Holala. Robert De Niro en Al Pacino, (on)netjes NAAST elkaar. Da's geleden van in 1995 toen de twee nog TEGENOVER elkaar stonden in Heat. De 'buddies' die om iets gedaan te krijgen wel eens ongeoorloofde dingetjes durven te doen. Dat gerechtigheid geschiede. Dus dan als een volwassene eigen rechtertje spelen, zo hoort dat. Maar hoe beoordeel je zo iemand?
D'r wordt een potje schaak gespeeld, alleen weet je nooit op basis van de zichtbare handen wie aan zet is. Jon Avnet speelt het suggestieve spel en zet je voortdurend op het verkeerde spoor.
Minpunt zijn de vijfennegentig minuten. Het had een kortverhaaltje van een uur mogen zijn. En wat blijkt, Avnet, de sukkelaar, had er oorspronkelijk 120 voorzien. Kortgeknipt na een negatieve preview. Ze kunnen nu eenmaal niet allemaal Michael Mann heten en hem evenaren qua ravissante sfeer, gestage opbouw en uitdagend acteurspel. Niet dat De Niro en Pacino er een potje van maken, alleen ontbreekt de supermagie.
Righteous Kill. Jon Avnet. 2008. ***
donderdag 3 januari 2013
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten