Je hebt hier wel degelijk een
Vrije Vlucht in handen. Met een mooi wegstopformaat kan je het onschuldig opbergen in de handtas? Dat klinkt zelfs voorbestemd. Alsof vrouwelijke lezers zich aangetrokken zouden kunnen voelen tot dit romantisch-erotisch uitje. De speelsheid van Feroumonts tekeningen doen denken aan Arthur de Pins wulpse
Schatjes, zij het minder geraffineerd, afgewerkt, verfijnd. De premisse slaat in als een bom. Je opdringerige baas omtoveren tot een slaafse wijfje. Het klinkt uitdagend. Helaas is de evolutie in het nee-ja-spel bij Feroumont te vanzelfsprekend. Het fantasietje gekoppeld aan wat hocus pocus moet je zonder verpinken als waar beschouwen. Zelfs het geheimpje van Victoria staat als een paal boven water (een lichte verwijzing naar Blake Edwards'
Victor Victoria)! Subtiel is de schrijver-artiest niet, verhelderend evenmin. De koppeling aan een scenarist had
Ivan Ivanka heel wat discipline bezorgd. Nu leest het als een softpornofilm waarin het verhaaltje van onderdanig -logisch, niet?- belang is.
Ivan Ivanka is te vrijblijvend en mist bevrediging. Gelukkig zit er de erotische uitstraling in de fantasietjes waardoor je geest kan afdwalen.
-
Berck Klassiekers 2 **
-
Beroep: leraar 3 **½
-
Elke raaf pikt Integraal ***½
-
Ivan Ivanka ***
-
Legendariërs, De 3 HC **
-
Legendariërs, De 3 SC **
-
pioniers van de Nieuwe Wereld, De 19 ***
De bijgelezen oudjes:
Het lijkt wel of Arleston meteen zijn beste kruit verschiet in dit vermakelijke eerste deel. De onderdrukking van de hedendaagse heerser wordt meteen in 46 pagina's ongedaan gemaakt met daaraan gekoppeld de wederopstanding van Merlijn én de kennismaking met de drager van het magische zwaard Excalibur. Welke queesten kunnen ze hierna nog beleven? Onbegrijpelijk trouwens dat de reeks niet eenzelfde succes behaalde als Arlestons topreeks
Lanfeust. Komt het door Hübsch kribbelige, slordige stijl (hoe Gwynned eruitziet op pagina 3, kader 4) terwijl hij verder meer naar Loisel neigt (Merlijn, pagina 35, kader 4). Helaas overheerst het vlugge, schetsmatige dat met een onpersoonlijke lijn werd getekend. Dit eerste deel bevat goede ideeën (het 'zwijn' Merlijn, een vrouw als drager van Excalibur) die niet ten beste uitgepuurd worden. Arleston vertelt op zijn typische beschrijvende manier. Een herkenbare systematiek.
-
Chick Bill 64 **
-
Excalibur 1 HC ***½
-
Excalibur 1 SC ***½
Geen opmerkingen:
Een reactie posten