Seiter probeert de draad in de laat Victoriaanse, eind 19de eeuwse thriller zoals die reeds voorkwam in zijn Fog terug op te pikken. Met een CSI avant la lettre, gewiekste onderzoekers die even inductief als Sherlock Holmes elk spoor trachten te traceren, van vingerafdrukken tot kruitdampen. De zoektocht is vermakelijk en intrigeert door de karakteriƫle ontwikkeling. Vooral Charlotte is geen katje dat je zonder handschoenen moet aanpakken. Zij is bijna het evenbeeld van de protagoniste uit Fog, een vrijgevochten, ondernemende dame. Seiter schuwt de provocatie niet en legt een belangrijke link met zijn topreeks. De verwijzing naar Ruppert Graves (pagina 29) brengt een mistig fog-verleden naar boven. Net als het laten insluipen van de literaire mijlpaal, Jules Verne, om het echtheidsgehalte te verhogen. In Fog was het Lewis Carrol, de schrijver van Alice in Wonderland, die kwam opdraven. Alsof het daadwerkelijk gebeurde. Bijzonder, zo'n kruisbestuiving in een fictieve strip. Jammer dat Hamo de gevoeligheid niet continu kan doordrijven. Op pagina 47 (kader 2) is Charlotte in zijaanzicht sensueel, mysterieus. Terwijl in het volgende kadertje ze haar broer eendimensioneel als een pop aankijkt, in tegenstelling tot de houding vier kaders verder waar ze wel de nodige charme heeft.
- beproeving, De 6 ***
- Promise 1 **½
- Sam Bracken 3 HC ***
- Sam Bracken 3 SC ***
- Special Branch 1 ***½
vrijdag 20 september 2013
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten