Dit is meer dan een mooi eerbetoon aan Arno, de tekenaar van de schitterende oorspronkelijke Alef-Thau-reeks. Jodorowsky wist de artiest niet zo maar uit het collectieve geheugen en maakt van hem de drager van deze nieuwe metafysische reis doorheen het universum dat de auteur voorheen creëerde. En al overwint Alef-Thau met een vanzelfsprekend gemak en zonder omwegen alle hindernissen die zijn avontuurlijke pad doorkruisen, je zweeft mee in de euforie van de comateuze patiënt en diens familie. Zij staan hem immers met raad en daad bij in de reële wereld, de plek waar ze alle hoop op beterschap reeds lang hebben opgegeven. De aanhouder wint! Marco Nizzoli graaft zich ideaal in en beheerst al vrij snel deze fantasierijke materie. Voor Jodorowsky's doen vrij simplistisch en net daarom zo genietbaar.
- Jommeke 101: Het monster in de ruïne ***
- van Straaten-collectie 8: Er kan wel wat zout uit ***
- Wereld van Alef-Thau 3 ***½
dinsdag 19 april 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten