De kunst van het sterven
Philippe Martin, onderluitenant bij de gendarmerie van Parijs, gaat naar Barcelona op verzoek van de Catalaanse politie. Het lijk van een jonge vrouw is met opgesneden aders in haar bad aangetroffen. Alles wijst op zelfmoord. In de brief die naast haar ligt, schrijft Emma, de overleden jonge vrouw, dat haar moeder haar had verteld wie de vader was, die ze nooit heeft gekend. Het zou Philippe zijn.
De carrière van Philippe Berthet heeft een flinke deuk gekregen sinds hij zich afwendde van zijn Pin-Up-succes en hij terugkeerde naar de eerste liefde van de donkere detectives. Het zwarte lijntje dat hij uittekende met andere scenaristen kreeg commercieel weinig bijval waardoor de Nederlandstalige markt het moest ontgelden, net op het moment dat hij weer met een grootse thriller uitpakte. Gelukkig neemt Arboris de draad terug op. De keuze van Berthet om scenarist Raule onder de arm te nemen, is gelukkig. Raule zoekt het dicht bij huis en plaatst de detective in het decor van Barcelona. Een Franse politieman opgeroepen om het lijk te identificeren dat mogelijks zijn dochter zou kunnen zijn. Natuurlijk wordt de man geïntrigeerd door de omstandigheden van haar dood. De lezer wordt net als Philippe Martin van het kastje naar de muur gestuurd, een poging om het mysterie te ontrafelen , de ultieme confrontatie moet uitsluitsel geven. Spannend en vooral ritmisch, zonder al te veel blabla, het is een kunst om je met De kunst van het sterven zo te boeien. Het enige minpunt is de inkleuring van Dominique David. Je waant je niet in de gloed van de Catalaanse hoofdstad, dan had ze beter gekozen voor stilering.
18-10-2019
8/10
Excalibur - Kronieken 5 HC - SC
Natre, bezeten door de geest van Cernunnos, beveelt de christelijke legers van Patricius. Zijn doel: Avalon veroveren. Merlijn en Viviane van hun kant proberen hun bondgenoten te verzamelen om het heilige eiland te verdedigen. Ze proberen koning Glywys ervan te overtuigen de doorgang op zijn land aan de legers van Patricius te weigeren.
De beste ingrediënten houdt Istin toch voor de eigen reeksen. Excalibur Kronieken leek even uit het collectieve geheugen te verdwijnen gezien de overdaad aan Elfen- en Dwergen-fantasy, het gecomponeerde slotakkoord brengt muziek van de bovenste plank. De apotheose ter afronding is des te verrassender, Istin levert er geen hapklare brok mee af en creëert zelfs mogelijkheden – al had je de indruk dat hij zeer trouw aan Boormans Excalibur dacht bij het schrijven – om volledig nieuwe weg in te slaan. Bewondering is er ook voor Alain Brion. Hij tekenaar het grotesk zonder overdadig te zijn, hij brengt herkenbare magie à la Ara, zij het in schilderachtige ensceneringen. Morgane, een heerlijk bezongen vijfde lied.
24-10-2019
8/10
Ik ben een Kathaar 7
Slot van deze sfeervolle historische reeks, gebaseerd op de interessante geschiedenis van de katharen.
Net als in het ooit ijzersterk beginnende Het land van Lang Vergeten ontspoort Makyo wederom volledig door de Goddelijke verhevenheid boven het aardse te plaatsen. Esoterische zinsbegoochelingen vormen de laatste voltooiende etappe in een openbarende reis doorheen een ondoorgrondelijk labyrint. Het is pijnlijk dat bijzondere talent van Alessandro Calore zo gefnuikt te zien worden terwijl je liever de verlossing elders had willen zien opduiken. Oorspronkelijk historisch van insteek, verwacht je aan een afknapper. Ik ben een Kathaar, et alors!
24-10-2019
6/10
Urbanus Special Juffrouw Pussy
In deze special kom je alles te weten over het leven van Juffrouw Pussy: wie is haar favoriete leerling, op wie heeft ze stiekem een crush en waar koopt ze toch al die sexy outfits? Drie strips en tal van spelletjes maken dit verzamelalbum compleet! Bevat: Snotneus in love, De 3D-bielen en Het poesje van Pussy.
Het bedenkelijk inhoudelijke niveau met titels als Het poesje van Pussy kan je herlezen via de besprekingen van de individuele albums, interessant is de toevoeging van de twee bouwplaten gedrukt op de meer kartonnen cover. Plus de evenzeer aan de konttext aangepaste spelletjes die je als kind doen gniffelen vanwege de verboden vrucht die er open en bloot aangeboden wordt. Toch nog enige educatieve verantwoording.
24-10-2019
4/10
Boes 16 SC
Zestiende slappe kaft-bundel met grollen over een eigenzinnige Koe en even eigenonzinnige dieren.
Plassen tegen een boom? De Bever zorgt wel voor een esthetischer oplossing. Plassen tegen een boom? Ook bomen ergeren zich er aan en hebben een kordate oplossing. Afgewezen liefde? Ook slangen hebben er last van. Soms wrang. Soms repetitief. Soms flauw. Soms geniaal. Erg is dat niet, voortdurend gniffelen is de boodschap.
19-06-2019
6/10
donderdag 31 oktober 2019
woensdag 30 oktober 2019
Ultimate Avengers 2 - Baard en Kale Integrale 7 - Duisternis 5 - Samoerai legenden 5 - Insiders 2.4
Ultimate Avengers 2
Het is begin eenentwintigste eeuw. De wereld is ingrijpend aan het veranderen. Misdaad wordt supermisdaad en terrorisme wordt superterrorisme.
Dat Mark Millar niet enkel provocatieve Kick Ass-achtige pastichestrips op het superheldengenre maakt, bewijst de scenarist met bravoure in Ultimate Avengers. Hoe hij de persoonlijkheden van die Goddelijke übermenschen portretteert met hun onvolmaaktheden en zinnige monologen die ze spuien, het vermenselijkt het gegeven. Ieder heeft wel zijn of haar duister kantje dat je met handschoenen zachtzinnig moet bespelen, wil je niet dat het tot een desastreuze woedeuitbarsting komt. Gefocust op vijf van die uitzonderlijke genieën krijg je een heerlijk staal van wat ieder van ons in meer bescheiden vorm in zich heeft. Millars dialogen laten de fictie de werkelijkheid inhalen. Welke acteurs mogen de licentiehouders inzetten om die superhelden op het witte doek te spelen? Samuel L Jackson staat alvast vast! Ook een pluim voor het sterke werk van Bryan Hitch wiens menschen van vleesch en bloed met veel karakter en emotie alle dialogen perfect acteren. Acteren? Neen, bij hem is dat natuurlijk. Ultimate Avengers 2: topstrip.
26-10-2019
9/10
Baard en Kale Integrale 7 HC - LX
In deze zevende bundeling van de avonturen van Baard en Kale slepen Maurice Tillieux en Will ons naar alle uithoeken van de wereld! De reis gaat vanaf thuisbasis Frankrijk naar Engeland, daarna naar Polynesië en tenslotte naar de Verenigde Staten, waar Baard en Kale New York onveilig maken met een klassieke kofferjacht.
Goed dossier met vooral weer veel persoonlijke foto's die de achter-de-coulissen-privé-sfeer een beetje verder blootleggen. Interessant. Over Uit de afgrond: wat een onzinnige actie van Miss Kiki om haar hond in de autokoffer over de Britse grens te smokkelen. Ondertussen zijn we het inderdaad gewoon zonder controle een ander land te betreden, toentertijd moest je bijna de Berlijnse Muur beklimmen met het risico gefusilleerd te worden mocht je je verdacht gedragen. Er spreekt een ervaringsdeskundige. De koppige dame zet door, brengt behoorlijk wat levens in gevaar, zorgt daarenboven voor enorme materiële schade en toch lijkt het haar niet te deren. Normaal zijn Britten flegmatiek! Tillieux kiest na de onwaarschijnlijke actie voor de onwaarschijnlijke kruising van horror à la The little shop of horrors met The phantom of the Opera, het monster dat schuilt niet zozeer in de coulissen van het theater, wel in de riolen van het geteisterde Londen. Baard en Kale hollen voornamelijk achter de feiten aan. Gelukkig is er de wetenschap die het gedrocht alsnog kan intomen. Uit de afgrond duikt ET op. Call home! Over De dode duiker: Hoewel doorspekt met humor beseffen de hoofdrolspelers niet dat hun volgende reis helemaal niet zo idyllisch is, toch zeker wanneer blijkt dat er moord in het spel zit. Een Cluedo met meesterdetectives veelal als toeschouwers die bij mondjesmaat de ware toedracht weten te achterhalen. Femme fatale Kiki krijgt weer haar hoofdrol, zij verbindt Baard en Kale met nieuwe gevaren. Over De dode duiker, exotisch en avontuurlijk. Will is dodelijk efficiënt. Over Baard en Kale in New York: zelfs al lees je de inleiding van de zevende Baard en Kale Integrale bundel niet, je voelt meteen in welk perspectief je dit verhaal kan plaatsen. Geen Popeye Doyle die op jacht gaat naar de drugssmokkelende criminelen, hier eerder toevallig dat Baard en Kale ongevraagd in aanraking komen met het witte goedje. Geen French, wel een Italian Connection als grensoverschrijdend themapunt. Tillieux is uitmuntend in het schrijven van actie, voor die tijd vooruitstrevend. Mocht het je voorheen niet opgevallen zijn, Will is een uitstekend componist die ook steeds zoekt naar een vloeiende enscenering om het dynamische verloop van het kadertje te versterken. Veertig jaar oud en blijft met gemak overeind.
26-10-2019
7/10
Duisternis 5
Slot van deze vijfdelige fantasysaga, door Bec en Durango-tekenaar Iko!
Toen dat eerste album verscheen, maakte Iko danig indruk. Een duistere versie van Yves Swolfs die à la Olivier Ledroit (Requiem de vampierridder) met overdadige decors in gitzwarte inkt je wist te overdonderen. Ondertussen heb je meer nood aan inhoud dan aan visueel spektakel. Betreffende dat laatste heeft Iko zelf al het eigen kunnen behoorlijk afgezwakt. En Bec? Die voelde zich weer geroepen om als Ridley Scotts Alien te doen herleven, de zoveelste verwijzing naar Prometheus. Dit vijfde deel zorgt niet voor een meerwaarde.
26-10-2019
5/10
Samoerai legenden 5
Hij is knap, gebronzeerd, mysterieuze glimlach. Nariko is in de ban van deze knappe verpersoonlijking van Kenjiro. Ze liefkozen, ze kussen, ze worden minnaars.
Als afgeleide van de hoofdreeks verwacht je steeds verhalen rond de legendarische samoerai Takeo. Niets is minder waar. Uit de legendes waar samoerai in voorkomen put Di Giogio, kan ze (de samoerai) in deze context zelfs vrouwelijk zijn? Aanvaard het bovennatuurlijke, zoals de Griekse mythologie echt leest, en lees over de ongezonde anomalie verwekt tussen een goddelijk schepsel en een mensenvrouw. Ook in het Japanse walhalla staan daar straffen op. In Uiterlijke schijn worden de maskers afgelegd en komt de schrijnende waarheid aan het licht. Niet alles, zelfs als God, kan je onbestraft doen. Dit vijfde deel mag er best wezen.
25-10-2019
6/10
Insiders 2.4
Na de aanslag op Air Force One, zoekt Najah haar toevlucht in Libië, waar ze een drugstrafiek opzet om Al-Qaeda te financieren. Om haar vel te redden, staat de knappe insider voor een verscheurende keuze, zeker nu de directeur van de FBI een persoonlijke rekening met haar wil vereffenen.
Het mag er dan in werkelijkheid zo aan toegaan, Bartolls benadering van het realistische spionagegegeven is zo van de pot gerukt dat je het na x-delen niet meer slikt. Ongeloofwaardig en bombastisch, zonder dat je enige betrokkenheid met het 'slachtoffer' Najah voelt. Artiest Munch mag dan beschikken over een mythische familienaam, zijn oersaai realisme doet vaag terugdenken aan Osi in Witte Horizon, willen maar niet kunnen.
24-10-2019
4/10
Het is begin eenentwintigste eeuw. De wereld is ingrijpend aan het veranderen. Misdaad wordt supermisdaad en terrorisme wordt superterrorisme.
Dat Mark Millar niet enkel provocatieve Kick Ass-achtige pastichestrips op het superheldengenre maakt, bewijst de scenarist met bravoure in Ultimate Avengers. Hoe hij de persoonlijkheden van die Goddelijke übermenschen portretteert met hun onvolmaaktheden en zinnige monologen die ze spuien, het vermenselijkt het gegeven. Ieder heeft wel zijn of haar duister kantje dat je met handschoenen zachtzinnig moet bespelen, wil je niet dat het tot een desastreuze woedeuitbarsting komt. Gefocust op vijf van die uitzonderlijke genieën krijg je een heerlijk staal van wat ieder van ons in meer bescheiden vorm in zich heeft. Millars dialogen laten de fictie de werkelijkheid inhalen. Welke acteurs mogen de licentiehouders inzetten om die superhelden op het witte doek te spelen? Samuel L Jackson staat alvast vast! Ook een pluim voor het sterke werk van Bryan Hitch wiens menschen van vleesch en bloed met veel karakter en emotie alle dialogen perfect acteren. Acteren? Neen, bij hem is dat natuurlijk. Ultimate Avengers 2: topstrip.
26-10-2019
9/10
Baard en Kale Integrale 7 HC - LX
In deze zevende bundeling van de avonturen van Baard en Kale slepen Maurice Tillieux en Will ons naar alle uithoeken van de wereld! De reis gaat vanaf thuisbasis Frankrijk naar Engeland, daarna naar Polynesië en tenslotte naar de Verenigde Staten, waar Baard en Kale New York onveilig maken met een klassieke kofferjacht.
Goed dossier met vooral weer veel persoonlijke foto's die de achter-de-coulissen-privé-sfeer een beetje verder blootleggen. Interessant. Over Uit de afgrond: wat een onzinnige actie van Miss Kiki om haar hond in de autokoffer over de Britse grens te smokkelen. Ondertussen zijn we het inderdaad gewoon zonder controle een ander land te betreden, toentertijd moest je bijna de Berlijnse Muur beklimmen met het risico gefusilleerd te worden mocht je je verdacht gedragen. Er spreekt een ervaringsdeskundige. De koppige dame zet door, brengt behoorlijk wat levens in gevaar, zorgt daarenboven voor enorme materiële schade en toch lijkt het haar niet te deren. Normaal zijn Britten flegmatiek! Tillieux kiest na de onwaarschijnlijke actie voor de onwaarschijnlijke kruising van horror à la The little shop of horrors met The phantom of the Opera, het monster dat schuilt niet zozeer in de coulissen van het theater, wel in de riolen van het geteisterde Londen. Baard en Kale hollen voornamelijk achter de feiten aan. Gelukkig is er de wetenschap die het gedrocht alsnog kan intomen. Uit de afgrond duikt ET op. Call home! Over De dode duiker: Hoewel doorspekt met humor beseffen de hoofdrolspelers niet dat hun volgende reis helemaal niet zo idyllisch is, toch zeker wanneer blijkt dat er moord in het spel zit. Een Cluedo met meesterdetectives veelal als toeschouwers die bij mondjesmaat de ware toedracht weten te achterhalen. Femme fatale Kiki krijgt weer haar hoofdrol, zij verbindt Baard en Kale met nieuwe gevaren. Over De dode duiker, exotisch en avontuurlijk. Will is dodelijk efficiënt. Over Baard en Kale in New York: zelfs al lees je de inleiding van de zevende Baard en Kale Integrale bundel niet, je voelt meteen in welk perspectief je dit verhaal kan plaatsen. Geen Popeye Doyle die op jacht gaat naar de drugssmokkelende criminelen, hier eerder toevallig dat Baard en Kale ongevraagd in aanraking komen met het witte goedje. Geen French, wel een Italian Connection als grensoverschrijdend themapunt. Tillieux is uitmuntend in het schrijven van actie, voor die tijd vooruitstrevend. Mocht het je voorheen niet opgevallen zijn, Will is een uitstekend componist die ook steeds zoekt naar een vloeiende enscenering om het dynamische verloop van het kadertje te versterken. Veertig jaar oud en blijft met gemak overeind.
26-10-2019
7/10
Duisternis 5
Slot van deze vijfdelige fantasysaga, door Bec en Durango-tekenaar Iko!
Toen dat eerste album verscheen, maakte Iko danig indruk. Een duistere versie van Yves Swolfs die à la Olivier Ledroit (Requiem de vampierridder) met overdadige decors in gitzwarte inkt je wist te overdonderen. Ondertussen heb je meer nood aan inhoud dan aan visueel spektakel. Betreffende dat laatste heeft Iko zelf al het eigen kunnen behoorlijk afgezwakt. En Bec? Die voelde zich weer geroepen om als Ridley Scotts Alien te doen herleven, de zoveelste verwijzing naar Prometheus. Dit vijfde deel zorgt niet voor een meerwaarde.
26-10-2019
5/10
Samoerai legenden 5
Hij is knap, gebronzeerd, mysterieuze glimlach. Nariko is in de ban van deze knappe verpersoonlijking van Kenjiro. Ze liefkozen, ze kussen, ze worden minnaars.
Als afgeleide van de hoofdreeks verwacht je steeds verhalen rond de legendarische samoerai Takeo. Niets is minder waar. Uit de legendes waar samoerai in voorkomen put Di Giogio, kan ze (de samoerai) in deze context zelfs vrouwelijk zijn? Aanvaard het bovennatuurlijke, zoals de Griekse mythologie echt leest, en lees over de ongezonde anomalie verwekt tussen een goddelijk schepsel en een mensenvrouw. Ook in het Japanse walhalla staan daar straffen op. In Uiterlijke schijn worden de maskers afgelegd en komt de schrijnende waarheid aan het licht. Niet alles, zelfs als God, kan je onbestraft doen. Dit vijfde deel mag er best wezen.
25-10-2019
6/10
Insiders 2.4
Na de aanslag op Air Force One, zoekt Najah haar toevlucht in Libië, waar ze een drugstrafiek opzet om Al-Qaeda te financieren. Om haar vel te redden, staat de knappe insider voor een verscheurende keuze, zeker nu de directeur van de FBI een persoonlijke rekening met haar wil vereffenen.
Het mag er dan in werkelijkheid zo aan toegaan, Bartolls benadering van het realistische spionagegegeven is zo van de pot gerukt dat je het na x-delen niet meer slikt. Ongeloofwaardig en bombastisch, zonder dat je enige betrokkenheid met het 'slachtoffer' Najah voelt. Artiest Munch mag dan beschikken over een mythische familienaam, zijn oersaai realisme doet vaag terugdenken aan Osi in Witte Horizon, willen maar niet kunnen.
24-10-2019
4/10
dinsdag 29 oktober 2019
Violette Morris 1 - Livingstone - Jommeke 294 - De grote zeeslagen 8 Midway - Simon Hardy 1
Violette Morris 1
Op 26 april 1944 werd op een kleine weg in Normandië een 15 CV Citroën onder vuur genomen door leden van het verzet. De auto raakte van de weg af en de passagiers werden vermoord. Vier volwassenen en twee kinderen. De bestuurder van de auto was een vrouw: Violette Morris, voormalig kampioene met een indrukwekkende prijzenkast in verschillende sporten.
De minder sterke cover en de op het eerste zicht oubollig lijkende pagina's binnenin geven de indruk met een miskleun te maken te hebben. Komt ongetwijfeld ook door de kwaliteitskeuze van de vertalende uitgever. Een behoorlijk foute inschatting want de retroaanpak leest als een trein met de enquête naar de reden van het overlijden van deze bazige vrouw met haar sterke karakter. Het verhaal in het verhaal, een even feministisch getinte detective graaft in het/haar verleden om de hoofdpersoon te kaderen. Kris' en Galics scenario boeit, intrigeert en vraagt naar meer. Altijd leuk om bestaande figuren te leren kennen die je uitdagen zelf op onderzoek uit te gaan, een speurtocht naar de dunne grens tussen waarheid en fictie. Javi Rey behoort tot de lichting van de nieuwe Spaanse school, verfijnde tekenaars met oog voor compositie, dynamiek en finesse. Violette Morris, een vrouw met ballen aan haar lijf.
25-10-2019
8/10
Livingstone
Dokter, protestant, Schotse missionaris en ontdekkingsreiziger David Livingstone heeft een grote rol gespeeld bij de evangelisatie van het Afrikaanse continent. Volg een van de meest populaire en iconische helden uit het Victoriaanse tijdperk op zijn reizen door de binnenlanden van Afrika.
De ondertussen al vrij snel ten grave gedragen collectie Explora bij Glénat krijgt dan toch nog een Nederlandstalig staartje. De enige noorderbuur van dienst wordt opgenomen in het fonds van Dark Dragon Books en daar mag je best blij mee zijn. Deels door het uitmuntend tekenwerk van professionalist en perfectionist Paul Teng die Stanley en Livingstone als mensen van vlees en bloed neerpoot met een ongewild gezond heroïsme als beweegreden en deels ook door het minder drammerige scenario van Rodolphe. Hij maakt er gelukkig geen hagiografie van en legt ook een stuk de vinger op de koloniale wonde. In hoeverre dat dit beeld volledig strookt met de werkelijkheid, werkte Stanley niet deels voor de Belgische Koning Leopold II om territoriale uitbreidingen te kunnen verwezenlijken. Ongetwijfeld voer voor andere verhalen. Hier stoer machogedrag vol opofferingen en ontberingen. De avontuurlijke zendeling, een klassiek verhaal in een geslaagd klassiek jasje.
26-10-2019
7/10
Jommeke 294
Flip heeft te veel gezongen en is z’n stem kwijt. Wat nu gezongen? Onze vrienden trekken naar professor Gobelijn om hem om raad te vragen. Maar de professor zit met zijn hoofd in Egypte en in de ajuinen! Samen met zijn vriend, Evarist Selders, doet hij onderzoek naar eeuwenoude ajuinen in Egypte. En volgens hem zal Flip daar ook een remedie vinden voor zijn gebroken stem. Op naar het land van de mummies!
Grappig, op de achterkant van het boek staat niet enkel een inhoudsweergave, ook de verwijzing naar voorgaande delen met Heb je deze al gelezen? springt in het oog. Alsof je al verwittigd wordt dat bij opname van die eerder gelezen boeken je een aha-erlebnis zal krijgen bij het herbeleven van Jommekes avontuur in deze mummiekroniek. Flip die zijn stem verliest (Het ei van de Smartlapvogel), Tita Telajora, de komkommerdeskundige, Papyrusky en zelfs de toevalligheden voor degene Wie zoekt, die vindt. Heel klassiek zonder al te veel verrassingen, Philippe Delzenne levert een hapklare brok af. Zes op tien, een gulle bui.
25-10-2019
6/10
De grote zeeslagen 8 Midway
Sinds 1 september 1939 woedt de oorlog. Hij verspreidde zich zoals de zwarte pest dat deed in de middeleeuwen. Alle mensen en alle landen zijn besmet door deze weerzinwekkende plaag die niets of niemand lijkt te kunnen weerhouden. Zelfs de Verenigde Staten van Amerika zijn opgeslokt door de losgebarsten woede die de wereld in de as legt. De grootste wereldmacht is onvoorbereid en slecht bewapend en staat aan de rand van de afgrond. Tot in juni 1942, bij het minuscule atol Midway in het midden van de Grote Oceaan, het meest fenomenale zee- en luchtgevecht plaatsvindt.
Charlier en Hubinon deden het Delitte en Baiguera al voor, de slag van Midway vertalen naar het stripverhaal. De grote zeeslag die Delitte dit keer presenteert is wederom een scheet in een fles. Het slagveld is immers in deze vorm eerder psychologisch met de kleine man die het allemaal vanop afstand meemaakt. Het verrassende element zit hem in Delittes keuze om beide kanten aan bod te laten komen, ook aan Japanse zijde zit er wel een twijfelaar die het nut van deze allesverwoestende acties moeilijk kan onderschrijven. Natuurlijk voert hij wel volgens het boekje de orders uit. Midway is veel te luchtig en veel te luchtig om naast fysieke ook leeskundige brokken te maken. Een routineklus.
25-10-2019
5/10
Simon Hardy 1
1961. Een Boeing, met Amerikaanse militairen en burgers aan boord, wordt door een MIG neergeschoten in de lucht boven Chabahar, een staat in Zuid-Iran. De Verenigde Staten beschuldigen de president van de jonge republiek ervan de aanstichter van de aanval te zijn. De internationale situatie is explosief.
Brremaud en Leclercq kiezen duidelijk voor retro en kopiëren de grammatica van de bombastische, oubollige klarelijnstrips die in de jaren vijftig-zestig van de twintigste eeuw furore maakten. Een gelijkaardige sfeer à la Lefranc en Blake en Mortimer welt op bij het doorbladeren van het boek, je pikt de vintage heropflakkering meteen op. Is het meteen liefde op het eerste gezicht? Neen, want vrij snel zakt het nostalgische deeg in elkaar en wordt duidelijk dat Leclercq de regels van de basisanatomie nog niet in de vingers heeft. Dat hij qua perspectieven ook vaak de mist in gaat. En dat zijn inkleuring vaak combinaties opdringt die moeilijk te rijmen vallen. Bovendien is het scenario van Brremaud zo cliché en zielloos dat deze missie voor jou zo snel mogelijk moet eindigen. Helaas is voor 'fans' één DS Citroën reeds voldoende om het aan te schaffen. In het land van blinden is éénoog koning.
25-10-2019
4/10
Op 26 april 1944 werd op een kleine weg in Normandië een 15 CV Citroën onder vuur genomen door leden van het verzet. De auto raakte van de weg af en de passagiers werden vermoord. Vier volwassenen en twee kinderen. De bestuurder van de auto was een vrouw: Violette Morris, voormalig kampioene met een indrukwekkende prijzenkast in verschillende sporten.
De minder sterke cover en de op het eerste zicht oubollig lijkende pagina's binnenin geven de indruk met een miskleun te maken te hebben. Komt ongetwijfeld ook door de kwaliteitskeuze van de vertalende uitgever. Een behoorlijk foute inschatting want de retroaanpak leest als een trein met de enquête naar de reden van het overlijden van deze bazige vrouw met haar sterke karakter. Het verhaal in het verhaal, een even feministisch getinte detective graaft in het/haar verleden om de hoofdpersoon te kaderen. Kris' en Galics scenario boeit, intrigeert en vraagt naar meer. Altijd leuk om bestaande figuren te leren kennen die je uitdagen zelf op onderzoek uit te gaan, een speurtocht naar de dunne grens tussen waarheid en fictie. Javi Rey behoort tot de lichting van de nieuwe Spaanse school, verfijnde tekenaars met oog voor compositie, dynamiek en finesse. Violette Morris, een vrouw met ballen aan haar lijf.
25-10-2019
8/10
Livingstone
Dokter, protestant, Schotse missionaris en ontdekkingsreiziger David Livingstone heeft een grote rol gespeeld bij de evangelisatie van het Afrikaanse continent. Volg een van de meest populaire en iconische helden uit het Victoriaanse tijdperk op zijn reizen door de binnenlanden van Afrika.
De ondertussen al vrij snel ten grave gedragen collectie Explora bij Glénat krijgt dan toch nog een Nederlandstalig staartje. De enige noorderbuur van dienst wordt opgenomen in het fonds van Dark Dragon Books en daar mag je best blij mee zijn. Deels door het uitmuntend tekenwerk van professionalist en perfectionist Paul Teng die Stanley en Livingstone als mensen van vlees en bloed neerpoot met een ongewild gezond heroïsme als beweegreden en deels ook door het minder drammerige scenario van Rodolphe. Hij maakt er gelukkig geen hagiografie van en legt ook een stuk de vinger op de koloniale wonde. In hoeverre dat dit beeld volledig strookt met de werkelijkheid, werkte Stanley niet deels voor de Belgische Koning Leopold II om territoriale uitbreidingen te kunnen verwezenlijken. Ongetwijfeld voer voor andere verhalen. Hier stoer machogedrag vol opofferingen en ontberingen. De avontuurlijke zendeling, een klassiek verhaal in een geslaagd klassiek jasje.
26-10-2019
7/10
Jommeke 294
Flip heeft te veel gezongen en is z’n stem kwijt. Wat nu gezongen? Onze vrienden trekken naar professor Gobelijn om hem om raad te vragen. Maar de professor zit met zijn hoofd in Egypte en in de ajuinen! Samen met zijn vriend, Evarist Selders, doet hij onderzoek naar eeuwenoude ajuinen in Egypte. En volgens hem zal Flip daar ook een remedie vinden voor zijn gebroken stem. Op naar het land van de mummies!
Grappig, op de achterkant van het boek staat niet enkel een inhoudsweergave, ook de verwijzing naar voorgaande delen met Heb je deze al gelezen? springt in het oog. Alsof je al verwittigd wordt dat bij opname van die eerder gelezen boeken je een aha-erlebnis zal krijgen bij het herbeleven van Jommekes avontuur in deze mummiekroniek. Flip die zijn stem verliest (Het ei van de Smartlapvogel), Tita Telajora, de komkommerdeskundige, Papyrusky en zelfs de toevalligheden voor degene Wie zoekt, die vindt. Heel klassiek zonder al te veel verrassingen, Philippe Delzenne levert een hapklare brok af. Zes op tien, een gulle bui.
25-10-2019
6/10
De grote zeeslagen 8 Midway
Sinds 1 september 1939 woedt de oorlog. Hij verspreidde zich zoals de zwarte pest dat deed in de middeleeuwen. Alle mensen en alle landen zijn besmet door deze weerzinwekkende plaag die niets of niemand lijkt te kunnen weerhouden. Zelfs de Verenigde Staten van Amerika zijn opgeslokt door de losgebarsten woede die de wereld in de as legt. De grootste wereldmacht is onvoorbereid en slecht bewapend en staat aan de rand van de afgrond. Tot in juni 1942, bij het minuscule atol Midway in het midden van de Grote Oceaan, het meest fenomenale zee- en luchtgevecht plaatsvindt.
Charlier en Hubinon deden het Delitte en Baiguera al voor, de slag van Midway vertalen naar het stripverhaal. De grote zeeslag die Delitte dit keer presenteert is wederom een scheet in een fles. Het slagveld is immers in deze vorm eerder psychologisch met de kleine man die het allemaal vanop afstand meemaakt. Het verrassende element zit hem in Delittes keuze om beide kanten aan bod te laten komen, ook aan Japanse zijde zit er wel een twijfelaar die het nut van deze allesverwoestende acties moeilijk kan onderschrijven. Natuurlijk voert hij wel volgens het boekje de orders uit. Midway is veel te luchtig en veel te luchtig om naast fysieke ook leeskundige brokken te maken. Een routineklus.
25-10-2019
5/10
Simon Hardy 1
1961. Een Boeing, met Amerikaanse militairen en burgers aan boord, wordt door een MIG neergeschoten in de lucht boven Chabahar, een staat in Zuid-Iran. De Verenigde Staten beschuldigen de president van de jonge republiek ervan de aanstichter van de aanval te zijn. De internationale situatie is explosief.
Brremaud en Leclercq kiezen duidelijk voor retro en kopiëren de grammatica van de bombastische, oubollige klarelijnstrips die in de jaren vijftig-zestig van de twintigste eeuw furore maakten. Een gelijkaardige sfeer à la Lefranc en Blake en Mortimer welt op bij het doorbladeren van het boek, je pikt de vintage heropflakkering meteen op. Is het meteen liefde op het eerste gezicht? Neen, want vrij snel zakt het nostalgische deeg in elkaar en wordt duidelijk dat Leclercq de regels van de basisanatomie nog niet in de vingers heeft. Dat hij qua perspectieven ook vaak de mist in gaat. En dat zijn inkleuring vaak combinaties opdringt die moeilijk te rijmen vallen. Bovendien is het scenario van Brremaud zo cliché en zielloos dat deze missie voor jou zo snel mogelijk moet eindigen. Helaas is voor 'fans' één DS Citroën reeds voldoende om het aan te schaffen. In het land van blinden is éénoog koning.
25-10-2019
4/10
maandag 28 oktober 2019
Lodewijk de heilige - Carbeau - Barones & bolides 3 - Nachtwacht 2 - Roestige Ridder 2 - Boes 15
Lodewijk de heilige
Lodewijk IX werd door zijn moeder, Blanche van Castilië, streng katholiek grootgebracht. Zijn geloof was onwrikbaar en zijn vroomheid onbegrensd. De koning zag zijn taak hoofdzakelijk als een religieus streven. Hij wilde de perfecte heerser zijn over een perfect Rooms- Christelijk rijk.
De reeks wordt nog steeds te veel benaderd vanuit het perspectief van de scholastische geschiedenisboekhoek met een overdaad aan informatie in een veel te klein notendopje verwerkt. Dit heeft meer suggestieve tijd en ruimte nodig om alle feiten met elkaar te verbinden. Alleen romantiseer je dan en neem je een loopje met de geschiedenis door er een feitelijke waarheid aan toe te voegen. Dat is echter wel nodig om het interessant te houden en je als lezer ook enige betrokkenheid te verschaffen met de ideeën en het leven van de centrale geschiedschrijver. Dé reden om Lodewijk De Heilige in huis te halen is het schitterende werk van het artistieke team Cenni-Poupelin. Net deze laatste krijgt geen vermelding op de cover. De synergie tussen die twee is ongelooflijk accuraat, alsof Poupelin het kleurenspel dat Cenni in het hoofd had perfect weet om te zetten. En omgekeerd ook dat Cenni zichzelf grafisch aanpaste omdat hij wist dat Poupelin het verlengstuk vormt van zijn artistieke arm. Minimalistisch en toch zo rijk: de glooiingen in de drapering van de tent, pagina 46, kader 4, de lichtinval bij de kerkelijke glas-in-loodramen (45-9, ook 32-1), het bos met de lichtstralen die door de takken penetreren (33-1), het schaduwspel in gebouwen (20-6, 44-1). Het markantst is nog dat het gekozen kleurenpalet zo nauw aansluit bij de boekverluchtingen van manuscripten uit de XIVde eeuw (pagina's 52-53). Als er iemand heilig verklaard dient te worden, zijn het wel Cenni en Poupelin.
18-10-2019
8/10
Carbeau - Barones & bolides 3 HC - SC
Naast Berli en haar compagnon Logan is er in dit verhaal ook een hoofdrol weggelegd voor een bijzondere auto: een Grosser Mercedes 770K, die zou hebben toebehoord aan de Führer van Het Derde Rijk.
Een race tegen de klok voor Carbeau, bewijs maar eens dat je grootvader niet fout zat tijdens de oorlog wanneer er zich groots bewijsmateriaal in de kelder staat te pronken. Daaraan gekoppeld de rancuneuze hoofdredacteur die de reputatie van de hoofdaandeelhouder wil kraken, zelfs al moet hij over lijken gaan. Grosser Mercedes 770 K is een vermakelijke detectivethriller die je brengt in een wereld waar Heuvel vaak vertoeft met zijn andere heldin January Jones: het on(lo)smakelijke nazi-Duitsland. Heuvel past een iets realistischer stijl aan, licht undergroundachtig zelfs, de twee iets meer van elkaar te onderscheiden. Roberto Burgazzoli is verantwoordelijk voor de inkleuring, duidelijk de aanwijzingen van de artiest volgend. Alleen zit daar weer dat vlakke in, zonder meerwaarde. Dat moet beter!
18-10-2019
7/10
Nachtwacht 2
Wanneer overal bliksemschade wordt gesignaleerd in de buurt van Schemermeer gaat de Nachtwacht op onderzoek uit. Ze ontdekken dat de bliksemdemon Electri ontsnapt is uit de onderwereld. Maar de woeste demon laat zich niet zo gemakkelijk terugsturen door de Nachtwacht. Hij wordt beschermd door een oeroude kracht: de liefde.
Een doelpubliekstrip die de magie van een televisiereeks naar papier probeert om te zetten in de hoop jongeren alsnog naar boeken te doen grijpen. De missie slaagt weliswaar, maar vergeet deze menslievende insteek. Uiteindelijk is het slechts een commerciële overweging om zich aan de succes-kar te spannen. Steve Van Bael kwijt zich naar beste vermogen van zijn taak en geeft de lezers wat ze verwachten: herkenbaarheid. Dit tweede deel, een Zwarte stormdemon in een glas water.
24-10-2019
5/10
de Roestige Ridder 2
Het ontstaan van De Roestige Ridder, de vijf tijgers en de roze olifant was lang een goed bewaard geheim. En de tekstballonnen gaven daar ook geen duidelijkheid in! In dit album wordt pagina voor pagina het mysterie ontrafeld.
Hoe jongeren aanzetten tot meer lezen? Door interactiviteit te koppelen aan een boek moet Avé gedacht hebben. Een foute insteek om jou te verplichten onleesbare, nietszeggende gags te verrijken met informatie die elders op een tablet te vinden zijn, na het scannen van de qr-codes. Uiteindelijk jaag je ze dan net naar een ander platform dat meer mogelijkheden biedt dan een tweedimensionaal album. Oost west, thuis best geeft je geen thuisgevoel en zorgt voor een extra vervreemding van het medium strips. De middelmatige tekeningen van Avé worden volledig kapotingekleurd door de vele effectjes en de eigenaardige combinaties. de Roestige Ridder maakt van strips een roestig, ouderwets gegeven.
24-10-2019
3/10
Boes 15 SC
Vijftiende slappe kaft-bundel met grollen over een eigenzinnige Koe en even eigenonzinnige dieren.
Hoe of waar verstop je als konijn het best dat je een wortel uit de moestuin ontvreemd hebt? Op een niet zo vanzelfsprekend plekje. Het typeert meteen op de eerste pagina die absurde, surreële, satirische dierenhumor van Wilms en Raymakers. Ondertussen op automatische piloot. Erg is dat niet, gniffelen is de boodschap.
19-06-2019
6/10
Lodewijk IX werd door zijn moeder, Blanche van Castilië, streng katholiek grootgebracht. Zijn geloof was onwrikbaar en zijn vroomheid onbegrensd. De koning zag zijn taak hoofdzakelijk als een religieus streven. Hij wilde de perfecte heerser zijn over een perfect Rooms- Christelijk rijk.
De reeks wordt nog steeds te veel benaderd vanuit het perspectief van de scholastische geschiedenisboekhoek met een overdaad aan informatie in een veel te klein notendopje verwerkt. Dit heeft meer suggestieve tijd en ruimte nodig om alle feiten met elkaar te verbinden. Alleen romantiseer je dan en neem je een loopje met de geschiedenis door er een feitelijke waarheid aan toe te voegen. Dat is echter wel nodig om het interessant te houden en je als lezer ook enige betrokkenheid te verschaffen met de ideeën en het leven van de centrale geschiedschrijver. Dé reden om Lodewijk De Heilige in huis te halen is het schitterende werk van het artistieke team Cenni-Poupelin. Net deze laatste krijgt geen vermelding op de cover. De synergie tussen die twee is ongelooflijk accuraat, alsof Poupelin het kleurenspel dat Cenni in het hoofd had perfect weet om te zetten. En omgekeerd ook dat Cenni zichzelf grafisch aanpaste omdat hij wist dat Poupelin het verlengstuk vormt van zijn artistieke arm. Minimalistisch en toch zo rijk: de glooiingen in de drapering van de tent, pagina 46, kader 4, de lichtinval bij de kerkelijke glas-in-loodramen (45-9, ook 32-1), het bos met de lichtstralen die door de takken penetreren (33-1), het schaduwspel in gebouwen (20-6, 44-1). Het markantst is nog dat het gekozen kleurenpalet zo nauw aansluit bij de boekverluchtingen van manuscripten uit de XIVde eeuw (pagina's 52-53). Als er iemand heilig verklaard dient te worden, zijn het wel Cenni en Poupelin.
18-10-2019
8/10
Carbeau - Barones & bolides 3 HC - SC
Naast Berli en haar compagnon Logan is er in dit verhaal ook een hoofdrol weggelegd voor een bijzondere auto: een Grosser Mercedes 770K, die zou hebben toebehoord aan de Führer van Het Derde Rijk.
Een race tegen de klok voor Carbeau, bewijs maar eens dat je grootvader niet fout zat tijdens de oorlog wanneer er zich groots bewijsmateriaal in de kelder staat te pronken. Daaraan gekoppeld de rancuneuze hoofdredacteur die de reputatie van de hoofdaandeelhouder wil kraken, zelfs al moet hij over lijken gaan. Grosser Mercedes 770 K is een vermakelijke detectivethriller die je brengt in een wereld waar Heuvel vaak vertoeft met zijn andere heldin January Jones: het on(lo)smakelijke nazi-Duitsland. Heuvel past een iets realistischer stijl aan, licht undergroundachtig zelfs, de twee iets meer van elkaar te onderscheiden. Roberto Burgazzoli is verantwoordelijk voor de inkleuring, duidelijk de aanwijzingen van de artiest volgend. Alleen zit daar weer dat vlakke in, zonder meerwaarde. Dat moet beter!
18-10-2019
7/10
Nachtwacht 2
Wanneer overal bliksemschade wordt gesignaleerd in de buurt van Schemermeer gaat de Nachtwacht op onderzoek uit. Ze ontdekken dat de bliksemdemon Electri ontsnapt is uit de onderwereld. Maar de woeste demon laat zich niet zo gemakkelijk terugsturen door de Nachtwacht. Hij wordt beschermd door een oeroude kracht: de liefde.
Een doelpubliekstrip die de magie van een televisiereeks naar papier probeert om te zetten in de hoop jongeren alsnog naar boeken te doen grijpen. De missie slaagt weliswaar, maar vergeet deze menslievende insteek. Uiteindelijk is het slechts een commerciële overweging om zich aan de succes-kar te spannen. Steve Van Bael kwijt zich naar beste vermogen van zijn taak en geeft de lezers wat ze verwachten: herkenbaarheid. Dit tweede deel, een Zwarte stormdemon in een glas water.
24-10-2019
5/10
de Roestige Ridder 2
Het ontstaan van De Roestige Ridder, de vijf tijgers en de roze olifant was lang een goed bewaard geheim. En de tekstballonnen gaven daar ook geen duidelijkheid in! In dit album wordt pagina voor pagina het mysterie ontrafeld.
Hoe jongeren aanzetten tot meer lezen? Door interactiviteit te koppelen aan een boek moet Avé gedacht hebben. Een foute insteek om jou te verplichten onleesbare, nietszeggende gags te verrijken met informatie die elders op een tablet te vinden zijn, na het scannen van de qr-codes. Uiteindelijk jaag je ze dan net naar een ander platform dat meer mogelijkheden biedt dan een tweedimensionaal album. Oost west, thuis best geeft je geen thuisgevoel en zorgt voor een extra vervreemding van het medium strips. De middelmatige tekeningen van Avé worden volledig kapotingekleurd door de vele effectjes en de eigenaardige combinaties. de Roestige Ridder maakt van strips een roestig, ouderwets gegeven.
24-10-2019
3/10
Boes 15 SC
Vijftiende slappe kaft-bundel met grollen over een eigenzinnige Koe en even eigenonzinnige dieren.
Hoe of waar verstop je als konijn het best dat je een wortel uit de moestuin ontvreemd hebt? Op een niet zo vanzelfsprekend plekje. Het typeert meteen op de eerste pagina die absurde, surreële, satirische dierenhumor van Wilms en Raymakers. Ondertussen op automatische piloot. Erg is dat niet, gniffelen is de boodschap.
19-06-2019
6/10
zondag 27 oktober 2019
Ekhö de spiegelwereld 8 - Brocéliande 4 - Frontlinies 6 - Libertalia 3 - Caroline Baldwin 18
Ekhö de spiegelwereld 8 SC - HC
Fourmille Gratule en Yuri Podrov zijn weer terug in New York en onderzoeken de brute moord op een sommelier. Dit brengt hen uiteindelijk tot diep in de riolen van Manhattan waar twee gigantische mutanten het tegen elkaar opnemen in een afgrijselijke titanenstrijd waarbij terloops Times Square wordt vernield.
Ongetwijfeld de beste reeks die Arleston op het moment schrijft, al blijft Trollen van Troy natuurlijk ook niet te verwaarlozen. Vooral door de eenvoud zo genietbaar, De Sirene van Manhattan is een simpele detectivemoordzaak die opgelost moet worden, met Fourmille ongewild door haar dubbelrol enerzijds zichzelf spelend en anderzijds het keurslijf dragend van het slachtoffer. Expressief, humoristisch en herkenbaar doordat Arleston culturele verwijzingen in de verhalen propt (een combinatie van de Kraken en King Kong). Barbucci heeft ondertussen overdreven detail in de achtergrond afgezworen en minimaliseert de decors. Het komt het lezen ten goede. De Sirene van Manhattan, puur leesplezier.
18-10-2019
7/10
Brocéliande - Woud van het kleine volkje 4 HC - SC
Saltipius geeft de opdracht de tombe van de reuzen te openen om aan te tonen dat het graf leeg is. Hij wil zo bewijzen dat reuzen enkel in legendes bestaan. Een dwerg verzet zich tegen die grafschennis. Om het dispuut op te lossen, stelt hij een uitdaging voor. Als de dwerg Saltipius kan overtuigen van het bestaan van reuzen, wordt de bibliotheek van Saltipius in brand gestoken omdat dan bewezen is dat zijn geschriften waardeloos zijn.
De identiteit van de reuzen ontmaskerd via een elfologisch onderzoek, het verhaal in het verhaal. Uiteindelijk komen ze amper aan het woord, hun acties worden door anderen bepaald. En toch spreekt hun stilzwijgen boekdelen. De strijd wordt op verschillende fronten gestreden, de Romeinen versus de Veneten, de Veneten versus de Romeinen, het Kleine Volkje reageert verdeeld met betrekking tot de kampkeuze. Schrijver Betbeder bewandelt originelere paden en geeft een openbarende kijk op een wereld die al lang ingeslapen is. Beperkt in kunnen, komt de magie van Frichet niet helemaal tot leven, al blijft het verhaal gelukkig overeind.
22-10-2019
7/10
Frontlinies 6 SC - HC
De jonge Tim Page leert tijdens de legendarische slag om Malta wat het betekent squadron leader te zijn. Het is een bloederige les. Zijn rivaliteit met de legende van het eiland, de Canadees George Frederick ‘Buzz’ Buerling, een aas met 31 overwinningen, is onvergetelijk. In Duitsland werkt Magda voor de Sovjet inlichtingendienst, maar het nazi-net sluit zich om haar.
Vooral genietbaar door de goede, realistische tekeningen van Benoît Dellac versterkt door de inkleuring van Jean-Paul Fernandez. Alleen dat scenario van Pécau, wars van artificieel drama, sleept je van pagina naar pagina, waarbij de auteur vooral vergeet zich zowel in te leven in de personages als in de lezer die vanop afstand toekijkt. Het paradijs voor jagers is geen lezersparadijs.
18-10-2019
6/10
Libertalia 3
De inwoners van Libertalia worden nog altijd nagezeten door Dalbarade, de gewapende arm van de Europese grootmachten. Al snel wordt voor de inwoners van Libertalia pijnlijk duidelijk dat een utopie de ergste wantoestanden kan voortbrengen.
Alles werd reeds verteld, Miel en Pigière bevestigen en laten de donderwolken boven het idyllische eiland losbarsten. De onderlinge strijd, de broedertwisten, de haat en de nijd ondermijnen het geheel waaruit blijkt dat idealen misschien wel op papier overleven, in de realiteit is dat een ander paar mouwen. Je moet immers rekening houden met één onberekenbare factor: het karakter van de mens. Het scenaristenduo verliest zich in hun dogmatische aanpak en vervolledigt schimmig de kroniek. Paolo Grella accentueert met haast impressionistische interpretaties. Niet alles is hierdoor even duidelijk leesbaar.
22-10-2019
6/10
Caroline Baldwin 18
New York, Martin Wilson, de werkgever van Caroline, belast ze met een wel erg bijzondere opdracht: zijn zoon Jeremy terugvinden die uit de Verenigde Staten naar Bangkok trok na een hevige ruzie met zijn vader en sindsdien geen teken van leven meer gaf.
Als fan van Cosey creëert Taymans eenzelfde soort grafisch nihilisme, met een stijlgebonden armoede zonder veel persoonlijkheid alles kil en afstandelijk weergeven. De getormenteerde Baldwin-ziel laat zich van zijn beste kant zien in deze povere, steriele thriller.
22-10-2019
5/10
Fourmille Gratule en Yuri Podrov zijn weer terug in New York en onderzoeken de brute moord op een sommelier. Dit brengt hen uiteindelijk tot diep in de riolen van Manhattan waar twee gigantische mutanten het tegen elkaar opnemen in een afgrijselijke titanenstrijd waarbij terloops Times Square wordt vernield.
Ongetwijfeld de beste reeks die Arleston op het moment schrijft, al blijft Trollen van Troy natuurlijk ook niet te verwaarlozen. Vooral door de eenvoud zo genietbaar, De Sirene van Manhattan is een simpele detectivemoordzaak die opgelost moet worden, met Fourmille ongewild door haar dubbelrol enerzijds zichzelf spelend en anderzijds het keurslijf dragend van het slachtoffer. Expressief, humoristisch en herkenbaar doordat Arleston culturele verwijzingen in de verhalen propt (een combinatie van de Kraken en King Kong). Barbucci heeft ondertussen overdreven detail in de achtergrond afgezworen en minimaliseert de decors. Het komt het lezen ten goede. De Sirene van Manhattan, puur leesplezier.
18-10-2019
7/10
Brocéliande - Woud van het kleine volkje 4 HC - SC
Saltipius geeft de opdracht de tombe van de reuzen te openen om aan te tonen dat het graf leeg is. Hij wil zo bewijzen dat reuzen enkel in legendes bestaan. Een dwerg verzet zich tegen die grafschennis. Om het dispuut op te lossen, stelt hij een uitdaging voor. Als de dwerg Saltipius kan overtuigen van het bestaan van reuzen, wordt de bibliotheek van Saltipius in brand gestoken omdat dan bewezen is dat zijn geschriften waardeloos zijn.
De identiteit van de reuzen ontmaskerd via een elfologisch onderzoek, het verhaal in het verhaal. Uiteindelijk komen ze amper aan het woord, hun acties worden door anderen bepaald. En toch spreekt hun stilzwijgen boekdelen. De strijd wordt op verschillende fronten gestreden, de Romeinen versus de Veneten, de Veneten versus de Romeinen, het Kleine Volkje reageert verdeeld met betrekking tot de kampkeuze. Schrijver Betbeder bewandelt originelere paden en geeft een openbarende kijk op een wereld die al lang ingeslapen is. Beperkt in kunnen, komt de magie van Frichet niet helemaal tot leven, al blijft het verhaal gelukkig overeind.
22-10-2019
7/10
Frontlinies 6 SC - HC
De jonge Tim Page leert tijdens de legendarische slag om Malta wat het betekent squadron leader te zijn. Het is een bloederige les. Zijn rivaliteit met de legende van het eiland, de Canadees George Frederick ‘Buzz’ Buerling, een aas met 31 overwinningen, is onvergetelijk. In Duitsland werkt Magda voor de Sovjet inlichtingendienst, maar het nazi-net sluit zich om haar.
Vooral genietbaar door de goede, realistische tekeningen van Benoît Dellac versterkt door de inkleuring van Jean-Paul Fernandez. Alleen dat scenario van Pécau, wars van artificieel drama, sleept je van pagina naar pagina, waarbij de auteur vooral vergeet zich zowel in te leven in de personages als in de lezer die vanop afstand toekijkt. Het paradijs voor jagers is geen lezersparadijs.
18-10-2019
6/10
Libertalia 3
De inwoners van Libertalia worden nog altijd nagezeten door Dalbarade, de gewapende arm van de Europese grootmachten. Al snel wordt voor de inwoners van Libertalia pijnlijk duidelijk dat een utopie de ergste wantoestanden kan voortbrengen.
Alles werd reeds verteld, Miel en Pigière bevestigen en laten de donderwolken boven het idyllische eiland losbarsten. De onderlinge strijd, de broedertwisten, de haat en de nijd ondermijnen het geheel waaruit blijkt dat idealen misschien wel op papier overleven, in de realiteit is dat een ander paar mouwen. Je moet immers rekening houden met één onberekenbare factor: het karakter van de mens. Het scenaristenduo verliest zich in hun dogmatische aanpak en vervolledigt schimmig de kroniek. Paolo Grella accentueert met haast impressionistische interpretaties. Niet alles is hierdoor even duidelijk leesbaar.
22-10-2019
6/10
Caroline Baldwin 18
New York, Martin Wilson, de werkgever van Caroline, belast ze met een wel erg bijzondere opdracht: zijn zoon Jeremy terugvinden die uit de Verenigde Staten naar Bangkok trok na een hevige ruzie met zijn vader en sindsdien geen teken van leven meer gaf.
Als fan van Cosey creëert Taymans eenzelfde soort grafisch nihilisme, met een stijlgebonden armoede zonder veel persoonlijkheid alles kil en afstandelijk weergeven. De getormenteerde Baldwin-ziel laat zich van zijn beste kant zien in deze povere, steriele thriller.
22-10-2019
5/10
zaterdag 26 oktober 2019
Jim Curious 2 - Taxi (De Jongh) - Eddy & Caddy 2 - Suster en Wiebke 2 - Sherlock Holmes en de tijdreizigers 2
Jim Curious 2
Na zijn reis naar de diepten van de oceaan, trekt Jim nu de broeierige en moeilijk doordringbare jungle in. Een wonderlijke wereld openbaart zich. Wederom een fascinerend 3D-avontuur voor groot en klein.
Gadgetstrip, maar wat voor één. Met een brilletje op de neus de gemanipuleerde zwartwitbeelden bekijken. Fenomenaal. Een boek waarbij het verhaal compleet aan het grafische ondergeschikt is omdat artiest Matthias Picard je onderdompelt in de onwaarschijnlijke en magische wereld van Jim Curious. De poort wordt geopend naar een omgeving die je anders nooit zou ontdekken. alsof je in Paira Daiza het kasteel induikt waar de waterwereld in ondergebracht werd en tussen de duisternis lichtgevende opflakkeringen krijgt vol kwallen en andere oceaanwezens. Alleen zijn het hier andere kruipende beesten, stekelige planten of fladderende vlinders die je tegemoet zwemmen, vliegen of hinderen. Je let zelfs niet op hetgeen Jim als curieuzeneus allemaal tegenkomt, je kijkt met open gesperde mond naar de vreemde wezens die je overvallen. Ga mee op reis en voed net als Jim Curious je nieuwsgierigheid.
17-10-2019
10/10
Taxi (De Jongh)
De Jongh vertelt over vier opmerkelijke, waargebeurde taxiritten in vier steden: Los Angeles, Parijs, Jakarta, en Washington, D.C.
Wagens tekenen, het is niet Aimé de Jonghs ding. Nochtans vormt dit transportmiddel het achtergronddecor bij de verplaatsingen die de auteur op haar reizen maakt. Taxi is een sporadisch niemendalletje dat met haar verplichte ontmoetingen (de individuen die je al dan niet leert kennen terwijl je bij hen op de achterbank zit) een staal vormt van de maatschappij. De extraverte, de bezorgde, de multiculturele, de eenzaat, elk hebben ze wel hun verhaal. En de ene keer sta je daar meer open voor dan de daaropvolgende. Taxi is even vluchtig als de ritten die Aimé ondergaat, je moet ze zelf beleven wil je dat ze intensief doordringen. Here today, gone tomorrow.
17-10-2019
6/10
Sherlock Holmes en de tijdreizigers 2
Met de hulp van Megan Connelly, Lynn Redstone, Marcellus Gunderson en kolonel Amiens brengt de detective de plannen aan het licht van de vorstin en probeert ze tegen te werken. Maar Aaron McBride is niet de enige die met de tijd speelt. En om vuur te bestrijden, moet je soms je vingers branden.
Mmm, de uitdrukkelijke vraag in de bespreking van deel 1 om zeker geen twee jaar te wachten met het vervolg, werd duidelijk door Daedalus niet opgepikt. Zo'n hiaat vereist herlezing, want de complexe intrige zorgt voor een onaangename ontwrichting die door het uitgeverstijdsinterval moeilijk kan overbrugd worden. Bovendien acht Cordurié het ook nodig de andere Collectie 1800-reeks Mandragora erbij te betrekken, onwezenlijker kan haast niet. Wel plechtstatig en zeer karaktervol getekend door Laci, qua sfeer zit het goed. Dezelfde lezersopwinding als bij het eerste deel blijft uit.
19-10-2019
6/10
Eddy & Caddy 2
Eddy & Caddy zijn een fenomeen in de golfwereld. Al meer dan vijftien jaar delen zij hun liefde voor de golfsport met het grote publiek. Tijd dus voor een tweede album boordevol gags! En ook ditmaal zal de onkunde van Eddy de duimen moeten leggen voor het sarcasme van Caddy. Leesplezier gegarandeerd!
Als andere beroepen- of hobby-gerelateerde gagstrips een bestaansreden hebben, waarom Eddy & Caddy dan ook niet? Is Ben Seys zelf een liefhebber dat hij graag de draak steekt met de slungelende kluns op de golfcourt, daar waar menig opgaat in het decor omdat ze als onderdeurtjes groen zien van jaloezie bij het aanschouwen van kunststukjes door professionelere collega's. Net als bij Psy Carl terend op woordgrappen, al komt het menselijk sportfalen van Eddy op de eerste plaats. Schaaf je golfwoordenschat bij, Ben Seys maakt je er in wegwijs.
17-10-2019
6/10
Suster en Wiebke 2
Welk kind droomde niet van een leven als stripheld? Spannende avonturen, gekke professoren, tijdreizen, de wereld redden van schurken… Helaas is het leven in de ware wereld niet even meeslepend als dat van stripfiguren, iets wat Suster en Wiebke schoorvoetend ondervinden.
Een verbintenis met Borgerhoff & Lamberigts levert Tom Boudens strips een upgrade op, deze kan in kleur verschijnen en haalt meteen veel media-aandacht binnen, hoera voor de komkommertijd. Wanneer de erven Vandersteen dan ook nog eens dreigen met een proces, dan stroomt de menigte naar de winkels om alsnog het verbodene te kunnen aanschaffen. Nochtans staat er duidelijk Een parodie door Tom Bouden op, merk je aan de covertekening dat het geen echte Sus & Wis betreft, al klampt de presentatie zich vast aan de iconische uitgaves van indertijd (waar Standaard Uitgeverij ondertussen zelf vanaf stapte!). Dom om zich daaraan te storen, want veel heeft Het dertigersdipje niet te bieden. Verzorgder dan een FC De Kampioenen waar Tom Bouden aan meewerkt, maar sterieler dan een echte Sus & Wis, grafisch arm. Het dertigersdipje moet het dan ook hebben van het belachelijk maken van die steriele, seksloze stripfiguren die kampen met dagdagelijkse relatie- en werkproblemen, een afspiegeling des levens. Ach, beter hun miserie bekijken dan die zelf te moeten ondergaan. Tip: een andere inkleuring.
17-10-2019
6/10
Na zijn reis naar de diepten van de oceaan, trekt Jim nu de broeierige en moeilijk doordringbare jungle in. Een wonderlijke wereld openbaart zich. Wederom een fascinerend 3D-avontuur voor groot en klein.
Gadgetstrip, maar wat voor één. Met een brilletje op de neus de gemanipuleerde zwartwitbeelden bekijken. Fenomenaal. Een boek waarbij het verhaal compleet aan het grafische ondergeschikt is omdat artiest Matthias Picard je onderdompelt in de onwaarschijnlijke en magische wereld van Jim Curious. De poort wordt geopend naar een omgeving die je anders nooit zou ontdekken. alsof je in Paira Daiza het kasteel induikt waar de waterwereld in ondergebracht werd en tussen de duisternis lichtgevende opflakkeringen krijgt vol kwallen en andere oceaanwezens. Alleen zijn het hier andere kruipende beesten, stekelige planten of fladderende vlinders die je tegemoet zwemmen, vliegen of hinderen. Je let zelfs niet op hetgeen Jim als curieuzeneus allemaal tegenkomt, je kijkt met open gesperde mond naar de vreemde wezens die je overvallen. Ga mee op reis en voed net als Jim Curious je nieuwsgierigheid.
17-10-2019
10/10
Taxi (De Jongh)
De Jongh vertelt over vier opmerkelijke, waargebeurde taxiritten in vier steden: Los Angeles, Parijs, Jakarta, en Washington, D.C.
Wagens tekenen, het is niet Aimé de Jonghs ding. Nochtans vormt dit transportmiddel het achtergronddecor bij de verplaatsingen die de auteur op haar reizen maakt. Taxi is een sporadisch niemendalletje dat met haar verplichte ontmoetingen (de individuen die je al dan niet leert kennen terwijl je bij hen op de achterbank zit) een staal vormt van de maatschappij. De extraverte, de bezorgde, de multiculturele, de eenzaat, elk hebben ze wel hun verhaal. En de ene keer sta je daar meer open voor dan de daaropvolgende. Taxi is even vluchtig als de ritten die Aimé ondergaat, je moet ze zelf beleven wil je dat ze intensief doordringen. Here today, gone tomorrow.
17-10-2019
6/10
Sherlock Holmes en de tijdreizigers 2
Met de hulp van Megan Connelly, Lynn Redstone, Marcellus Gunderson en kolonel Amiens brengt de detective de plannen aan het licht van de vorstin en probeert ze tegen te werken. Maar Aaron McBride is niet de enige die met de tijd speelt. En om vuur te bestrijden, moet je soms je vingers branden.
Mmm, de uitdrukkelijke vraag in de bespreking van deel 1 om zeker geen twee jaar te wachten met het vervolg, werd duidelijk door Daedalus niet opgepikt. Zo'n hiaat vereist herlezing, want de complexe intrige zorgt voor een onaangename ontwrichting die door het uitgeverstijdsinterval moeilijk kan overbrugd worden. Bovendien acht Cordurié het ook nodig de andere Collectie 1800-reeks Mandragora erbij te betrekken, onwezenlijker kan haast niet. Wel plechtstatig en zeer karaktervol getekend door Laci, qua sfeer zit het goed. Dezelfde lezersopwinding als bij het eerste deel blijft uit.
19-10-2019
6/10
Eddy & Caddy 2
Eddy & Caddy zijn een fenomeen in de golfwereld. Al meer dan vijftien jaar delen zij hun liefde voor de golfsport met het grote publiek. Tijd dus voor een tweede album boordevol gags! En ook ditmaal zal de onkunde van Eddy de duimen moeten leggen voor het sarcasme van Caddy. Leesplezier gegarandeerd!
Als andere beroepen- of hobby-gerelateerde gagstrips een bestaansreden hebben, waarom Eddy & Caddy dan ook niet? Is Ben Seys zelf een liefhebber dat hij graag de draak steekt met de slungelende kluns op de golfcourt, daar waar menig opgaat in het decor omdat ze als onderdeurtjes groen zien van jaloezie bij het aanschouwen van kunststukjes door professionelere collega's. Net als bij Psy Carl terend op woordgrappen, al komt het menselijk sportfalen van Eddy op de eerste plaats. Schaaf je golfwoordenschat bij, Ben Seys maakt je er in wegwijs.
17-10-2019
6/10
Suster en Wiebke 2
Welk kind droomde niet van een leven als stripheld? Spannende avonturen, gekke professoren, tijdreizen, de wereld redden van schurken… Helaas is het leven in de ware wereld niet even meeslepend als dat van stripfiguren, iets wat Suster en Wiebke schoorvoetend ondervinden.
Een verbintenis met Borgerhoff & Lamberigts levert Tom Boudens strips een upgrade op, deze kan in kleur verschijnen en haalt meteen veel media-aandacht binnen, hoera voor de komkommertijd. Wanneer de erven Vandersteen dan ook nog eens dreigen met een proces, dan stroomt de menigte naar de winkels om alsnog het verbodene te kunnen aanschaffen. Nochtans staat er duidelijk Een parodie door Tom Bouden op, merk je aan de covertekening dat het geen echte Sus & Wis betreft, al klampt de presentatie zich vast aan de iconische uitgaves van indertijd (waar Standaard Uitgeverij ondertussen zelf vanaf stapte!). Dom om zich daaraan te storen, want veel heeft Het dertigersdipje niet te bieden. Verzorgder dan een FC De Kampioenen waar Tom Bouden aan meewerkt, maar sterieler dan een echte Sus & Wis, grafisch arm. Het dertigersdipje moet het dan ook hebben van het belachelijk maken van die steriele, seksloze stripfiguren die kampen met dagdagelijkse relatie- en werkproblemen, een afspiegeling des levens. Ach, beter hun miserie bekijken dan die zelf te moeten ondergaan. Tip: een andere inkleuring.
17-10-2019
6/10
vrijdag 25 oktober 2019
40 olifanten 2 - Op oorlogspad 2 - McCurry, NY 9/11 - Piet Heyn 3 - Victus 3
40 olifanten 2
Florrie ziet haar positie verzwakken terwijl inspecteur Sacks meer en meer druk op haar legt om de gangsterbende ten val te brengen. Net dat moment kiest Art Stocker, de peetvader van de 40 Rovers, voor de aanval tegen zijn rivalen.
Virginie Augustin wordt minimalistischer met de dag, op het slordige af. Maar hé, in dit naoorlogse Londen kan het geen kwaad om zo groezelig uit de hoek te komen. Het hoort bij deze donkere, sombere periode (denk ook aan Mick Mac Adam. Dat extra surplus wat zij voorheeft op andere middelmatige stripauteurs, is haar visuele vertelstijl en pagina-indeling. Inhoudelijk weet je ondertussen hoe de vork in de steel zit en ken je de machinaties van de organisatie, al blijft dubbelzinnigheid troef. Hoewel je eerst verwachtte dat het hierbij zou eindigen, ligt de rode loper open voor de ultieme climax. Benieuwd wat tovernaar Kid Toussaint nog uit de hoed tovert.
15-10-2019
7/10
Op oorlogspad 2
Aan de zijde van het grote opperhoofd Sitting Bull neemt ook Red Leaf aan de strijd deel. Dat is de man op wie Diane verliefd is.
Dat eerste prentje op pagina 3, wauw. Knap werk van Zuzanna Zielinska. Bourgne verweeft het historische How the West was won-aspect met een persoonlijk drama, de trapper en zijn onbeantwoorde liefde. De scenarist kruidt met een extra pittige verrassing, om van te smullen, al is Diane daar minder mee gediend. Het venijn zit hem in de staart. Pagots tekeningen zijn niet buitengewoon, wel net als het verhaal begeesterd genoeg om na lezing de historische thriller te koesteren. Op naar het vervolg.
15-10-2019
7/10
McCurry, NY 9/11 HC - SC
Sommige mensen zijn altijd op het verkeerde ogenblik op de verkeerde plek. Fotograaf Steve McCurry is zo iemand. Hij was in New York op 11 september 2001, maar ook in 2015 in Parijs tijdens de aanslag op de Bataclan en in Afghanistan tijdens de strijd tegen de Taliban. Maar wat voor iedere gewone reiziger een verkeerd moment is, is voor een fotograaf een kans om een zeer bijzondere reeks foto’s te maken en dat deed Steve McCurry dan ook iedere keer.
Duidelijk geïnspireerd op Emmanuel Guiberts De fotograaf voelt Morvan zich geroepen om het verhaal van achter zijn lens beeldend verteller McCurry in strip om te zetten. Het is een semidocumentaire geworden die de realiteit dichter brengt bij mensen die net het medium lezen om veelal aan de realiteit te ontsnappen. Uiteindelijk heb je slechts het gevoel dat het een lapmiddel is om met de foto's van de fotograaf uit te kunnen pakken. Die zijn indringend, edoch komen ze tussen de getekende sequenties niet tot hun recht. Losstaand achterin is het immers veel interessanter. Tekenaar Jung Gi Kim heeft niet de draagkracht om met de foto's te concurreren, zijn lijnenspel is te vluchtig (pagina 30), de inkleuring onrealistisch arm. Verwacht geen gestructureerde biografie, verwacht geen allesverhelderend overzicht. Dit is een momentopname, een snapshot. De zes op tien is voor de foto's.
17-10-2019
6/10
Piet Heyn 3 HC - SC
Niet veel mensen weten dat Piet Heyn in zijn jonge jaren ook een keer naar de Oost is gevaren en over die tijd gaat dit verhaal.
Je kan John Heijink niet beschuldigen van inconsequent te zijn. Hij blijft volharden in de boosheid met zijn steeds aflopende pagina's, tekeningen die nooit echt rust uitstralen, personages vaak in close-up, vaak uit het kadertje springend en uitermate expressief gesticulerend. Nochtans oogt het allemaal professioneel, toch knaagt er iets aan de grafiek, net als de hardnekkige wijze waarmee de auteur het geschiedenislesje afhaspelt. Hier word je warm noch koud van.
17-10-2019
5/10
Victus 3
Juli 1713. Er spoelde een geestdrift voor oorlog over de stad. De Barcelonezen trotseerden het gevaar met een volledig tegen de omstandigheden indruistende vrolijkheid.
Qua ten top gedreven drama kan dit inderdaad tellen. Van kill your darlings gesproken, Piñol laat op het einde de tranen rijkelijk vloeien, een hartverscheurend afscheid dringt zich op. De uitdieping had meer tijd in beslag mogen nemen, uiteindelijk zijn drie albums onvoldoende om het levenspad van Marti volledig uit te beelden. Dalmases is niet de allergrootste artiest, toch heb je bewondering voor zijn filmische inzet vol variatie. Victus rondt de cyclus mooi af met de vergaarde wijsheid als summum van het leven.
19-10-2019
7/10
Florrie ziet haar positie verzwakken terwijl inspecteur Sacks meer en meer druk op haar legt om de gangsterbende ten val te brengen. Net dat moment kiest Art Stocker, de peetvader van de 40 Rovers, voor de aanval tegen zijn rivalen.
Virginie Augustin wordt minimalistischer met de dag, op het slordige af. Maar hé, in dit naoorlogse Londen kan het geen kwaad om zo groezelig uit de hoek te komen. Het hoort bij deze donkere, sombere periode (denk ook aan Mick Mac Adam. Dat extra surplus wat zij voorheeft op andere middelmatige stripauteurs, is haar visuele vertelstijl en pagina-indeling. Inhoudelijk weet je ondertussen hoe de vork in de steel zit en ken je de machinaties van de organisatie, al blijft dubbelzinnigheid troef. Hoewel je eerst verwachtte dat het hierbij zou eindigen, ligt de rode loper open voor de ultieme climax. Benieuwd wat tovernaar Kid Toussaint nog uit de hoed tovert.
15-10-2019
7/10
Op oorlogspad 2
Aan de zijde van het grote opperhoofd Sitting Bull neemt ook Red Leaf aan de strijd deel. Dat is de man op wie Diane verliefd is.
Dat eerste prentje op pagina 3, wauw. Knap werk van Zuzanna Zielinska. Bourgne verweeft het historische How the West was won-aspect met een persoonlijk drama, de trapper en zijn onbeantwoorde liefde. De scenarist kruidt met een extra pittige verrassing, om van te smullen, al is Diane daar minder mee gediend. Het venijn zit hem in de staart. Pagots tekeningen zijn niet buitengewoon, wel net als het verhaal begeesterd genoeg om na lezing de historische thriller te koesteren. Op naar het vervolg.
15-10-2019
7/10
McCurry, NY 9/11 HC - SC
Sommige mensen zijn altijd op het verkeerde ogenblik op de verkeerde plek. Fotograaf Steve McCurry is zo iemand. Hij was in New York op 11 september 2001, maar ook in 2015 in Parijs tijdens de aanslag op de Bataclan en in Afghanistan tijdens de strijd tegen de Taliban. Maar wat voor iedere gewone reiziger een verkeerd moment is, is voor een fotograaf een kans om een zeer bijzondere reeks foto’s te maken en dat deed Steve McCurry dan ook iedere keer.
Duidelijk geïnspireerd op Emmanuel Guiberts De fotograaf voelt Morvan zich geroepen om het verhaal van achter zijn lens beeldend verteller McCurry in strip om te zetten. Het is een semidocumentaire geworden die de realiteit dichter brengt bij mensen die net het medium lezen om veelal aan de realiteit te ontsnappen. Uiteindelijk heb je slechts het gevoel dat het een lapmiddel is om met de foto's van de fotograaf uit te kunnen pakken. Die zijn indringend, edoch komen ze tussen de getekende sequenties niet tot hun recht. Losstaand achterin is het immers veel interessanter. Tekenaar Jung Gi Kim heeft niet de draagkracht om met de foto's te concurreren, zijn lijnenspel is te vluchtig (pagina 30), de inkleuring onrealistisch arm. Verwacht geen gestructureerde biografie, verwacht geen allesverhelderend overzicht. Dit is een momentopname, een snapshot. De zes op tien is voor de foto's.
17-10-2019
6/10
Piet Heyn 3 HC - SC
Niet veel mensen weten dat Piet Heyn in zijn jonge jaren ook een keer naar de Oost is gevaren en over die tijd gaat dit verhaal.
Je kan John Heijink niet beschuldigen van inconsequent te zijn. Hij blijft volharden in de boosheid met zijn steeds aflopende pagina's, tekeningen die nooit echt rust uitstralen, personages vaak in close-up, vaak uit het kadertje springend en uitermate expressief gesticulerend. Nochtans oogt het allemaal professioneel, toch knaagt er iets aan de grafiek, net als de hardnekkige wijze waarmee de auteur het geschiedenislesje afhaspelt. Hier word je warm noch koud van.
17-10-2019
5/10
Victus 3
Juli 1713. Er spoelde een geestdrift voor oorlog over de stad. De Barcelonezen trotseerden het gevaar met een volledig tegen de omstandigheden indruistende vrolijkheid.
Qua ten top gedreven drama kan dit inderdaad tellen. Van kill your darlings gesproken, Piñol laat op het einde de tranen rijkelijk vloeien, een hartverscheurend afscheid dringt zich op. De uitdieping had meer tijd in beslag mogen nemen, uiteindelijk zijn drie albums onvoldoende om het levenspad van Marti volledig uit te beelden. Dalmases is niet de allergrootste artiest, toch heb je bewondering voor zijn filmische inzet vol variatie. Victus rondt de cyclus mooi af met de vergaarde wijsheid als summum van het leven.
19-10-2019
7/10
donderdag 24 oktober 2019
Zwendel 3 - Laowai 3 - Malemort Integraal 1 - De Kiekeboes in 't Stad - S.P.O.R.T.S. bende 3
Zwendel 3 SC - HC
Deze keer heeft Zwendel een waanzinnig geniale kloonmachine ontworpen! Nu ja, er moet nog wat aan gesleuteld worden, maar het album wordt toch al bevolkt door een twintigtal mannelijke Zwendelklonen.
Mag het ook eens gewoon vierenzestig pagina's pure fun zijn? Hoewel niemand indertijd de aardverschuiving door de overgang van Janry naar Munuera in de Robbedoes-reeks wou aanvaarden, zorgt het hippe, dynamische en geanimeerde tekenwerk van Munuera voor behoorlijk wat leesplezier. Deze naar de eenentwintigste eeuw gekatapulteerde strip straalt educatief plezier uit met een stuk venijn in de hoofdrol. Door en door slecht met toch enige vaderlijke gevoelens een zekere verantwoordelijkheidszin dragend. Lady Z is haast perfect, alleen moet Munuera qua inkleuring dan een betere match vinden.
15-10-2019
8/10
Laowai 3
Slotdeel van een drieluik over de Opiumoorlog.
Het Westers imperialisme te kijk gezet. Het brieffragment van Victor Hugo is veelzeggend: Wij Europeanen zijn beschaafd en we vinden de Chinezen barbaren! Dit is wat de beschaving deed met barbarij. Een betere quote kan je niet vinden. Besses kleurenpalet verzacht de immorele zeden. Met altijd wel één iemand die het liefst extra olie op het conflictvuur gooit. Lao Wai kwam moeizaam op gang maar verdient zeker gelezen en gezien te worden.
15-10-2019
7/10
Malemort Integraal 1
In het hart van het bos van Hautes-Pierres, in Katharen-gebied, vecht de mooie, blonde Anthea, dertig jaar na de Albigenzische Kruistochten voor vrijheid en tegen willekeur.
De integrale bundelt de eerste drie delen van het verhaal en vult aan met drie schamele dossierpagina's. Over Onder het bleke maanlicht: een Stalner pur sang: een vleug fantasy, een portie geschiedenis en dat in een historische context maakt het meer levensecht. Dat er een vampier aan te pas moet komen, zo laat dit eerste deel toch vermoeden, en ten tonele zou verschijnen is intrigerend verrassend. Dit eerste deel is een goede aanzet. Over De poort der vergetelheid: Stalner, gespecialiseerd in extreme cameraposities, steekt ook behoorlijk wat tijd aan de indeling van de pagina: filmisch en ritmisch. De poort der vergetelheid leest vlot, met nu al behoorlijk wat onthullingen, alsof de setting al volledig bepaald is en het verleden kan overvloeien in de toekomst. Over De gift van het bloed: Malpertuis is het equivalent van Ridder Bolster uit Op zoek naar de Tijdvogel, zijn verschijning herbergt een dubbelganger. En ook Anthea is Loisel geïnspireerd. De aanval is de beste verdediging, want terwijl je dacht dat alles uit het verleden achter ons zou liggen, neen dus. Colbus' wedergeboorte kwam tot stand door een duivels verbond. De gift van het bloed, amusant avontuur.
15-10-2019
6/10
De Kiekeboes special in 't Stad
In dit extra dikke album worden die twee Antwerpse verhalen voor het eerst gebundeld, aangevuld met een reeks prachtige, nog nooit gepubliceerde potloodtekeningen die Merho maakte van de Kiekeboes bij verschillende bekende Antwerpse locaties.
In Brussel vertoeft Nero behoorlijk vaak, in Antwerpen zie wel eens geregeld Kiekeboe opduiken. Vooral in de albums De snor van Kiekeboe en Wie A zegt is die product placement nogal prominent. Ideaal om plaatselijke luxe-albums uit te geven en het nationalistische regionaliteitsgevoel op te krikken. Voor de inhoudelijke besprekingen moet je bij de individuele albums zijn. Deze bundel vormt geen grote meerwaarde gezien de prijs (11,99 in vergelijking met 13,98 euro), de tien pagina's met 15 schetstekeningen van 't Stad getekend Merho dragen duidelijk de hand van een andere achtergrondartiest.
17-10-2019
6/10
S.P.O.R.T.S. bende 3
Een dance battle, dat is toch écht iets voor de S.P.O.R.T.S-bende? Maar niet iedereen is enthousiast. Pablo kan wel voetballen, maar dansen? Olivia gaat liever shoppen. En Simon is net aan een bokstraining begonnen!
Een product van eigen bodem dat beter het daglicht niet zou zien, toch zeker niet anno 2020. En ja, menig fan zal ter verdediging poneren dat ook Vandersteen en Merho geëvolueerd zijn door de jaren heen. Alleen verwacht je van nieuwe strips op de huidige markt een zeker professioneel niveau dat mogelijks zou kunnen concurreren met andere producties. Ninja dance battle is zo vlak en ademt de Stam en Pilou-striptheorie uit om weinig te bewegen met de camera, anatomisch incorrect te tekenen, tekstballonnen levenloos machinaal weer te geven. Neem de covertekening als voorbeeld: bijna alle dansers kijken naar rechts terwijl vooraan de dreiging enigszins de pret zal verstoren. Shani kan in die positie onmogelijk overeind blijven, terwijl Simon 'netjes' vastgehouden wordt door Timur.De armen van Robyn zijn betrekkelijk langer dan die van Shani. En toch heb je het gevoel dat in de ruimte ze allemaal op een rij staan. Dus dé tip voor de makers: lees strips, kijk en leer bij!
17-10-2019
3/10
Deze keer heeft Zwendel een waanzinnig geniale kloonmachine ontworpen! Nu ja, er moet nog wat aan gesleuteld worden, maar het album wordt toch al bevolkt door een twintigtal mannelijke Zwendelklonen.
Mag het ook eens gewoon vierenzestig pagina's pure fun zijn? Hoewel niemand indertijd de aardverschuiving door de overgang van Janry naar Munuera in de Robbedoes-reeks wou aanvaarden, zorgt het hippe, dynamische en geanimeerde tekenwerk van Munuera voor behoorlijk wat leesplezier. Deze naar de eenentwintigste eeuw gekatapulteerde strip straalt educatief plezier uit met een stuk venijn in de hoofdrol. Door en door slecht met toch enige vaderlijke gevoelens een zekere verantwoordelijkheidszin dragend. Lady Z is haast perfect, alleen moet Munuera qua inkleuring dan een betere match vinden.
15-10-2019
8/10
Laowai 3
Slotdeel van een drieluik over de Opiumoorlog.
Het Westers imperialisme te kijk gezet. Het brieffragment van Victor Hugo is veelzeggend: Wij Europeanen zijn beschaafd en we vinden de Chinezen barbaren! Dit is wat de beschaving deed met barbarij. Een betere quote kan je niet vinden. Besses kleurenpalet verzacht de immorele zeden. Met altijd wel één iemand die het liefst extra olie op het conflictvuur gooit. Lao Wai kwam moeizaam op gang maar verdient zeker gelezen en gezien te worden.
15-10-2019
7/10
Malemort Integraal 1
In het hart van het bos van Hautes-Pierres, in Katharen-gebied, vecht de mooie, blonde Anthea, dertig jaar na de Albigenzische Kruistochten voor vrijheid en tegen willekeur.
De integrale bundelt de eerste drie delen van het verhaal en vult aan met drie schamele dossierpagina's. Over Onder het bleke maanlicht: een Stalner pur sang: een vleug fantasy, een portie geschiedenis en dat in een historische context maakt het meer levensecht. Dat er een vampier aan te pas moet komen, zo laat dit eerste deel toch vermoeden, en ten tonele zou verschijnen is intrigerend verrassend. Dit eerste deel is een goede aanzet. Over De poort der vergetelheid: Stalner, gespecialiseerd in extreme cameraposities, steekt ook behoorlijk wat tijd aan de indeling van de pagina: filmisch en ritmisch. De poort der vergetelheid leest vlot, met nu al behoorlijk wat onthullingen, alsof de setting al volledig bepaald is en het verleden kan overvloeien in de toekomst. Over De gift van het bloed: Malpertuis is het equivalent van Ridder Bolster uit Op zoek naar de Tijdvogel, zijn verschijning herbergt een dubbelganger. En ook Anthea is Loisel geïnspireerd. De aanval is de beste verdediging, want terwijl je dacht dat alles uit het verleden achter ons zou liggen, neen dus. Colbus' wedergeboorte kwam tot stand door een duivels verbond. De gift van het bloed, amusant avontuur.
15-10-2019
6/10
De Kiekeboes special in 't Stad
In dit extra dikke album worden die twee Antwerpse verhalen voor het eerst gebundeld, aangevuld met een reeks prachtige, nog nooit gepubliceerde potloodtekeningen die Merho maakte van de Kiekeboes bij verschillende bekende Antwerpse locaties.
In Brussel vertoeft Nero behoorlijk vaak, in Antwerpen zie wel eens geregeld Kiekeboe opduiken. Vooral in de albums De snor van Kiekeboe en Wie A zegt is die product placement nogal prominent. Ideaal om plaatselijke luxe-albums uit te geven en het nationalistische regionaliteitsgevoel op te krikken. Voor de inhoudelijke besprekingen moet je bij de individuele albums zijn. Deze bundel vormt geen grote meerwaarde gezien de prijs (11,99 in vergelijking met 13,98 euro), de tien pagina's met 15 schetstekeningen van 't Stad getekend Merho dragen duidelijk de hand van een andere achtergrondartiest.
17-10-2019
6/10
S.P.O.R.T.S. bende 3
Een dance battle, dat is toch écht iets voor de S.P.O.R.T.S-bende? Maar niet iedereen is enthousiast. Pablo kan wel voetballen, maar dansen? Olivia gaat liever shoppen. En Simon is net aan een bokstraining begonnen!
Een product van eigen bodem dat beter het daglicht niet zou zien, toch zeker niet anno 2020. En ja, menig fan zal ter verdediging poneren dat ook Vandersteen en Merho geëvolueerd zijn door de jaren heen. Alleen verwacht je van nieuwe strips op de huidige markt een zeker professioneel niveau dat mogelijks zou kunnen concurreren met andere producties. Ninja dance battle is zo vlak en ademt de Stam en Pilou-striptheorie uit om weinig te bewegen met de camera, anatomisch incorrect te tekenen, tekstballonnen levenloos machinaal weer te geven. Neem de covertekening als voorbeeld: bijna alle dansers kijken naar rechts terwijl vooraan de dreiging enigszins de pret zal verstoren. Shani kan in die positie onmogelijk overeind blijven, terwijl Simon 'netjes' vastgehouden wordt door Timur.De armen van Robyn zijn betrekkelijk langer dan die van Shani. En toch heb je het gevoel dat in de ruimte ze allemaal op een rij staan. Dus dé tip voor de makers: lees strips, kijk en leer bij!
17-10-2019
3/10
woensdag 23 oktober 2019
Op oorlogspad 1 - De buitengewone reis 3 - De koningskeuze - Magic wind 1 en 2
Op oorlogspad 1
Juli 1868. De jonge kunstschilder Diane Myers arriveert in Fort Rice aan de bovenloop van de Missouri. Daar vinden onderhandelingen plaats tussen het vredescomité, dat gestuurd is door president Grant, en de vijandig gezinde stamhoofden van de Sioux.
Marc Bourgne heeft dat slim gespeeld, in het laatste deel van De Piraten van Barataria kreeg Diane Myers al een rol toebedeeld, nu mag ze voluit met de aandacht gaan lopen. Hoewel Pagot weinig afstand neemt en de personages steeds in close-up portretteert, creëert hij hiermee een stevigere band met de karakters. Een weids gezicht ter afwisseling overdondert dan meteen. Deze kroniek speelt goed in op de halfslachtige verovering van het westen. In een eerste fase nog gemoedelijk, totdat de blanke supprematie en hebzucht de Roodhuiden stelselmatig in het nauw drijft en hen uitdaagt. We dringen via de strip inderdaad in in de gesloten gemeenschap die hartelijker ageert dan ze voorheen veelal afgespiegeld werd. Didier Pagot heeft een stijl die schippert tussen Jean-François Charles en Ersel, zij het iets realistischer. De inkleuring plaatst veel scènes in de juiste kleur. Fort Buford, sterk.
15-10-2019
7/10
De buitengewone reis 3
Dit derde deel sluit de eerste cyclus avonturen van Emilio en Naomi af.
Het gevoel dat in het begin bij Hauteville House opborrelde, dat retro-cyberpunkgegeven met een licht futuristische fantasy in een klassiek-historische omgeving, zit hier na drie delen nog steeds in. Je beleeft met evenveel jeugdig enthousiasme De buitengewone reis mee. Lekker avontuurlijk met tal van complexe complotten waarbij het tijd wordt om de verrader(s) te ontmaskeren. Tekenaar Camboni geeft je het gevoel ons in een snoepwinkel te plaatsen, met zeemzoete kleuren worden we gecharmeerd. Lekker.
14-10-2019
7/10
De koningskeuze
Januari 1936, Georges V is net overleden en zijn zoon Edward, Prins van Wales, maakt zich op om de volgende koning van Engeland te worden. De eerste ingeving van de toekomstige soeverein is verrassend genoeg om zijn minnares te bellen: Wallis Simpson, een Noord-Amerikaanse met een duivelse reputatie. Zij steekt haar sympathie voor het Nazi-regime in Duitsland niet onder stoelen of banken.
O nee, Jean-Claude Bartoll, de journalist die de roeping vond om allemaal wereldcomplottheorieën in stripvorm om te zetten. Veelal saai en altijd doordrammend, de eerste helft van De Koningskeuze lijkt diezelfde weg op te gaan. Maar miraculeus word je gebeten door het nieuwsgierigheidsvirus en raak je voor een keer niet verstrikt in het web van Bartoll-intriges, wel wil je weten hoe deze fascinerende spionagethriller afloopt. Straffer nog, je wil verder uitpluizen hoe het de nooit gekroonde koning Edward VIII en zijn Wallis Simpson verder verging, zo levensecht is het politieke verval van de amoureuze vorst. Met een glansrol voor Churchill die als een adelaar met arendsogen het verloop van de politieke ontwikkelingen op de voet volgt en het land wil behoeden voor verder onheil. Aurelien Morinière gebruikt een rauw realisme, qua decors ongetwijfeld vaak geïnspireerd op foto's. De rauwe, grauwe inkleuring (de hemel, eerste kader samen met de regenval op de rest van pagina 78, zalig) ondersteunt de drukkende sfeer.
13-10-2019
7/10
Magic wind 1
Hij overleefde ternauwernood een treinramp en heeft een stuk metaal in zijn schedel. Als Ned Ellis ontwaakt is hij zijn geheugen kwijt. Wie is hij?
De uitvergrote tekeningen van José Ortiz worden door het reguliere albumformaat ontkracht. Dark Dragon Books had dit beter als een dikke integrale gepresenteerd. Magic Wind is een XIII-westernvariant, een man met een verbrijzeld geheugen op zoek naar zijn identiteit. Het verleden haalt hem alsnog in nu hij aan de zijde van een op Edgar Allan Poe-gelijkende journalist de waarheid probeert te achterhalen. Dynamisch getekend, helaas iets te vlak ingekleurd waardoor Ortiz' stevig zwartwitwerk enigszins wegkwijnt. Wel gek, de hiaat in Magic Winds opvoeding, eentje die duidelijk ruimte overlaat om tussentijdse gebeurtenissen in nieuwe delen op te rakelen. Wordt vervolgd.
15-10-2019
6/10
Magic wind 2
Magic Wind, de witte sjamaan moet een kind redden uit de klauwen van een adelaar!
Dit sluit meer aan bij de Indiaanse tradities vol sjamanisme. Terwijl Magic Wind op pad was, werd het kamp verdeeld door een innerlijke strijd. Een nieuwe tovenaar werpt zich op, maar wordt als dusdanig niet erkend. Het einde is sterk met Poe die de parallellen trekt met het Cain en Abel-epos uit de Bijbel. Je lichaam pijnigen helpt de ziel, zodat die niet alle leed op zich hoeft te nemen. Best niet gebruiken om zelfverminking te kaderen! Door de hocus pocus minder krachtig dan de opener, de kleuren blijven even oneerbiedig.
15-10-2019
6/10
Juli 1868. De jonge kunstschilder Diane Myers arriveert in Fort Rice aan de bovenloop van de Missouri. Daar vinden onderhandelingen plaats tussen het vredescomité, dat gestuurd is door president Grant, en de vijandig gezinde stamhoofden van de Sioux.
Marc Bourgne heeft dat slim gespeeld, in het laatste deel van De Piraten van Barataria kreeg Diane Myers al een rol toebedeeld, nu mag ze voluit met de aandacht gaan lopen. Hoewel Pagot weinig afstand neemt en de personages steeds in close-up portretteert, creëert hij hiermee een stevigere band met de karakters. Een weids gezicht ter afwisseling overdondert dan meteen. Deze kroniek speelt goed in op de halfslachtige verovering van het westen. In een eerste fase nog gemoedelijk, totdat de blanke supprematie en hebzucht de Roodhuiden stelselmatig in het nauw drijft en hen uitdaagt. We dringen via de strip inderdaad in in de gesloten gemeenschap die hartelijker ageert dan ze voorheen veelal afgespiegeld werd. Didier Pagot heeft een stijl die schippert tussen Jean-François Charles en Ersel, zij het iets realistischer. De inkleuring plaatst veel scènes in de juiste kleur. Fort Buford, sterk.
15-10-2019
7/10
De buitengewone reis 3
Dit derde deel sluit de eerste cyclus avonturen van Emilio en Naomi af.
Het gevoel dat in het begin bij Hauteville House opborrelde, dat retro-cyberpunkgegeven met een licht futuristische fantasy in een klassiek-historische omgeving, zit hier na drie delen nog steeds in. Je beleeft met evenveel jeugdig enthousiasme De buitengewone reis mee. Lekker avontuurlijk met tal van complexe complotten waarbij het tijd wordt om de verrader(s) te ontmaskeren. Tekenaar Camboni geeft je het gevoel ons in een snoepwinkel te plaatsen, met zeemzoete kleuren worden we gecharmeerd. Lekker.
14-10-2019
7/10
De koningskeuze
Januari 1936, Georges V is net overleden en zijn zoon Edward, Prins van Wales, maakt zich op om de volgende koning van Engeland te worden. De eerste ingeving van de toekomstige soeverein is verrassend genoeg om zijn minnares te bellen: Wallis Simpson, een Noord-Amerikaanse met een duivelse reputatie. Zij steekt haar sympathie voor het Nazi-regime in Duitsland niet onder stoelen of banken.
O nee, Jean-Claude Bartoll, de journalist die de roeping vond om allemaal wereldcomplottheorieën in stripvorm om te zetten. Veelal saai en altijd doordrammend, de eerste helft van De Koningskeuze lijkt diezelfde weg op te gaan. Maar miraculeus word je gebeten door het nieuwsgierigheidsvirus en raak je voor een keer niet verstrikt in het web van Bartoll-intriges, wel wil je weten hoe deze fascinerende spionagethriller afloopt. Straffer nog, je wil verder uitpluizen hoe het de nooit gekroonde koning Edward VIII en zijn Wallis Simpson verder verging, zo levensecht is het politieke verval van de amoureuze vorst. Met een glansrol voor Churchill die als een adelaar met arendsogen het verloop van de politieke ontwikkelingen op de voet volgt en het land wil behoeden voor verder onheil. Aurelien Morinière gebruikt een rauw realisme, qua decors ongetwijfeld vaak geïnspireerd op foto's. De rauwe, grauwe inkleuring (de hemel, eerste kader samen met de regenval op de rest van pagina 78, zalig) ondersteunt de drukkende sfeer.
13-10-2019
7/10
Magic wind 1
Hij overleefde ternauwernood een treinramp en heeft een stuk metaal in zijn schedel. Als Ned Ellis ontwaakt is hij zijn geheugen kwijt. Wie is hij?
De uitvergrote tekeningen van José Ortiz worden door het reguliere albumformaat ontkracht. Dark Dragon Books had dit beter als een dikke integrale gepresenteerd. Magic Wind is een XIII-westernvariant, een man met een verbrijzeld geheugen op zoek naar zijn identiteit. Het verleden haalt hem alsnog in nu hij aan de zijde van een op Edgar Allan Poe-gelijkende journalist de waarheid probeert te achterhalen. Dynamisch getekend, helaas iets te vlak ingekleurd waardoor Ortiz' stevig zwartwitwerk enigszins wegkwijnt. Wel gek, de hiaat in Magic Winds opvoeding, eentje die duidelijk ruimte overlaat om tussentijdse gebeurtenissen in nieuwe delen op te rakelen. Wordt vervolgd.
15-10-2019
6/10
Magic wind 2
Magic Wind, de witte sjamaan moet een kind redden uit de klauwen van een adelaar!
Dit sluit meer aan bij de Indiaanse tradities vol sjamanisme. Terwijl Magic Wind op pad was, werd het kamp verdeeld door een innerlijke strijd. Een nieuwe tovenaar werpt zich op, maar wordt als dusdanig niet erkend. Het einde is sterk met Poe die de parallellen trekt met het Cain en Abel-epos uit de Bijbel. Je lichaam pijnigen helpt de ziel, zodat die niet alle leed op zich hoeft te nemen. Best niet gebruiken om zelfverminking te kaderen! Door de hocus pocus minder krachtig dan de opener, de kleuren blijven even oneerbiedig.
15-10-2019
6/10
dinsdag 22 oktober 2019
Mooie navels - Eerste pesterijen - Elsje 8 - Weten hoe de wereld klinkt - Jong verzet 3 - Benjamin/De musketiers
Mooie navels - Eerste pesterijen 2
Vicky laat haar enige vriendin uit die tijd zomaar staan om met Jenny rond te hangen, want zij wordt ongetwijfeld het populairste meisje van de hele hoop.
Lachen met iets waar eigenlijk niet mee te lachen valt, is dat spot, ironie of satire? Delaf & Dubuc drijven jouw haat voor de bitches ten top, de manier waarop zij hun omgeving constant vernederen is schrijnend pijnlijk en uitermate realistisch. De reflectie van een maatschappij waarin elk kind op wrede wijze be- of mishandeld wordt door een of enkele manipulatoren op een intens psychologische manier, verandert de karakters van de slachtoffers. Kunnen de jonge lezers daar voldoende abstractie van maken en toch genieten van het amusement? Het zal eerder de moed zijn die ze hier uit kunnen putten om al het terroristische leed te relativeren. Ze is goud waard is op zichzelf al goud waard. Misschien moeilijk te lezen buiten de context van de reeks (we kennen de personages al van de negen voorgaande delen), laat dit geen beletsel zijn om deze (onbewuste) oogopener met iedereen te delen. Van een uitzonderlijk hoge kwaliteit.
12-10-2019
9/10
Jong verzet 3
Op een dag loopt Gaston de Senegalese tirailleur Samba tegen het lijf. Als hij besluit om hem tegen elke prijs te helpen, geraakt alles in een stroomversnelling. De vier vrienden maken kennis met de verschrikkingen van de nazi’s. Ze leren daarbij dat de oorlog veel dingen heeft veranderd.
Grafisch gaat Otéro er op vooruit, alleen leest Dumanches scenario als een te geforceerde poging om dit jonge verzetsverhaal zo dramatisch mogelijk te kleuren. De auteurs hebben natuurlijk de pech op te moeten boksen tegen Kinderen in het verzet en De oorlog van de Lulu's, twee reeksen waar het gevoel wel meteen goed zat. Op vrije voeten is, gezien de inhoud, een gekleurd verhaal met als gast een kleurling uit het bevrijdingsleger, het drama wordt wederom niet geschuwd en laat zien dat oorlog voeren geen spelletje is. Dit derde deel, een bank vooruit.
12-10-2019
6/10
Elsje 8 SC - HC
De rebelse Elsje is scherp en stekelig, maar ook schattig en aaibaar. In dit album raakt Elsje in de war van puistjes, spijbelt voor het klimaat, maakt een winters uitstapje naar de oudheid, herstelt van haar kapotte smartphone en een gebroken been, worstelt met de toetsweek en hormonen en springt met beide benen in de puberteit.
Het eerste puistje, een vervloeking of een zegen? Op zijn Garfields haat Elsje Maandagen evenzeer! Een gebroken been, een vervloeking of een zegen? Een kapotte smartphone, een vervloeking of een zegen? Een buienradar voor stemmingen, een vervloeking of een zegen? Gevarieerd en intelligent, Elsje bevat nog steeds een combinatie van deze twee, een geslaagde strookjesstrip met een uiterst expressieve Gerben Valkema.
12-10-2019
6/10
Benjamin/De musketiers: 50 jaar jong
Speciale editie ter gelegenheid van het vijftigste album in de 'Arcadia Archief Collectie' en de vijftigste verjaardag van Benjamin en De Musketiers. Dubbelalbum met 2 covers, 2 helden (24 blz. Benjamin aan de ene zijde & 24 blz. De Musketiers aan de andere zijde, dus geen backcover).
Voor dit vijftigste deel hebben de Arcadianen een originele oplossing gevonden om dit jubileumalbum te presenteren. Je krijgt een flipboek gepresenteerd met aan elke kant de helft gevuld met materiaal uit twee van hun getrouwe reeksen, De Musketiers en Benjamin. Het siert hen om een volledigheid na te streven en niet zo maar het archief uit te pluizen om daarna slechts de 'betere' uit te geven. Die keuze kan zo arbitrair zijn. Dus mag de lezer zelf de kwaliteit bepalen van de inhoud. Altijd leuk om Cara en de Kalebas terug te zien, een vleug nostalgie overvalt je. Eén nadeel, Mazels stijl (getekend met een dunne lijnvoering, weinig gebruikmakend van inkt) heeft nood aan een inkleuring. De overzichtelijkheid op een pagina gaat vaak verloren. En Hachels Benjamin, daar krijg je maar geen vat op. Deze Guust-variant flatert er minder op los dan het Robbedoes Weekblad-redactielid en kunnen diens ongewilde grappen je minder doen schateren. Vijftig jaar jong lijdt onder een midlife crisis.
12-10-2019
5/10
Weten hoe de wereld klinkt
Voor een artikel dat hij aan het schrijven is besluit Sam in New York te gaan wonen en zestig dagen lang met niemand te praten. Behalve een oefening in observatie en zelfbeheersing, is deze periode van zelfgekozen isolatie voor Sam een poging om zijn pijnlijke verleden te vergeten en zijn gebroken hart te genezen. Maar waar hij niet op heeft gerekend is dat de stad zijn plannen in de war schopt en geheimen onthult die al die tijd voor zijn neus lagen. Hij hoeft alleen zijn ogen te openen.
Soms is het makkelijk een grafische roman te vullen, je past je vertelritme aan, incorporeert rustmomenten, minimaliseert de beelden per pagina en gebruikt een kalender om het voortschrijden van de tijd stapsgewijs te illustreren. Zou je Bevilacqua's Weten hoe de wereld klinkt tot de essentie reduceren, dan zit je minstens aan 50 pagina's minder. Ach, het maakt het boek letterlijk gewichtiger om de prijs te verantwoorden. Bovendien raas je door Sams heilzame zoektocht naar verlossing. De strip heeft dat aangename gevoel een Bonin-achtige strip te lezen, een specialist in het portretteren van licht getormenteerde zielen. Parallellen te over, met in dit geval de camera als hulpmiddel om de band met een nieuwe bevlieging te kunnen realiseren. Weten hoe de wereld klinkt zit boordevol goede ideeën maar mist het noodzakelijke rijpingsproces om het af te maken. De toevalligheden zijn iets te toevallig, de aansprekingen iets te uitgesproken. Bovendien is Bevilacqua's stijl eentje van de vluchtige soort waardoor de echte connectie met de personages uitblijft. Soms met het je deeg langer kneden en vooral voldoende laten rijzen om het juiste volume te bekomen.
13-10-2019
6/10
Vicky laat haar enige vriendin uit die tijd zomaar staan om met Jenny rond te hangen, want zij wordt ongetwijfeld het populairste meisje van de hele hoop.
Lachen met iets waar eigenlijk niet mee te lachen valt, is dat spot, ironie of satire? Delaf & Dubuc drijven jouw haat voor de bitches ten top, de manier waarop zij hun omgeving constant vernederen is schrijnend pijnlijk en uitermate realistisch. De reflectie van een maatschappij waarin elk kind op wrede wijze be- of mishandeld wordt door een of enkele manipulatoren op een intens psychologische manier, verandert de karakters van de slachtoffers. Kunnen de jonge lezers daar voldoende abstractie van maken en toch genieten van het amusement? Het zal eerder de moed zijn die ze hier uit kunnen putten om al het terroristische leed te relativeren. Ze is goud waard is op zichzelf al goud waard. Misschien moeilijk te lezen buiten de context van de reeks (we kennen de personages al van de negen voorgaande delen), laat dit geen beletsel zijn om deze (onbewuste) oogopener met iedereen te delen. Van een uitzonderlijk hoge kwaliteit.
12-10-2019
9/10
Jong verzet 3
Op een dag loopt Gaston de Senegalese tirailleur Samba tegen het lijf. Als hij besluit om hem tegen elke prijs te helpen, geraakt alles in een stroomversnelling. De vier vrienden maken kennis met de verschrikkingen van de nazi’s. Ze leren daarbij dat de oorlog veel dingen heeft veranderd.
Grafisch gaat Otéro er op vooruit, alleen leest Dumanches scenario als een te geforceerde poging om dit jonge verzetsverhaal zo dramatisch mogelijk te kleuren. De auteurs hebben natuurlijk de pech op te moeten boksen tegen Kinderen in het verzet en De oorlog van de Lulu's, twee reeksen waar het gevoel wel meteen goed zat. Op vrije voeten is, gezien de inhoud, een gekleurd verhaal met als gast een kleurling uit het bevrijdingsleger, het drama wordt wederom niet geschuwd en laat zien dat oorlog voeren geen spelletje is. Dit derde deel, een bank vooruit.
12-10-2019
6/10
Elsje 8 SC - HC
De rebelse Elsje is scherp en stekelig, maar ook schattig en aaibaar. In dit album raakt Elsje in de war van puistjes, spijbelt voor het klimaat, maakt een winters uitstapje naar de oudheid, herstelt van haar kapotte smartphone en een gebroken been, worstelt met de toetsweek en hormonen en springt met beide benen in de puberteit.
Het eerste puistje, een vervloeking of een zegen? Op zijn Garfields haat Elsje Maandagen evenzeer! Een gebroken been, een vervloeking of een zegen? Een kapotte smartphone, een vervloeking of een zegen? Een buienradar voor stemmingen, een vervloeking of een zegen? Gevarieerd en intelligent, Elsje bevat nog steeds een combinatie van deze twee, een geslaagde strookjesstrip met een uiterst expressieve Gerben Valkema.
12-10-2019
6/10
Benjamin/De musketiers: 50 jaar jong
Speciale editie ter gelegenheid van het vijftigste album in de 'Arcadia Archief Collectie' en de vijftigste verjaardag van Benjamin en De Musketiers. Dubbelalbum met 2 covers, 2 helden (24 blz. Benjamin aan de ene zijde & 24 blz. De Musketiers aan de andere zijde, dus geen backcover).
Voor dit vijftigste deel hebben de Arcadianen een originele oplossing gevonden om dit jubileumalbum te presenteren. Je krijgt een flipboek gepresenteerd met aan elke kant de helft gevuld met materiaal uit twee van hun getrouwe reeksen, De Musketiers en Benjamin. Het siert hen om een volledigheid na te streven en niet zo maar het archief uit te pluizen om daarna slechts de 'betere' uit te geven. Die keuze kan zo arbitrair zijn. Dus mag de lezer zelf de kwaliteit bepalen van de inhoud. Altijd leuk om Cara en de Kalebas terug te zien, een vleug nostalgie overvalt je. Eén nadeel, Mazels stijl (getekend met een dunne lijnvoering, weinig gebruikmakend van inkt) heeft nood aan een inkleuring. De overzichtelijkheid op een pagina gaat vaak verloren. En Hachels Benjamin, daar krijg je maar geen vat op. Deze Guust-variant flatert er minder op los dan het Robbedoes Weekblad-redactielid en kunnen diens ongewilde grappen je minder doen schateren. Vijftig jaar jong lijdt onder een midlife crisis.
12-10-2019
5/10
Weten hoe de wereld klinkt
Voor een artikel dat hij aan het schrijven is besluit Sam in New York te gaan wonen en zestig dagen lang met niemand te praten. Behalve een oefening in observatie en zelfbeheersing, is deze periode van zelfgekozen isolatie voor Sam een poging om zijn pijnlijke verleden te vergeten en zijn gebroken hart te genezen. Maar waar hij niet op heeft gerekend is dat de stad zijn plannen in de war schopt en geheimen onthult die al die tijd voor zijn neus lagen. Hij hoeft alleen zijn ogen te openen.
Soms is het makkelijk een grafische roman te vullen, je past je vertelritme aan, incorporeert rustmomenten, minimaliseert de beelden per pagina en gebruikt een kalender om het voortschrijden van de tijd stapsgewijs te illustreren. Zou je Bevilacqua's Weten hoe de wereld klinkt tot de essentie reduceren, dan zit je minstens aan 50 pagina's minder. Ach, het maakt het boek letterlijk gewichtiger om de prijs te verantwoorden. Bovendien raas je door Sams heilzame zoektocht naar verlossing. De strip heeft dat aangename gevoel een Bonin-achtige strip te lezen, een specialist in het portretteren van licht getormenteerde zielen. Parallellen te over, met in dit geval de camera als hulpmiddel om de band met een nieuwe bevlieging te kunnen realiseren. Weten hoe de wereld klinkt zit boordevol goede ideeën maar mist het noodzakelijke rijpingsproces om het af te maken. De toevalligheden zijn iets te toevallig, de aansprekingen iets te uitgesproken. Bovendien is Bevilacqua's stijl eentje van de vluchtige soort waardoor de echte connectie met de personages uitblijft. Soms met het je deeg langer kneden en vooral voldoende laten rijzen om het juiste volume te bekomen.
13-10-2019
6/10
Abonneren op:
Posts (Atom)