woensdag 7 november 2012

Wat wij moeten weten: het vel van de beer is uitstekend

Proficiat, Zidrou. Je moet het vel van de beer inderdaad niet verkopen voor hij geschoten is. Geen negatieve beoordelingen vooraleer je een boek daadwerkelijk uit hebt.
Het is niet omdat je commerciële kassuccessen haalt met een okussende model- en modaalleerling dat je meteen de scenarist moet neersabelen omdat hij zich aan volwassener werk waagt. Zidrou bewees het al met Lucie, hiermee vestigt hij volledig zijn schrijversfaam. Met Het vel van de beer schiet de auteur volledig in de roos. Geen enkele figuur die Zidrou op het bord zet is er te veel aan. Tenzij het een vergankelijk iemand is die don Pomodoro's pad verkeerdelijk kruist. Hoewel vierkant als boekvorm, maakt Zidrou de cirkel mooi rond. Vlot lezend en toch intelligent geconstrueerd met veel poëzie be- en geschreven. Sterktepunten zijn: de romance, de humor die sluipt in de hervertelling, het lieflijke, de tragiek, het melodrama en de opgewekte sympathie. Hoe zou Het vel van de beer er uitzien mocht Oriol dit niet getekend hebben? Deze kruising van de lossere (recentere) Pascal Rabaté en de vroege Pierre Bailly weet je zo natuurlijk te zuigen in deze tragikomedie dat je het je moeilijk anders kan indenken. Een pareltje.
- Pom en Teddy 9 ***
- Prins van de nacht 5 ***
- Suske en Wiske Luxe 319 Luxe ****
- Vel van de beer, het ****
Je had het moeten weten dat de verwachtingen niet zouden worden ingelost! Als je tenminste überhaupt enige verwachtingen had.
Linthout blinkt uit in nihilisme met deze verstripte poging om De helaasheid der dingen te evenaren. Zo leest het tenminste, de weergave van marginale Vlaamse kneuterigheid vol mensen die geen weg weten met zichzelf. Zielloos dwalen ze rond en vervelen de lezer met de ene na de andere nongebeurtenis. Linthout zaagt en klaagt en waagt zich af en toe aan een filosofische bedenking. Dat in een verhaal zonder structuur, zonder plot, zonder doel, zonder punch. Literaire kaakslagen worden niet uitgedeeld, omver blaast de auteur je evenmin. Grafisch nog steeds even betreurenswaardig, zijnde tweedimensioneel net als de karakters. Wat wij moeten weten is dat stripauteurs grootse kunst kunnen realiseren, helaas geldt dat (voorlopig) niet voor Willy Linthout.
- Wat wij moeten weten Integraal

Geen opmerkingen: