Hoe doe ik het toch steeds. De opening van een tentoonstelling meebeleven zonder echt naar de expo te kijken. Da's geen teken van ongezonde interesse, wel een soort van noblesse oblige om verplicht handjes te schudden terwijl je maar één iemand gedag wil zeggen. Sleen horen en zien blijft altijd een fenomeen en het doet deugd om hem kwiek in de schijnwerpers te zien staan.
Herinnert me trouwens aan de gesloten perspresentatie van het Nero-bier op 24 februari in deze zelfde locatie. Opgefleurd door de aanwezigheid van minister van Staat Eyskens gaven beide Marcen een dronk op dit nieuwe keurMarc met een niet te definiëren smaak voor deze bierleek. Het slokte alvast vlug doorheen de keel. Is dat een goed of een slecht teken?
Wat er ook voor komisch gezegd is geweest tijdens de verschillende speeches, het meest opmerkelijke dat voor iedereen onopgemerkt, bleef was Sleens gefrunnik aan Eyskens' vestzakje. Een innemende onopvallende poging om het flapje mooi te leggen terwijl iedereen vol sérieux de serieuze uitleg van brouwprofessor Denis De Keukeleire aanhoorde. Een moment om te koesteren, twee heren van de oude garde, steeds stijl nastrevend. Mooi.
Nero, Joeri Gagarin en andere ruimtereizigers. Sleenmuseum. Zandstraat 33-35, 1000 Brussel. Van 5 april 2011 tot 25 september 2011.
woensdag 6 april 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten