Baudoin bevestigt wel degelijk zijn waarde en weet dit intimistische verhaal over -zogezegd- asociale mensen heel warm en intens weer te geven. De onverschilligheid waarmee we de maatschappelijke outcasts wegdrukken, wreekt zich natuurlijk. Zonder de moraalridder uit te hangen, worden we geconfronteerd met een niet alledaags standpunt. Net degene die we proberen te mijden, speelt plotsklaps een centrale rol waarvan we afhankelijk zijn! Voor immer verguisd en nu legt hoofdpersoon Pi de (on)gelijkheid van de mens bloot ("Zouden jullie hetzelfde doen als het om Monique ging, de krantenverkoopster?"). Baudoin is ook één van de weinige auteurs die erin slaagt literatuur te verstrengelen met beelden zonder als lezer geïrriteerd te geraken door te opdringerige tekstblokken. De balans is evenwichtig en ligt niet zwaar op de maag. de sponzenkoopman leest als een fait divers, maar dan wel mét inhoud. De toevoeging achterin rond De vier stromen is een leuk extraatje.- Carthago - De nieuwe stad 1 ***
- Misdaad en straf ***
- sponzenkoopman ***½
Geen opmerkingen:
Een reactie posten