van moeder Pandarve, overgeleverd aan haar grillige elementen en noodgedwongen zich te verplaatsen naar veiliger oorden. Continent na continent een parasiet van hout achter zich latend, een litteken op de verraderlijke gladde huid van de levende planeet Pandarve" vrees je even dat ook fakkelovernemer Jorg de Vos in Martin Lodewijks voetsporen treedt en met ellenlange beschrijvende introducties jou voortdurend gaat overstelpen met oeverloos geleuter. Plaatsbepalingen, onder die noemer wordt dat geklasseerd. Gelukkig is het maar schijn en stokt de schrijver het ritme niet. De muiters van Anker leest vlot en laat je des te meer genieten van de functionele schilderijen waarmee Molenaar en de Vos je betoveren. Zonder al te veel poeha ligt de klemtoon op de spetterende actie in een verbijsterend decor. En misschien leest het 'slechts' als een dubbele dertiende in een dozijn, deze pracht en praal imponeert. Een klassieke Don Lawrence-Storm waardig.- Jommeke 15: Het staartendorp ***½
- Storm 26 HC ****
- Storm 26 SC ****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten