Wat een enge titel, die Het enge eiland. Deze alliteratie straalt immers weinig dreiging uit. De covertekening trouwens ook niet. Je zou op zijn minst verwachten dat er een eiland op afgebeeld zou worden. Gelukkig krijg je een hint en heb je al een idee met welke snoodaards Sus en Wis te maken hebben, geen Robotkops. Ook de millenniumgekte sluipt de S&W-wereld in. Een supercrimineel wil aan de hand van de computer de wereldmachten naar zijn hand zetten. En dat niet in naam van de wereldvrede. De slechterik wordt pas op de veertigste pagina bekendgemaakt. Terwijl je hoopt dat het voor een keer een originele opponent is, valt de scenarist terug op het cliché. Valt er dan iets te beleven met Het enge eiland? Toch wel. De frivole, frisse tekeningen. Soms zijn ze niet altijd even accuraat, neem strook 17, de verhouding Wiske-Sidonia, Suskes hoofd ten opzichte van diens lichaam, Suskes arm in het derde kadertje. Maar zo'n zitpose van Suske op die strook maakt het net allemaal verrassend anders en dynamischer. Net als de manier waarop professor Barabas tegen zijn bureau leunt (strook 24, kader 3). Met deze kleuren op dat blinkende papier geniet je van de beheerste dynamiek.
- Suske en Wiske 178 **½
- Suske en Wiske 262 ***
- Suske en Wiske 262 Luxe ***
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten