dinsdag 15 maart 2011

Het dode poesje van Hermann

O ironie van het lot. Verzamelaars aller Benelux-landen vloekten behoorlijk hardop toen Dupuis vorig jaar besliste om zo goed als geen hardcovers meer te produceren van de meeste Spotlight-reeksen waarvan er reeds bestonden. Zelfs paradepaard Jeremiah moest eraan geloven en werd enkel nog in slappe kaft uitgebracht.
Stripwinkel Alex uit Antwerpen was inventief genoeg en buitte dat gat in de markt uit door er alsnog een gekartonneerde versie van te maken op beperkte oplage. In totaal 600 stuks. 100 exclusiever omdat ze enkele extra prenten bevatten, 500 voor de handel. Hoewel, voor de handel was niet volkomen terecht. De uitgever eigende zich immers automatisch 200 exclusieve exemplaren toe waardoor heel Vlaanderen en Nederland het moest stellen met slechts 300 exemplaren. De voorbestellingen konden niet ingelost worden, ontgoochelde fans moesten verweesd langs de kant blijven staan.
Stripwinkel De Poort uit Gent verwittigde algauw diens klanten mailsgewijs op voorhand om de bakken kritiek tijdig de mond te snoeren: “Met de hardcover-versie van Jeremiah dreigt het grondig fout te lopen. Deze wordt door Stripwinkel Alex uitgegeven. De oplage zou, onder druk van Dupuis, beperkt zijn tot 500 ex. Na wat rondbellen blijkt van dit aantal 200 ex voor Stripwinkel Alex zelf te zijn. De rest, 300 ex dus, zou bestemd zijn voor distributie zijn naar de verschillende stripwinkels. Hierbij werd –al dan niet onder druk van Stripwinkel Alex– voorrang gegeven aan de Nederlandse collega’s. Gevolg is dat voor Vlaanderen een te kleine oplage overblijft waardoor de vraag veel en veel groter is dan het aanbod. Dat is wat we nu horen. Hoeveel exemplaren er precies voor ons bestemd zijn, is nog niet duidelijk. De distributie naar de Vlaamse stripwinkels is pas deze week gestart. Maar we hebben al verstaan dat we zeker niet op ons aantal moeten rekenen. Onze leverancier kan er uiteraard ook geen bij maken... Waar willen we naartoe? Mensen die bij ons intekenden voor de hardcover van Jeremiah, manen we aan om zo snel mogelijk een exemplaar vast te krijgen van deze editie. We zullen uiteraard wel enkele exemplaren ontvangen maar ruim onvoldoende om iedereen te bedienen. Daarom communiceren we liever zo snel en duidelijk mogelijk. Het betaalde voorschot wordt u zonder probleem terugbetaald of teruggestort, naar gelang de wijze van betaling. We willen hier ook wel duidelijk stellen dat we de verdeling van producten van Stripwinkel Alex in de toekomst grondig zullen evalueren. De manier waarop de distributie verloopt van de Jeremiah-hardcover is niet voor herhaling vatbaar."
In hoeverre Dupuis verantwoordelijk is voor deze schaarste (door de oplagebeperking), zal niemand te weten komen. Wat dan ook, Stripwinkel Alex had er alle belang bij dat de aantallen beperkt bleef. Beter een uitgeputte editie dan met een grote overstock achterblijven.
Het resultaat: het boek was nog geen dag oud of je kon het al bestempelen als modern antiquariaat. Gehaaide jongens hadden 'hun' album op de kop kunnen tikken en boden het meteen op de Nederlandse Marktplaats-site aan. Voor het dubbele naturlijk. En meer. Doortrapte pseudoverzamelaars én commerçanten zorgden ervoor dat de misnoegde collectionneurs die een ongeoorloofd gat in hun boekenkast zagen alsnog in de val trapten en het gewilde product aanschaften, aan welke prijs dan ook.
Het zorgde alvast voor heftige discussies met een stevige vingerwijzing naar... iedereen.
Verzamelaar Willem Naber vatte het op het Catawiki-forum goed samen: "Doen we het daar niet voor? Nee, daar doen we het niet voor. Ik wil een serie die ik de moeite waard vind best in HC kopen. Een uitgever die zich buitengewoon onbetrouwbaar toont door ineens de uitvoering van boeken te veranderen moet bestraft worden. Ik ben daar buitengewoon rancuneus in. Als een andere uitgever (in dit geval een winkel) er instapt moet die zich goed op de hoogte stellen van de gevolgen. Als er 1500 of 2 à 3 duizend HC’s gemaakt werden voor België en Nederland, dan is 500 exemplaren maken een teken. Een teken dat deze uitgever wil cashen. Cashen ten kostte van ons. Een duidelijker voorbeeld van een oplichter kun je niet vinden. De oorspronkelijke uitgever kun je onkunde verwijten (het maakt ons niet uit of we strips of WC-papier verkopen), de nieuwe uitgever maakt misbruik van deze situatie door te weinig boeken te maken. Daarmee kun je veel geld verdienen. Let op, de komende tijd worden er exemplaren voor honderden euro’s verkocht omdat een winkelier nog één exemplaar onder de toonbank heeft liggen: 'Ja, meneer ik heb ‘m zelf voor 200 euro gekocht voor een goede klant, maar die komt ‘m maar niet halen.' Elk jaar is er wel zo’n boek, waarmee wij opgelicht worden. Overigens heb ik ‘m ook niet, deel 13 missen was al heel vervelend. Nu nog een deel missen betekend wat mij betreft: einde serie, streep eronder."
Waarom nu na een jaar dit oud zeer toch oprakelen? Omdat uitgever Dupuis alle speculanten alsnog het gras voor de voeten wegmaait en ons een 'gewone' hardcoverversie van Poesje is dood bezorgt aan de schappelijke prijs van 11,95 euro. Een mooi gebaar of een slimme zet om alsnog extra te cashen? Feit is, nu kan Jan Modaal -op album 13 na- aan een democratische prijs hiervan genieten. Tenzij jij dit het ideale album vindt om mee te speculeren!
- Jeremiah 29 HC ***

Geen opmerkingen: