Het keurslijf dat de auteurs zich hebben aangemeten, biedt weinig ruimte voor extra creativiteit. Sente is zo voorzichtig en dat maakt hem ook zo voorspelbaar. Het rekken van de plot door stelselmatig de ware toedracht van het geheim op te potten, de openbaring omtrent een -belangrijk- element uit Blakes verleden, het is zo braafjes. In plaats van de ketens te doorbreken en een vernieuwend vertelritme te introduceren, of de structuur te veranderen zodat
Blake en Mortimer krijgen wat ze verdienen: een grootser avontuur. Het enige wat ze doen is zich schuilen achter genootschappen terwijl ze flauwtjes elementen pikken her en der (oa de jachtpartij). Inderdaad:
De avonturen van Blake en Mortimer. Naar de personages van Edgar P Jacobs. Naar, niet met!
-
Blake en Mortimer 21 ***
-
Blake en Mortimer 21 Luxe ***
Wie nu nog durft te beweren dat Vance beter is dan Jigounov, heeft zand in de ogen. De sfeervolle decorplaatjes zijn nu vervangen door efficiënte realistische weergaves, je kraakhelder in de juiste setting katapulterend.
Maar bovenal is er dat gevoel van beweeglijkheid dat Jigounov bewerkstelligt, alsof je mee op pad gaat of in de lucht vliegt. Hoera dus voor het wegvallen van het geschiedenislesje waarmee de auteurs ons in het vorige deel opzadelden. Slim genoeg is het nu Sente die je wederom in de
XIII-val lokt met een opeenvolgende thriller. Jij bent het pavlov-hondje dat -nu het verkoopbelletje rinkelt- naar de winkel gaat om je geduldbeloning op te pikken. En het smaakt, wees verzekerd.
-
XIII 21 HC ***½
-
XIII 21 SC ***½
-
XIII 21 Luxe ***½
Geen opmerkingen:
Een reactie posten