dinsdag 30 september 2008

Een luchtbel: Bubble

Een onbekende Steven Soderbergh, duidelijk een pleziertussendoortje of minimalistisch experimentje. Met Bubble grabbelt hij in een menselijke ton vol getemperde emoties. Ondanks de geringe cast heeft elk wel iets verborgen in zich dat de onderlinge confrontaties moet versterken. Martha heeft een oogje op Kyle. Kyle rookt stiekem thuis in zijn kamer en heeft en oogje op Rose. Rose weet haar charme uit te buiten en als kleptomane slaat ze haar slag. Mits de nodige aanpassingen aan het scenario had Soderbergh er een prachtig intimistisch pareltje van kunnen maken. Nu beperkt hij zich tot een geringe registratie van feiten, met hier en daar een sprankeltje energie. Bubble is dan ook slechts een luchtbel die wanneer ze uiteenspat, al haar kracht verliest. Het leven zoals het is moet een draagvlak hebben: Soderbergh kiest voor een dramatische wending. Net dat tast de geloofwaardigheid aan omdat hij er iets kunstzinnigs van wil maken. Wel leuk om weten: de acteurs hadden geen enkele professionele ervaring en werkten met geïmproviseerde dialogen. Je merkt het eraan, wat meteen de charme van de film verklaart.
Bubble. Steven Soderbergh. 2006.

maandag 29 september 2008

Hard labeur: Deadwood, de voorlaatste

Na een weekendje hard labeur mag je jezelf toch trakteren op een episode van Deadwood. Al probeer je dat genot zo lang mogelijk uit te stellen, het sjouwen van dozen ten behoeve van Het B-Gevaar en het te woord staan van talloze geïnteresseerden maakt je als assistent behoorlijk moe na zo'n veeleisende dag rechtstaan en langdurige autoritten. Toch zeker als je ook nog eens opgezadeld wordt met zondagfiles! Afleiding nodig. Met wie anders dan Seth Bullock die met lede ogen toeziet wie tot sheriff verkozen wordt, Swearengen wiens verleden een kostelijk plaatje begint te dragen, Jewel die haar handicap wil aanpakken en een speciale laars vraagt aan de dokter, Alma's vader die aast op haar claim. Heerlijk ontspannende spanning.
Deadwood. Season 1. Episode 11: Jewel's Boot is Made for Walking

zondag 28 september 2008

Maak je borst maar nat

Op zo'n beurs kom je toch wel opmerkelijke dingen tegen. Zijn het niet de afpingelende kopers die het onderste uit de kan willen halen, ondanks de scherpe prijzen die de uitbater hanteert; zijn het de taalkundige verschillen tussen Noord-Zuid die ervoor zorgen dat een annexatie liefst zo lang mogelijk wordt uitgesteld, hoe moet je het volgende interpreteren wanneer een vrouw van middelbare leeftijd duidelijk maakt dat ze droog staat. Allemaal van die kleine misverstanden die hilarische proporties aannemen. Toch zeker wanneer een puber een Fred de Heij een tekening komt vragen. Hoe oud schat je de jongen? Dertien, veertien, vijftien? Of Fred Titeuf wil tekenen. "Fred tekent alles" bevestigde ik eerst nog. Maar toen de Heij al meteen naar zijn rugzak grabbelde, gereed om het verzoek van de jongen in te willigen, leek het me toch verstandig om Fred te wijzen op het kunstwerkje dat de jongen van hem verwachtte. Bleek echter dat hij verstaan had dat de jongen naar Tieteh smachtte, een specialiteit waarin de Heij vakkundig in opgaat...
Stripdagen te Houten. 27 en 28 september 2008.

vrijdag 26 september 2008

Casterman, Glenat en Daedalus

Da's om je hersens over te breken wanneer je iets inhoudelijks aan de site wil toevoegen en het systeem aanvaardt dit niet. Daar zit je als nerd onbeholpen proberend het tevergeefs toch goed te krijgen. Deze info behoorde dus tot één der onderstaande titels: skate. stomme wind. geen kunst aan. de organen. wrattenninja. lachen met ramon. de seksbibliotheek. de gevaren van de zomer. bastiaan is ontstemd. ieder z'n gat. stinker. softe drugs. de indringer. de buik. het sollicitatiegesprek. zoon van seksmaniakken. mozart remix. de plas van de toekomst. seksuele voorlichting. het diploma. dat zeg ik ervan. verliefdheid is balen. eindelijk is het zover. grote vreugde. meisjes kwijlen. trash cooking. has-been. training. crisis. de orenposter. kruis of hond. Enig idee?
- Achter de schermen van de macht 8
- Diamanten 2
- Giuliano Nero 3
- Red Bridge 1
- Roodmasker 4
- Roodmasker 5
- Roodmasker 6
- Roodmasker 9
- Smurfen 26
- Thomas Silane 1
- Titeuf 6
- Titeuf 11
- Vinci 1

donderdag 25 september 2008

Deadwood: Doktor Who?

Na een streng dieet van meer dan een week werd het onhoudbaar. Dringend ruimte inlassen voor een aflevering Deadwood. Zelfs dat intermezzo deed enorm veel deugd. Kan je dan makkelijker van de komische inslag genieten? Het flamboyante taalgebruik dat menig vuilspuwer hanteert, levert weer een sterk staaltje van intelligent dialoogschrijven. Mr Wu is hilarisch en de manier waarop met racisme wordt omgesprongen geeft onomwonden het denkpatroon van toen mee. Mr Wu kent niet veel Engels, of leermeester Al Swearengen zo'n goeie keus was? Ontdek het zelf: Wu's woordenschat verdubbelt. Doe eens een gok met welke woorden?
Deadwood. Season 1. Episode 10: Mr Wu

woensdag 24 september 2008

Vermist

Ook al werd deze reeks gecreëerd voordat De 7 levens van de Sperwer ontstond, chronologisch gezien speelt ze zich af tussen de twee laatste albums van deze o zo geroemde historische reeks. Het verheldert enkele duistere perioden die voorheen onopgelost waren: hoe Ariane gedwongen wordt om het masker te dragen dat heel haar familie in het verderf joeg, hoe zij Lodewijk XIII zal ontmoeten en hoe zij een zoon van hem zal krijgen...
- Appie Happie - Bloed aan de puck
- Jo, Suus en Jokko 1
- Jo, Suus en Jokko 2
- Mega Mindy 1
- Mega Mindy 2
- Mega Mindy 3
- Roodmasker 1
- Roodmasker 2
- Roodmasker 3
- Roodmasker 8
- Vermist

donderdag 18 september 2008

Een reisverslag: Carnet de Voyage

Alsof ik hier achter dit scherm verblijvend, in mijn hoofd toch steeds op reis ben, pingpongend van de ene virtuele kant van het land naar de andere. Onvoorstelbaar welke afstanden die je emotioneel aflegt. Om tot rust te komen wat strips besproken. Het Carnet de voyage leunt het dichtst aan bij de gemoedstoestand. "Fraai reisdagboek in stripformaat van Craig Thompson, de maker van Deken van Sneeuw. Thompson reist door Noord-Afrika en Europa, en trekt onder meer op met Trondheim, Dupuy, Berberian en Blutch."
- Carnet de Voyage
- Gilles de Geus 6 HC
- Gilles de Geus 6 SC
- Inu Yasha 2
- Inu Yasha 3
- Monster 10

woensdag 17 september 2008

Een welgekome afleiding

Een afgelast receptiebezoek, geen viering van de 25-jarige carrière, Bernard Swysen zal het zonder mij moeten doen. Hij was dan ook in ander goed gezelschap: André-Paul Duchâteau en Claude Lelouche. Geen borrelhapjes of staand buffet, een ander menu vult de maag. De geest daarentegen probeert zich te verzoenen met een aflevering van Deadwood. Een symbolisch afscheid voor Calamity Jane; het instellen van de eerste voorlopige politieke organen; de befaamde niet-geleverde brief aan weduwe Hickok. Kortom weer intrigerende thema's met bejubelend taalgebruik, mooi camerawerk en heerlijke, onopvallende muziek. Zwinderend. Een weetje voor de intellectuelen: "it was estimated that 90% of women living in Deadwood in 1876 were prostitutes." Zo zie je how the west was won.
Deadwood. Season 1 - Episode 9: No Other Sons or Daughters

dinsdag 16 september 2008

Twee-eenheid - Deadwood

Een inhaalsessie. Het ongeduld neemt de overhand waardoor je het reilen en zeilen in dat verdoemde stadje zo vlug eigen wil maken. Hoe verloopt het met Bullock na zijn indianenontmoeting? Kan Utter zijn verdriet verwerken? Vertrekt mevrouw Garrett nu eindelijk? Zal het kleine meisje haar naam eindelijk kunnen uitspreken? Is er een nieuwe rol voor Calamity Jane weggelegd? Zweert Al Swearengen nog altijd evenveel? Wat is die befaamde lijdensweg van de kleine kinderen? En heeft Cy evenveel scrupules als zijn concurrent aan de overkant? Dringend seizoen twee opeisen!
Deadwood. Season 1 - Episode 7: Bullock Returns to the Camp
Deadwood. Season 1 - Episode 8: Suffer the Little Children

De PI van Baudoin

Baudoin op het voorplan met drie interessante titels: Carla, Opa en De weg naar Saint-Jean. Nu in de winkel te koop voor slechts 5 euro het stuk. Daar kan je niks mis mee doen. "Ik hield van de verhalen die Jacques Lob voor Carla schreef. Ik wist niet, hij wist niet, dat een kanker in zijn binnenste bezig was zijn leven te verslinden, dat zijn laatste heldin, Carla, hem zou helpen de rivier over te steken. Onze schepping wist meer van ons dan de artsen. We hebben lang gepraat over de laatste aflevering. Ik heb die in mijn eentje geschreven. Ik had de lachwekkende idee opgevat om wraak te nemen en wilde dat Carla de dood zou overwinnen."
- Arno 4
- Black Orchid 1
- Black Orchid 2
- Black Orchid 3
- Carla
- Farao 3
- Farao 5
- Opa
- P.I. van Hollywood 1
- P.I. van Hollywood 2
- P.I. van Hollywood 3
- P.I. van Hollywood Integraal
- Weg van Saint-Jean

maandag 15 september 2008

Deadwood: zorgt de plaag voor rechtspraak?

De ene komt, de andere gaat. Je voelt dat het broeit in dit bandeloze stadje. De opkomst van orde en regelmaat, Law & Order om precies te zijn, schrikt enkele pioniers af, die er dan ook niet voor terugdeinzen om zelf hun wetten op te leggen. Swearengen en Tolliver trekken aan het kortste eind. Gerechtigheid geschiedt niet, waardoor zelfs een eervol man als Bullock 'Montana' het recht in eigen hand wil nemen. Sterk met de zo geprezen woeste dialogen.
Deadwood. Season 1. Episode 5: The Trial of Jack McCall
D'r wordt al eens een stapje verder uit het stadje gezet, met Montana in de achtervolging op Jack McCall. Alleen vindt hij andere katjes te geselen op zijn weg. En wat al aangekondigd werd in de vorige aflevering, is nu een feit, de pokken zijn uitgebroken. Er moet dringend iets aangedaan worden. De haantje-de-voorsten van Deadwood nemen hun verantwoordelijkheid op zich om deze pest te bestrijden, al was het maar uit eigenbelang.
Deadwood. Season 1. Episode 6: Plague

zondag 14 september 2008

Het luie zondagsgevoel

Grrr. Het vertalen lukt niet. Slechts met mondjesmaat enkele pagina's van Pedrosa's Autobio kunnen omzetten, concentratieverlies. Tot overmaat van ramp middelmatigheid gelezen en besproken. Enkel de Sus en Wis heeft wat te bieden.
- Familie Doorzon 31
- F.C. de Kampioenen 54
- Kiekeboe 118
- Laatste herberg HC
- Laatste herberg SC
- Rode Ridder 219
- Suske en Wiske 301
- Valcourt 1
- Valcourt 2
- Urbanus 130

V for Vendetta

Ook al heb je de film bij release in de bioscoop gezien, wanneer de DVD al twee jaar ongeschonden in de kast staat, wordt het dringend tijd om die nog eens boven te halen. Na Hellboy de tweede comicverfilming op rij, benieuwd wat het morgenavond wordt. Verbluffend dat de Amerikaanse firma Warnor Bros de Wachowski-broertjes de vrije hand liet om vrij getrouw de strip weer te geven. Opzienbarend dat de Engelse setting behouden bleef, alleen een tijdsverschuiving die zich opdrong. Toen de strip gemaakt werd mid jaren tachtig was de aankondiging 'in de toekomst, 1996' visionair, zet je dat in cinemataal om nu, dan wordt er teveel vergeleken met de actualiteit van toen en verliest het zijn apocalyptische karakter. Was de op-en-top Britse keuze misschien ook om de Amerikanen te vrijwaren van teveel navelstaarderij die ze toch niet zouden willen aanvaarden? Zelfkritiek is nooit mooi meegenomen voor een land waar totalitaire machtshebbers om imperialistische redenen oorlog voeren. In ieder geval is V for Vendetta een even intelligente film geworden als diens papieren versie. Al word je hierin wel constant overdonderd door V's gedeclameer van verheffende teksten, in leesverband kan je daar rustig de tijd voor nemen en genieten van pauzes om te recapituleren. V, de film, is erg geslaagd. Te goed voor een Amerikaans publiek. Mooie herinneringen kwamen weer bovendrijven. Duidelijk iets om te delen.
V for Vendetta. James McTeigue. 2005.

zaterdag 13 september 2008

Het gouden leger van Hellboy

Avant-première in Wolubilis tijdens de Brussels Movie Days: hoera voor FM Brussel om weer kaartjes rond te strooien. Een uitgelezen kans om de verfilming van een strip op voorhand te kunnen doorgronden. Guillermo del Toro is een fantast en houdt die feërieke gekte in stand via deze halfecologische strijd tussen de mensenwereld en die van het verborgen rijk der mythische wezens. Eén man die absoluut de machtsverhouding van weleer wil herstellen en daardoor een banvloek over de mensen uitroept. Hellboy, beu om steeds verscholen achter de schermen te opereren, eist zijn plek op en wil dat het BPRD evenveel rechten heeft om op het voorplan te treden, erkenning voor hem en zijn groep. Eén probleem: kan de menselijke omgeving wel overweg met deze freaks? Een typische vraagstelling die geopperd wordt bij de meeste superheldenboekjes/films. The Golden Army is spectaculair en vermakelijk, met de vanzelfsprekende oneliners van troetelbeer Hellboy. een avondje wegdromen ver van alle stress. En al was de zaal niet voorzien, zo'n film is ideaal voor een popcornavond. Voor de kwaliteit van de vertoning moest je niet gaan: geen superdolby of welk klankspeeltje ook, geen haarscherp beeld. De primeur telt! Het korte bezoek aan de Cook & Book-store naderhand was indrukwekkender.
Hellboy II: The Golden Army. Guillermo del Toro. 2008.

Heldhaftig: Here was a man

D'r gaat wel in elke aflevering een man het hoekje om, maar dit keer is het toch een hoofdpersonage van formaat. Majestueus veroverde hij zijn plek op het revolverheldenveld van eer met zijn immense présence. VerWilderd en toch beschaafd, uitzichtloos en toch een visie op de toekomst, eerlijk en veelal onschuldig. Het wordt een emotioneel afscheid, een kroniek van een aangekondigde dood.
Deadwood. Season 1 - Episode 4: Here was a man.

vrijdag 12 september 2008

Eerste of laatste kwartier: de maanstand boven Providence

De kaap van de 6500 gerecenseerde strips komt in zicht. En toch blijft die frustratie bestaan omdat er nog evenveel liggen te wachten op een ver/beoordeling. Of degene waar je een zinnetje over geschreven hebt en je nu schuldig voelt als onvoldoende verantwoording. Het geeft ook zin om oudere dingen te herlezen, toch zeker wanneer je een recenter nummer onder handen nam of toevallig door de site heenwalste. Zo was er die geweldige Gilles de Geus-opflakkering. Petje af voor Kolk en de Wit die toch een te weinig erkende reeks hebben voortgebracht. En dan was er ook dit album: "Hoe ben ik in de val kunnen lopen? Als een naïeveling ongeïnformeerd het album lezend, vrij van alle vooroordelen, vrij van mogelijke verwachtingen. En toch ligt het zo voor de hand: de titel en de cover dekken de lading, zelfs voor een onoplettende voorbijganger. De ontdekking was des te verrassender. Je begint in een western en eindigt in een Zwarte Loge. Waar ze in die collectie niet in slagen: mystiek, thriller én geloofwaardiheid vermengen, daar maakt Herenguel korte metten met alle clichés. De man heeft een duidelijk talent voor vertellen. Zijn timing, humor en grafiek maken van deze spannende thriller een schitterend boek. De karakteriële ontwikkeling is perfect, de menselijke interacties zijn nauwkeurig uitgekiend en spelen speels op elkaar in. Te mooi om waar te zijn? Neen, Zilveren maan boven Providence is zo'n mooi gekweekte vrucht, op tijd geplukt en ontdaan van alle franje. Uitstekend om ten alle tijde geconsumeerd te worden, want overjaars zal die nooit worden. Als Herenguel hiermee de erkenning niet krijgt die hij verdient, blijkt dat onze heropvoeding niet ver genoeg reikte. Jullie zijn gewaarschuwd." Moest ik wel herontdekken toen deel 2 in de winkel werd uitgestald. Hoe lang heeft het niet geduurd eer ik hier de tanden terug inzette uit vrees ontgoocheld te worden?
- Adios Palomita - Trio Grande
- Arcadia Archief Luxe 3: De Musketiers 1 - In opdracht van de koning
- Bloednacht (Kaliber 4)
- Freddy 5
- Gilles de Geus 7 HC
- Gilles de Geus 7 SC
- Gilles de Geus 8 HC
- Gilles de Geus 8 SC
- Musketiers 1
- Smurfen 27
- Suske en Wiske 242
- Suske en Wiske 261
- Suske en Wiske Luxe 261: Het berenbeklag
- Suske en Wiske Luxe 5: Sinjeur Stekkepoot
- Zilveren maan boven Providence 2

BD Strip: Stripbelofteprijs

Ondanks het terziele gegane BrusselStrip hebben de initiatiefnemers toch verdere stappen ondernomen in een andere structuur -BDStrip- om alsnog hun ideeën en andere projecten te kunnen realiseren. Eén ervan is het voortzetten van enkele van hun stripprijzen. Of toch op zijn minst dat ze uitgereikt werden nog voor Stad Brussel besliste om de geldkraan van de vereniging dicht te draaien. De jeugdprijzen, enerzijds gekozen door leerlingen van het vijfde en zesde leerjaar lagere school, en anderzijds het 1ste, 2de en 3de middelbaar leverde de volgende laureaten op: Julien Neel voor het vierde deel van Lou, uitgegeven bij Glénat en Geronimo 1 van Joub en Etienne Davodeau. Geen immense geldprijs, wel een mooi poppetje van hun hoofdpersonage toont de erkenning van zij die hun boeken moeten ontdekken: de jongeren zelf. Het andere belangrijke luik was de StripBelofteprijs. De jurering was hard en zorgde voor heel wat tegengestelde meningen. Uitgezonderd de winnaar. Die werd over het algemeen op handen gedragen. Julie Maroh mocht met haar mooie Djou prijken met meer dan de eer: een geldprijs en een opdracht om in Spirou Magazine te publiceren. Daarnaast was het vechten om de runners up te kiezen, niet dat het er echt nog toe deed. Je had het alternatieve kamp (Verdeyen, Michotte, Pironet, Seront, niet helemaal onbevooroordeeld) en de meer klassieke invullers (Haine, Lambert, Orth). Voornaamste is dat er kwaliteit werd afgeleverd. Al een hele prestatie na de teleurstellende 2007-inbreng. Ga alvast een Brusselse stripwinkel binnen. In principe zou je op de toog een exemplaar met de belangrijkste inzendingen kunnen meegrabbelen.
StripBeloftePrijs 2008. Tentoonstelling in Boekhandel Filigranes. Kunstlaan 50. 1040 Brussel.

donderdag 11 september 2008

Van de bovenste surfplank: Surf's Up!

"Pinguïn Cody is een opkomend surftalent dat zich klaarmaakt voor zijn eerste competitiewedstrijd. Gevolgd door een cameraploeg die zijn ervaringen vastlegt, trekt Cody naar de Big Z Memorial Surfwedstrijd. Als hij oog in oog komt te staan met de surflegende Geek beseft hij dat de winnaar niet altijd degene is die als eerste eindigt..." Niet verwacht dat deze betoverende familiefilm zo sterk zou overkomen. Met een Shia LaBeouf die na zijn debâcle in Transformers zich beter zonder gezicht op het scherm vertoont, als stemacteur ideaal om dat ambitieuze plan van Cody te verwezenlijken. Bovendien is het steeds aandachtig luisteren naar die andere bekende stemmetjes die hun opwachting maken, met een aha-erlebnis toen eindelijk de naam van Jeff Bridges na een half uur me te binnen schoot. James Woods daarentegen maakte zich pas kenbaar bij de aftiteling. Wat maakt Surf's Up zo speciaal? De ongewone vertelstijl voor een kinderfilm: een documentaire-achtige aanpak om een kandidaat in een surfwedstrijd te volgen en te portretteren. Je ziet de micro wel eens in beeld verschijnen of een cameraman geveld worden door gevaren uit de jungle. Een pretfilm die om een bizarre reden in de Humo-collectie werd opgenomen van Beste Film + Beste Soundtrack. Een surffilm met slechts een sip Beach Boys-muziek lijkt ondenkbaar. Toch is het zo. Desalniettemin, de soundtrack mag er wezen, met natuurlijk dat superaanstekelijke New Radicals, You get what you give. Veel gegeven heb ik alleszins niet. Het indrukwekkendst is de weergave van het water, je voelt je constant overspoeld worden door de druppels en golven. Levensecht.
Surf's Up. Ash Brannon en Chris Buck. 2007.

In een kerker gelezen: Gilles de Geus

Weer een waslijst met een gevarieerde mix aan goede en minder aangename strips die een kritische onderhoudsbeurt verdienden. De achterstandberg begint te krimpen. Alles welbeschouwd was het een kwalitatieve oogst. Goed nieuws: de lichting van Standaard Uitgeverij. Die zal het niveau gelukkig weer in balans brengen. Oké, da's onterecht bevooroordeeld. Eerst zien wat de pot verschaft!
- Aan het front 1
- Champions 13
- Donjon Parade 3: De dag van de pad
- Donjon Zenit 6: Thuistkomst onder tromgeroffel
- Gilles de Geus 3 HC
- Gilles de Geus 3 SC
- Gilles de Geus 5 HC
- Gilles de Geus 5 SC
- Jommeke 99
- Koning Snotneus 3
- Megalex 3
- Messenger 4
- Mevrouw de heks 1
- Nana 8
- Onderzoek van Commissaris Crémèr 1
- Opa laat zijn tenen zien
- Osnira 1
- Osnira 2
- Osnira 3
- Tatjana K 1

woensdag 10 september 2008

Onvertaalbaar? Reconnoitering the Rim

Een woelige nacht met weinig rust, zelfs Deadwood kon de zorgen niet wegschieten tijdens twee slaapsessies door. Ian McShane is hemels als de zwerende bareigenaar die voor zijn neus aan de overkant van de straat competitie ziet opdagen. Hoe gaat hij dat probleem onvervalst aanpakken? Via een knap staaltje manipulatie natuurlijk. En dan zijn Goddelijke stem. Die man voelt zich duidelijk in zijn nopjes. En daarbovenop de verschijning van Powers Boothe, sinds jaar en dag onterecht gedegradeerd tot TV-werk. Met zijn optreden deed hij de herinnering weer oplaaien aan Philip Marlowe, Private Eye. Ja, de tijd staat in dat pioniersstadje duidelijk niet stil.
Deadwood. Season 1 - Episode 3: Reconnoitering the Rim.

Money, money, money

Ana Mirallès wist hoe ze erotiek met voodoo moest vermengen in het prachtige Eva Medusa. Ze temperde haar talent en gaf zich commercieel bloot door met Jean Dufaux in zee te gaan voor Djinn. Nu heeft ze een oneshot afgewerkt die verrassend genoeg verrassend is. Mano en Mano, een bezwerende kettingstrip die als uitgangspunt heeft: één briefje van twintig euro dat door verschillende handen een eigen weg aflegt!
- Adhemar-trilogie
- Anita Blake - Vampierjager 1
- Aya uit Yopougon 3
- Bakemono 2
- Bernard Prince 14: Gisteren en vandaag
- Dokus 14
- Jommeke 243
- Jonge jaren van Blueberry 16
- Legende van het Wisselkind
- Mano en Mano
- Nero Klassiek 36: De zoon van Nero
- Nero 111: De Adhemar bonbons
- Nero 123: Wonderboy
- Sombrero Zwarte Reeks 151: Rome - De Tweede Punische oorlog
- Suske en Wiske Luxe: De Treiterende Trien
- Yu-Gi-Oh 15
- Yu-Gi-Oh 16
- Zeven 3
- Ythaq 5 Harde Kaft
- Ythaq 5 Slappe Kaft

dinsdag 9 september 2008

De Killer versus Hitman

Wat doe je wanneer je als professioneel huurmoordenaar zelf het wild wordt. Het overkomt niet alleen de Killer, ook de naamloze Agent 47 die om één of andere reden het slachtoffer wordt van een complot, moet eraan geloven. Dan mag je nog zo'n uitstekende staat van dienst hebben, wanneer de klant anders beslist, stuurt het agentschap een hele troep gewetenloze doders op je af. Bovendien is er ook nog de hardnekkige Interpol-agent die een vinger in de pap te brokken heeft. De op een spel gebaseerde film is teleurstellend, aan alles schort wel iets: de muziek, het 'acteerwerk' (ondanks Timothy Deadwood Olyphant met een onuitstaanbaar kapsel) en de actiescènes. Misschien had Paul Greengrass er iets van kunnen bakken want regisseur Xavier Gens weet geen weg met al het geweld. Was de film deprimerend door de bui die in de lucht hing? Was het oververmoeidheid? Of gewoon slordigheid? Ik gok ,op het laatste.
Hitman. Xavier Gens. 2007.

maandag 8 september 2008

Stille waters, diepe gronden: Deadwood

Sfeervol lekker smullen aan tafel van de gokkers, hoerenkeetuitbaters, proviandvoorzieners, vies gespuis, revolverhelden, afzetters, verslaafde dames en robuuste holbewoners. Een fris allegaartje dat ervoor zorgt dat je even niet op zomerkamp wil gaan in een of ander Amerikaans wildwest-gat.
Deadwood. Season 1 - Episode 2: Deep water.

zondag 7 september 2008

Kan alles echt beter?

Een 'best of' uitbrengen van een TV-programma waarvoor je wekelijks trachtte aan het toestel gekluisterd te blijven of toch op zijn minst een video-opname van te maken, wie bepaalt wat wel en niet getoond mag worden bij een compilatie? Met Uytterhoevens hoge kwaliteitsnorm mag je vermoeden dat de selectie opperbest is. En toch wil je daar zelf over kunnen oordelen. Niet alle afleveringen of tenminste niet alle gevulde minuten waren indertijd even geslaagd, geen erg. Dat maakte de balans net zo rechtvaardig: een mindere scène afgewisseld met een topstuk. Zo merkte je ook hoe ze gaandeweg op elkaar ingespeeld raakten tijdens de uitzending. Gelukkig hartelijk gelachen met enkele onvergetelijke scènes (het enscèneren van een carjacking, het regisseren van de studiojournalist à la Zinzen) en terecht eindigend met de climax van de kerstliederen-special.
Alles kan beter. The best of 1.

zaterdag 6 september 2008

Een donderse vogel: Wuivende Veder

Gisteren was het al verbluft hergenieten van Juillards schitterende kleurenpalet in het eerste deel van Wuivende Veder. Wanneer je het tweede deel openslaat is het weer van dattem: de meesterlijke beheersing die slechts door weinigen geëvenaard kan worden (Patrice Pellerin), zichzelve meegerekend na de teleurstellende bijdrages aan Blake & Mortimer.
- Dag en Heidi
- Detective Conan 7
- Dracula - Saga
- Naruto 13
- Shaman King 16
- Stripjaarboek 2004
- Wuivende Veder 2

donderdag 4 september 2008

De eeuwige Ringler

Eerst even herinneren: "Waarom niet beginnend met het enige negatieve aspect van dit album, de zwakke cover? Deze geeft het derde deel niet de grandeur die het verdient. Al is het de correcte inhoudsweergave, als aantrekkingspool zal dit uithangbord in de schappen onvoldoende opvallen. Want hiermee haal je kwaliteit in huis. Dat terwijl Mezzomo binnenin o zo explosief uithaalt. De groezelige, drukke sfeer van de grootstad. De confronterende, rauwe gevechten. De kille, afstandelijke landschappen. D'r zit zo'n vloeiende beweeglijkheid in Mezzomo's sierlijke lijnvoering die alles tot leven brengt. Met heerlijke saloonmuziek op de achtergrond om je nog meer in de sfeer van weleer te brengen. Ook Filippi verschiet geen enkel onnodig kruit en beheerst het verhaal tot in de kleinste details. Tussen twee werelden is spannend, ontroerend, mooi en steengoed. Wat aan de buitenkant niet zit, wordt binnenin ruimschoots vergoed." Tot zo ver Ethan Ringler 3. En deeltje 4 is weer even goed!
- Blauwbloezen 52
- Boerke 4
- Eeuwige oorlog Integraal
- Ethan Ringler 4
- Jommeke 57: Het geheim van Macu Ancapa
- Jommeke 58: De strijd om de Incaschat
- Jommeke 149: De grote puzzel
- Papyrus 30
- Tamara 6
- Wuivende Veder 1

woensdag 3 september 2008

Een gouden afzetterij-stunt-man: Jerom

Heerlijk om even die zeer herkenbare, groene voorkaften nog eens vast te houden met het kenmerkende logo van Jerom, de gouden stuntman. En wanneer je het album omdraait en er de identieke reproductie waarneemt van de oude uitgaven met de specifieke personage-toren gevormd door de Jeroms motor, Jerom zelf, Barabas, Sidonia en Odilon, allen in geel tenue. Niet haarscherp, maar dat geeft net een echt nostalgisch tintje. Tot zo ver het jeugdsentiment. Want waar blijft de nummering? Nergens vooraan dat witte bolletje dat duidelijk aangeeft welk deel je uit de reeks aanschaft. Hoe zit het immers met de chronologie van de verhalen? Of de artistieke bijdrages? Waar zijn de nietjes die alles mooi op hun plek houden? Een gelijmde rug is moderner, hij staat echter identiteitsloos in je stripkast. En dan denk je evenzeer aan de kleuren die voor deze toch wel prijzige uitgave ontbreken? De beperktheid van 1250 exemplaren is bovendien allesbehalve exclusief. Misschien voor een Vandersteen-product in mindere getale dan de commerciële melkkoe Standaard Uitgeverij gewoon is, op de Nederlandstalige stripmarkt blijft het al een hoge oplage. De nieuwe covers van Luc Morjaeu zijn gelukkig tiptop in de juiste geladenheid. Zijn dit daadwerkelijk de afgekeurde verhalen, nooit goed genoeg bevonden voor publicatie op de Nederlandstalige markt? Voor wie een vergelijkende studie maakt, zal moeten toegeven: de verhalen van weleer zijn evenmin veel soeps. Het was indertijd in de eerste plaats een slimme uitgeverszet om zichzelf in de winkelrekken nog meer in de kijker te zetten. Alomtegenwoordigheid als leuze. Het blijft verwonderlijk dat zovele verhalen uiteindelijk toch gepubliceerd raakten... Met de kans dat dit onder verzamelaars toch aanslaat, wordt niet gekozen voor verbreding van het stripgamma, wel een verschraling. Vijf delen om de zes maanden, aan 50 euro het eerste pakket, het klinkt verwaarloosbaar. Wie verder kijkt: daar kan je al vijf mooie BeeDee-kleurenalbums mee kopen, of een zestal Daedalus-softcovers. Met méér variatie en met méér inhoud. Je bent dus gewaarschuwd!
- De vergeten goudmijn
- De gele Tula Tula
- Het nijdige spinnewiel
- De mini musketier
- De groenzaaier
Jerom. Vijf delen. Willy Vandersteen. Uitgeverij Adhemar.

Sprokkelhout: Deadwood

Goeie reeksen zijn reeksen die je meteen vanaf het eerste uur bij het nekvel grijpen en je in de ban houden tot het einde van die eerste episode. Of die je doen hunkeren naar verdere ontwikkelingen in de karakters van de personages die je net hebt leren kennen. Het plezier kon niet stuk toen bleek dat dé Walter Hill de pilootaflevering op zich genomen had. In welke mate hij zijn stempel heeft doorgedrukt, valt moeilijk af te bakenen. Geen longshots, stills of vertraagde beelden die net als in Sam Peckinpahs harde westerns tot uitzinnige actiescènes leidden, kenmerkend in zijn The Long Riders en Extreme Prejudice. Alles is hierin beheerst en wordt gedragen door enkele statige personages die ongewild heroïsche daden zullen/kunnen verrichten. Een heldhaftigheid zoals ze minder vaak getoond wordt: smeerlappen die door en door slecht zijn, enkel uit op geldgewin. Alleen ditmaal op een zeer gruwelijke, realistische manier vertolkt. Al Swearengen (een schitterende Ian McShane) wil je liefst niet als baas hebben, laat staan als concurrent. Het allegaartje van mannen en vrouwen dat Deadwood bestiert heeft alvast de aandacht opgeëist. Rauw en ruw (een TV-western waarin 51 keer fuck geroepen wordt). Vlug tijd vrijmaken voor het vervolg!
Deadwood. Season 1 - Episode 1: Deadwood.