Een inleidend hoofdstuk lang krijg je de indruk een uiterst luchtig heimwee-verhaal te lezen, het tere mannetje Flo dat moeite heeft om zijn vriend Bas thuis achter te laten. Het gemis, de eenzaamheid (ondanks het feit dat je toch omringd wordt door anderen, hier vooral Sander), de afstand. Het uit het besef dat je moeilijk zonder elkaar wil. Een haast gestoorde kinderachtigheid met als resultaat dat je al het mooie rondom je waarvoor je reisde niet ten volle weet te appreciƫren. Hoe vluchtig de passages ook (Floor is een beeldenverteller en kiest voor daadkrachtige, woordloze sequenties indien desgewenst), je raast door het landschap terwijl Flo enkel omkijkt richting Bas. Het boek mag zo uren blijven duren. Neen hoor. Want dan barst het psychologische 'geweld' open. Je wordt gekatapulteerd in een relationele context van dezelfde protagonist. Hij worstelt met de verleidingen rondom hem, ondanks de verbintenis met Bas. Verliefd worden op iemand anders terwijl je al genesteld bent, hoe ga je er mee om? Floor de Goede legt geen oplossingen op tafel. Floor geeft de kenmerkende problematiek weer zonder veroordelingen. Het is (immers) des mensens. Hoe omgaan met zulke struikelbrokken moet ieder voor zich uitmaken. Uiteindelijk komt er voor de 'held' toch een oplossing uit de bus. Dixit hoofdstuk twee. De laatste etappe speelt zich in New York af waar de excentrieke verleidingen smachten naar meer. Hoe hou je lichaam en geest in bedwang? Provocatief gaat de auteur er mee om, zich blootgevend aan de buitenwereld. Na zich lichtjes te kijk te hebben gezet weet de Goede de hele zaak te relativeren door de suggestieve kant van de partner te tonen. Terwijl jij in de knoop ligt met jezelf, zou de ander eveneens wel ens de bloemetjes kunnen/willen buitenzetten. Niet dat Floor de Goede de pretentie heeft om iedereen aan te moedigen of terecht te wijzen om zijn 'goesting' te doen. Neen, Dansen op de vulkaan geeft mooi weer hoe we zelf het mooie weer in ons leven maken. En dat moet je koesteren. Uiterst lieflijk getekend. Je koestert die figuurtjes.
- Dansen op de Vulkaan ****
- Schoonheid 12 luxe ***½
- zakje knikkers, Een 1 ***
woensdag 23 januari 2013
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten