Niet Flip de papegaai, wel Flip, het winterkoninkje treedt op naast de helden samen met de Snoezige Snowijt, een verbastering van Snow White. Het kerstverhaal plaatst Suske en Wiske in de positie van Maria en Jozef die door/met hun kleintje moeten vluchten voor de bezetter. Met een gelijkaardige stal, met zelfs gelijkaardige bezoekers (de drie wijzen). Draagt Barabas nu een bril of niet? Pagina 6, kader 2, met zo'n uitpuilogen moet je oppassen dat ze niet een keertje zullen barsten. De tekenaar is weinig handvast (Wiske klein of groot, stroken 17 en 18). Een tussendoortje. De moraal van het verhaal: "De winter is soms zeer hard voor ons vogeltjes! Vraag aan de kinderen in jullie land in de winter eten, drinken en nesthokjes voor de vogels niet te vergeten.' Wat volgt, Het vliegende hart, da's andere koek. Een ingekleurde Vandersteen uit de oude doos. De omzetting van zwatwit naar deze uitvoering levert een teleurstellend resultaat op. Ze willen de authenticiteit bewaren maar vergeten daardoor enkele storende factoren 'uit te wissen': een slechte lettering (53-3), soms vette, soms dunne tekenlijnen (inconsequent) en de later toegevoegde openingsstrook die stijlkundig niet strookt met de rest. Een vintage Vandersteen, dat wil zeggen ongebreidelde fantasie met hier en daar scenarioverspringingen die amper steek houden, met deus-ex-machina-tussenkomsten die de helden te pas redden uit de nood. En toch heeft Het vliegend hart meer charme en klasse als het opneningsverhaal van dit album.
- Suske en Wiske 191 **½
- Suske en Wiske 190 **½
- Suske en Wiske 188 ***
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten