De kunst van het sterven
Philippe Martin, onderluitenant bij de gendarmerie van Parijs, gaat naar Barcelona op verzoek van de Catalaanse politie. Het lijk van een jonge vrouw is met opgesneden aders in haar bad aangetroffen. Alles wijst op zelfmoord. In de brief die naast haar ligt, schrijft Emma, de overleden jonge vrouw, dat haar moeder haar had verteld wie de vader was, die ze nooit heeft gekend. Het zou Philippe zijn.
De carrière van Philippe Berthet heeft een flinke deuk gekregen sinds hij zich afwendde van zijn Pin-Up-succes en hij terugkeerde naar de eerste liefde van de donkere detectives. Het zwarte lijntje dat hij uittekende met andere scenaristen kreeg commercieel weinig bijval waardoor de Nederlandstalige markt het moest ontgelden, net op het moment dat hij weer met een grootse thriller uitpakte. Gelukkig neemt Arboris de draad terug op. De keuze van Berthet om scenarist Raule onder de arm te nemen, is gelukkig. Raule zoekt het dicht bij huis en plaatst de detective in het decor van Barcelona. Een Franse politieman opgeroepen om het lijk te identificeren dat mogelijks zijn dochter zou kunnen zijn. Natuurlijk wordt de man geïntrigeerd door de omstandigheden van haar dood. De lezer wordt net als Philippe Martin van het kastje naar de muur gestuurd, een poging om het mysterie te ontrafelen , de ultieme confrontatie moet uitsluitsel geven. Spannend en vooral ritmisch, zonder al te veel blabla, het is een kunst om je met De kunst van het sterven zo te boeien. Het enige minpunt is de inkleuring van Dominique David. Je waant je niet in de gloed van de Catalaanse hoofdstad, dan had ze beter gekozen voor stilering.
18-10-2019
8/10
Excalibur - Kronieken 5 HC - SC
Natre, bezeten door de geest van Cernunnos, beveelt de christelijke legers van Patricius. Zijn doel: Avalon veroveren. Merlijn en Viviane van hun kant proberen hun bondgenoten te verzamelen om het heilige eiland te verdedigen. Ze proberen koning Glywys ervan te overtuigen de doorgang op zijn land aan de legers van Patricius te weigeren.
De beste ingrediënten houdt Istin toch voor de eigen reeksen. Excalibur Kronieken leek even uit het collectieve geheugen te verdwijnen gezien de overdaad aan Elfen- en Dwergen-fantasy, het gecomponeerde slotakkoord brengt muziek van de bovenste plank. De apotheose ter afronding is des te verrassender, Istin levert er geen hapklare brok mee af en creëert zelfs mogelijkheden – al had je de indruk dat hij zeer trouw aan Boormans Excalibur dacht bij het schrijven – om volledig nieuwe weg in te slaan. Bewondering is er ook voor Alain Brion. Hij tekenaar het grotesk zonder overdadig te zijn, hij brengt herkenbare magie à la Ara, zij het in schilderachtige ensceneringen. Morgane, een heerlijk bezongen vijfde lied.
24-10-2019
8/10
Ik ben een Kathaar 7
Slot van deze sfeervolle historische reeks, gebaseerd op de interessante geschiedenis van de katharen.
Net als in het ooit ijzersterk beginnende Het land van Lang Vergeten ontspoort Makyo wederom volledig door de Goddelijke verhevenheid boven het aardse te plaatsen. Esoterische zinsbegoochelingen vormen de laatste voltooiende etappe in een openbarende reis doorheen een ondoorgrondelijk labyrint. Het is pijnlijk dat bijzondere talent van Alessandro Calore zo gefnuikt te zien worden terwijl je liever de verlossing elders had willen zien opduiken. Oorspronkelijk historisch van insteek, verwacht je aan een afknapper. Ik ben een Kathaar, et alors!
24-10-2019
6/10
Urbanus Special Juffrouw Pussy
In deze special kom je alles te weten over het leven van Juffrouw Pussy: wie is haar favoriete leerling, op wie heeft ze stiekem een crush en waar koopt ze toch al die sexy outfits? Drie strips en tal van spelletjes maken dit verzamelalbum compleet! Bevat: Snotneus in love, De 3D-bielen en Het poesje van Pussy.
Het bedenkelijk inhoudelijke niveau met titels als Het poesje van Pussy kan je herlezen via de besprekingen van de individuele albums, interessant is de toevoeging van de twee bouwplaten gedrukt op de meer kartonnen cover. Plus de evenzeer aan de konttext aangepaste spelletjes die je als kind doen gniffelen vanwege de verboden vrucht die er open en bloot aangeboden wordt. Toch nog enige educatieve verantwoording.
24-10-2019
4/10
Boes 16 SC
Zestiende slappe kaft-bundel met grollen over een eigenzinnige Koe en even eigenonzinnige dieren.
Plassen tegen een boom? De Bever zorgt wel voor een esthetischer oplossing. Plassen tegen een boom? Ook bomen ergeren zich er aan en hebben een kordate oplossing. Afgewezen liefde? Ook slangen hebben er last van. Soms wrang. Soms repetitief. Soms flauw. Soms geniaal. Erg is dat niet, voortdurend gniffelen is de boodschap.
19-06-2019
6/10
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten