maandag 21 oktober 2019

Gunfighter 1 - De oorlog van de Lulu's 2 - De man die niet bestond - Emma en Charlotte 4 - Vasco 29

Gunfighter 1 HC - SC
Ergens op de vlaktes in Arizona. Terwijl ‘longhorns’, die Amerikaanse runderen met hun eindeloos lange hoorns, ruimte nodig hebben, doen de eerste prikkeldraden hun intrede. Het ‘touw van de duivel’, zoals het toen genoemd werd, zorgt ervoor dat de conflicten tussen twee grootgrondbezittersfamilies escaleren.

Kijk je naar een Yves – Durango, Lonesome – Swolfs, dan zijn de tekeningen vrij vlak en monotoon. Michel Rouge mag dan evenmin enige moeite doen om zich her uit te vinden, hij voelt zich duidelijk meer dan ooit in zijn sas en geniet van deze revival van een westerngenre dat vereeuwigd werd in Michael Cimino's film Heaven's gate. De grootgrondbezitters die koste wat het kost de kleintjes willen ruïneren. De poorten van de hel gaan verder open voor deze revolverheld wiens verleden vooralsnog troebel blijft. Naar goede gewoonte blijft scenarist Bec mysterieus en laat dit keer wel ruimte open voor de psychologische uitdieping. Elk huis heeft zijn kruis, al blijkt dat voor de ene zwaarder om te dragen dan voor de ander. Filmisch knap, inhoudelijk rijk én je bent nieuwsgierig hoe de rit zal aflopen. De uitstekende kleuren Corentin Rouge maken het geheel af. Een sterk, realistisch begin met als apotheose de ophanging.
10-10-2019
8/10

De oorlog van de Lulu's: Door de ogen van Luigi 2/2
De Lulu's werden gearresteerd door de politie van het Reich. Nu zitten ze in het interneringskamp van Holzminden, waar ze hun dagen doorbrengen in het gezelschap van honderden andere burgergevangenen van verschillende nationaliteiten. Om de verveling te verdrijven en komaf te maken met hun gebrek aan vrijheid, zetten ze een ontsnappingsplan op poten dat zo uit een klassieke avonturenroman zou kunnen komen.

O, wat een schattig weerzien met de Hortillonnages van Amiens. Dat stukje tijdloos immaterieel erfgoed was in 1937 ook al onderhevig aan stadse veranderingen. Het biedt de auteurs de mogelijkheid om op de kanaaltjes in beweging te blijven en onderwijl te varen terwijl je geboeid luistert naar de gebeurtenissen in het verleden. Je waant je bijna in impressionistische tuinen, zo mooi in beeld gebracht door Damien Cuvillier en inkleurder David François. Terwijl je normaal overstelpt wordt door nazikampen, schrijft Hautière hierin over een eerste wereldoorlog-variant. En geloof het of niet, veel verschil merk je niet op. De hiërarchie bepaalt je positie, vaak is het een ieder voor zich, hechte groepjes verhogen de overlevingskansen. En dat terwijl er wel een of andere hielenlikker rondloopt. Het ontsnappingsavontuur mag dan een beetje bij de haren getrokken zijn, de weergave van de beproevingen die de Lulu's moeten doorstaan in barre omstandigheden, geeft jongeren een minder idyllisch beeld van wat een oorlog zoal kan teweegbrengen zonder de lezers compleet te traumatiseren. De Oorlog van de Lulu's, sterke reeks.
10-10-2019
8/10

De man die niet bestond
Voor Leo Miller, alleenstaand informaticus, lijkt het leven vaak een droom. Hij beschouwt fictieve personages uit Amerikaanse komedies, die hij dagelijks verslindt in de cinematheek, als rijkere en echtere aanwezigheden dan de meeste mensen met wie hij omgaat. Of toch zeker dan hemzelf. Alsof hij zijn leven leidt terwijl niemand zijn bestaan opmerkt.

Terwijl we nu denken dat Cyril Bonin ter plaatse blijft trappelen, moet toch eerst het jaar van uitgave gekaderd worden. Deze verscheen oorspronkelijk in 2012 in het Frans. Inhoudelijk lijkt het alsof Bonin steeds uit hetzelfde vaatje tapt, mensen die onzichtbaar worden of geen liefde vinden in onze huidige maatschappij. De man die niet bestond zit inderdaad in het verlengde van Schijn bedriegt en The time before, met als hoofdbrok de wegkwijnende ziel in de massa. Totdat je je er bewust van wordt en alsnog probeert een connectie te realiseren. Het boek is wederom gemoedelijk, al overvalt het déjà vu-gevoel je herhaaldelijk. Met de kort-op-elkaar-volgende Bonin-uitgaves speelt Ballon Media in op het succes dat de romantisch getinte auteur oogst, soms moet je pauzes inlassen en de leemte opvullen met een heruitgave van zijn sublieme Fog. Dus lees Bonin, maar zorg dat er voldoende ruimte tussen zit.
10-10-2019
7/10

Emma en Charlotte 4
Emma neemt ondertussen deel aan HHI Frankrijk, een hiphopkampioenschap. Ze springt in voor een geblesseerd lid van het team. Haar eigen dansgroep neemt niet deel, dus waarom niet? Emma is bang voor de reactie van haar vrienden en weet niet hoe ze hun het nieuws moet vertellen. 

Oké, na vier delen verwacht je enige grafische evolutie, helaas lijkt de tekenstijl eerder te degraderen naar gemakzuchtig gepriegel op de computer. Op het eerste zicht oogt Emma en Charlotte poëtisch en mooi zacht. Alleen qua anatomie wil het voor Sayaphoum maar niet lukken. Bij de cartoony, minimalistische hoofdjes ontbreekt een zekere persoonlijkheid. En de lijfjes kloppen verhoudingsgewijs ook niet. Een stijl noem je dat dan, die van Sayaphoum in dit geval. Met de purperroze cover zoekt de uitgever verder naar de ultieme manier om jonge meisjes in een eerste oogopslag commercieel te winnen, edoch struikelt schrijver Hamon door te fragmentarisch het lief en leed van beide zussen op verschillende fronten te willen delen. Wat het hart wil is een meer gedreven strip.
10-10-2019
6/10

Vasco 29
Voor zijn laatste avontuur wordt Vasco op missie gestuurd naar Rusland. Het land vormt het toneel voor de laatste confrontatie met zijn beruchte broer, Lorenzo, en de liefde van zijn leven, de Byzantijnse prinses Sophie.

Een nodeloze poging om een uitgestorven reeks met een bepaald verzekerd succes met een laatste stuiptrekking in leven te houden. Luc Révillons scenario teert voort op de ongrijpbare en onbegrijpelijke trip die Gilles Chaillet over Vasco nog uitschreef. Historische politiek met de held als tussenpersoon of zelfs katalysator. Het interessantste element vind je op het eind, een intelligente afsluiting van een levenskroniek, de oude Venetiaan die zijn verhalen aan het papier toevertrouwd. Tekenaar Rousseau zit in de lijn van Chaillet, het is vooral inhoudelijk dat het schoentje knelt.
10-10-2019
5/10

Geen opmerkingen: