- Meester-Inquisiteurs 1 SC
- Meester-Inquisiteurs 2 SC
- Orakel 5 HC
- Travis 10
Oktober:
- 7 Wonderen 4 HC
- Complot 3 HC
- Eeuw der Schimmen 16
- Excalibur Kronieken 4 SC
- Frontlinies 1 SC
- Frontlinies 2 SC
- Man van het Jaar 6
- Narrenschip 4 HC
- Orakel 5 SC
- Vito 3
- Zang van de Vampiers 16
Zo onthaalde ik het eerste deel: Adembenemend, zo moet je dit eerste deel bestempelen. Grijpt meteen naar de keel, houdt je van 't begin tot het eind in de ban met slechts één verwachting: onmiddellijk dat tweede deel ter hand nemen. De actie in woordloze sequenties wordt filmisch voorgesteld via rijkelijke kaders. In het beste geval zelfs vijftien op een pagina! De lezer wordt voortdurend getrakteerd alsof de auteurs zich niet inhouden om een scène extra neer te schrijven/tekenen, wat hen meer werk oplevert. Guerineau springt net als Corbeyran gul om met zijn talenten. En al lijken de figuren in lengte gekrompen of ingekort, de statiek verdwijnt achter het dynamisme. Schaduwen is een ijzersterk, nieuwsgierig begin van een spannend feuilleton. Al weet je nog niet veel, je slikt het als zoete koek.

zaterdag 6 augustus 2016

De zin of onzin van vertalen

Om de zelf vertaalde Cambridge Five te kunnen bespreken, was het dringend tijd het boek terug te herlezen om een frisse beoordeling neer te pennen. Wanneer je dan taalfouten tegenkomt (op pagina 6, kader 7: "weldegelijk" aan elkaar geschreven) of woordherhalingen opmerkt (pagina 6, kader 3, twee maal "Ik herinner me" zeer kort na elkaar) en vooral bij "doe het ligt uit" (14-9), twijfel je of er bij de transcriptie niets is misgelopen. Ben je ergens gestruikeld, was je onoplettend of heeft de letteraar iets onvoorzien aangepast? Verificatie met de oorspronkelijk doorgestuurde tekst is de boodschap. En wat blijkt? Elke zin is zowat veranderd, aangepast, herschreven. Ten goede? Zeker niet wanneer er fouten insluipen. Bovendien vraag je je af waarom je dit betaalde werk moet verrichten wanneer iemand anders met de hakbijl toch alle zinnen doorklieft en herschrijft?
In de periode bij Casterman dat ik de geletterde eindteksten van anderen nalas, moest je het reeds gedane werk respecteren en greep je enkel in bij flagrante fouten. Hier zet de redacteur de tekst naar zijn/haar hand, met een blender alle letterwoorden mixend waardoor de opgelegde regels ongetwijfeld beter gevolgd worden. Echt?
Omdat dit niet gecommuniceerd werd, komt nu pas die pijnlijke vaststelling dat ook Universal Wat Two zo verhaspeld werd. Ik weet waarom ik "Hou voor 'n keer je mond" laat volgen door "En geef me een dikke knuffel." en niet "Hou voor 'n keer je mond. En hou me in je armen" schrijf. Niet enkel omdat een mogelijk einde nadert en zo'n omhelzing alsnog troost kan bieden, wel om te vermijden dat je het woord houden direct na elkaar onnodig herhaalt. Over die interpretaties kan je blijven struikelen. Feit is dat je je afvraagt of het wel zin heeft om in die context nog verder boeken te vertalen?

Vernieuwde planning Daedalus

Met de veranderingen binnen hun distributeur hadden menig titels van Daedalus vertraging opgelopen. Op 17 augustus verschijnen:
- Aspis 4
- Collectie 1800 Dr Watson 1
- Dwergen 2 SC
- Elfen 9 SC
- Meester-Inquisiteurs 1 HC
- Meester-Inquisiteurs 2 HC
- Narrenschip 3 SC
- Spynest 3
Kan Aspis de verwachtingen van deel 3 inlossen?
Een thriller waarvan het plezier afdruipt, dat is Aspis. Vermakelijk amusement zonder plat te zijn. Het contrast tussen de hoofdrolspelers maakt het extra genietbaar. Enerzijds de kordate, feministische vrijgevochten dame haar professionele plek in een nog conservatieve maatschappij opeisend. Anderzijds de flirterige, slungelende betweter die toch iets meer is dan een nalopertje. Je verwacht in Twee Noord-Franse indianen niet meteen een ontknoping annex oplossing voor de verdwijning van de geestesbroer. Het gebruikelijke tweeluik wordt op natuurlijke wijze verlengd met de échte dreiging waar zelfs de politie en voormalig baas achter zit. Superleuk met achterin een goed, begeleidend dossier.