zondag 9 oktober 2011

Een goddelijke interventie uit/in Midgard

Een flipboek, hoe begin je er aan? Kies je voor de aanvallende kant, prijs je dan gelukkig. Want meteen sleurt de auteur je mee in een zinderend avontuur. Steven Dupré schiet eindelijk weer in de roos en nestelt zich in een universum waar hij compleet in thuishoort: een parodiërende vikingglorie. Het is even wennen aan de wreedheid waarmee geplunderd wordt. Aan wie moet je je vastklampen, wie is de protagonist van dienst? Al is de voorkaft daarin achteraf gezien vrij expliciet. De helden van dienst zijn niet zo eervol en goedhartig, ze tonen dat hun overlevingsdrang het enige is wat telt. En dat ten koste van de vreedzame goegemeente. Actie, spanning en humor, ingrediënten voor dit strips waarnaar je smacht, Dupré verwezenlijkt ze in een hels tempo. Je merkt dat de auteur zich voelt als een uitzinnige vis in het water. Ondanks de Westerse stijl druipt de mangainvloed de strip binnen. Niet alleen minder kadertjes op één pagina, het kleinere formaat leent er zich perfect toe, ook de flitsende decoupage en het snelle ritme geven je waar voor je geld. De keuze om gerasterde (grijs)kleur toe te voegen, zorgt voor extra diepte en een grotere leesbaarheid. Groeiend naar een climax wacht je vol spanning waar de aanval uiteindelijk in vervolgt. Een gunstig teken! Of diezelfde begeestering zou doorsijpelen wanneer je de inval het eerst zou gelezen hebben? Twijfelachtig. Het onaardse biedt minder affiniteit en tempert je enthousiasme. Eenzelfde euforie vind je er immers niet in terug, dat ondanks de intrigerende ontwikkeling. Uiteindelijk ben je blij dat de twee plotlijnen samenvallen. Wat rest? Je verlangen naar meer. En dat liefst zo snel mogelijk!
- Kiekeboe 13 **½
- Midgard 1 ***½
- Urbanus 7
- Urbanus 43 **

Geen opmerkingen: