Aangereikt door René en met open armen ontvangen, deze klassieker uit de sitcomwereld. Vage herinneringen benadrukten immers het absurdistische belang van deze reeks en wie weet zou de aha-erlebnis daadwerkelijk hilariteiten opleveren. En al stemt de huidige realiteit niet overeen met het beeld dat je ervan vormde, het weerzien met Father Ted en vooral Dougal McGuire heeft toch iets buitenzinnigs en surreëel opgeleverd.
"In de serie deelt de naar Craggy Island verbannen Father Ted een huis met de adembenemend domme Father Dougal Maguire en de altijd lastige Father Jack ('Drink, Feck, Girls!'). Mrs Doyle, de huishoudster, voorziet de bewoners van een overvloed aan thee en sandwiches. Welkom in de verwarde en verwarrende wereld van Father Ted."
Gek is het gebrek aan introductie. Geen karaktervorming of algemene kennismaking om de drie vreemde snuiters te kunnen plaatsen in dat grimmige, doorregende landschap. Toch duurt het niet lang of je zit letterlijk in hun huiskamer mee te observeren wat de kerkelijke geheimen en de dagdagelijkse beslommeringen van een ongewild geestige geestelijke zijn.
Father Ted. Seizoen 1. Aflevering 1. Good luck, father Ted. Aflevering 2. Entertaining Father Stone. Aflevering 3. The passion of Saint Tibulus. 1995
vrijdag 25 maart 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten