De film van Ome Willem: hou op met intelligent te wezen, Stop making sense

Een jonge geïnspireerde David Byrne is op zich al voldoende om te portretteren. Deze visionair brengt show naar de concertzaal waardoor het niet zo maar het afhaspelen van een setlist is. De opbouw begint individueel met de eenzaat die Psycho Killer inzet naast een gettoblaster. Om daarna geassisteerd te worden in het onvergetelijk sublieme Heaven. En zo breidt de cast gestaag uit om na verloop van tijd het hele ensemble op het podium te zien staan. Het feest is compleet ingezet.
"The Citizen Kane of the concerts movies" volgens The Face. Da's natuurlijk behoorlijk overdreven. De film wordt immers gedragen door de presence van Byrne, het concertconcept en de aanstekelijkheid van de swingende band. Veel voegt Jonathan Demme er niet aan toe. "I'm a rock fanatic, and I've seen hundreds of live shows all over the world," Demme told The Times in 1985. "And precious few bands can really support 90 minutes of attention. But the Heads are so ultra-interesting to watch, and David Byrne is a living phenomenon who has to be experienced. He's a full-blown original, and I just knew that was going to work for the movie. I knew that for people who had never seen Talking Heads, this film would be an instant revelation." Een bevestiging door de regisseur.
Geniet van de georkestreerde gekte.
Stop making sense. Jonathan Demme. 1984 (versie 2001). ***½