Vijftig stripbesprekingen (15)

Spannende thriller rond de vuurtoren van Alexandrië en de daarbij horende bibliotheek. Twee mannen gaan verplicht samen op pad, elk heeft een eigen beweegreden om het mysterie te ontrafelen. Wie wil trouwens de grote Archimedes uitschakelen en trekt aan de touwtjes van dit complot? "Ben je een vrij man die vecht voor zijn land of een hond die blindelings doet wat zijn meester hem vraagt? Wie wacht op jou tot je thuis komt? Of is de trouw aan de vorst jouw enige doel in het leven? En tegelijk je ketting?" Plichtsgetrouw of zelfbehoud, deze morele kwestie staat centraal voor Ptolemaeus. Over verdwenen wereldwonderen bestaan maar weinig betrouwbare geschriften, dus dat biedt enorm veel mogelijkheden om er op los te fantaseren. De fictie die Blengino bij elkaar schrijft, boeit. Bennato imponeert met de massascènes, krasserig moduleert hij de personages. De inkleuring vult sfeervol aan. De vuurtoren van Alexandrië zet je in vuur en vlam.
- 7 Wonderen, De 3 HC
- 7 Wonderen, De 3 SC
- Amoras De Complete Saga Integraal

Terwijl Frank Miller na verloop van tijd volledig ontspoorde, wist Klaus Janson met de steun van John Romita wél nog eens een mijlpaal af te leveren die even opwindend leest als Dark Knight returns. Heerlijk om te genieten van een hulpeloze en radeloze Steve Rogers die in de hel van Dimensie Z probeert te overleven. En dat met een onwaarschijnlijke partner aan diens zij: de zoon van zijn opperrivaal die Steve ondertussen geadopteerd heeft als ware het zijn eigen bloed. Prachtig de verspringingen in tijd en ruimte, een stukje van Steves schrijnende jeugd ontblotend, de harde overlevingsstrijd van migranten. Uitstekend hoe Zola weergegeven wordt, het dimensionaal dreigend wezen. Viriliteit, artisticiteit, kwaliteit.
- Captain America 002
- Captain America 003
- Captain America 004
- Celestine en de Paarden 4
- Centaurus 2 HC
- Centaurus 2 SC

Aranill en Gmor, die zijn voorbestemd om nog vele avonturen te beleven. Een matige cover (of toch het design) en de veel te grote lettering binnenin doen de strip geen eer aan. Nochtans is deze De eerste missie een heerlijk eenvoudig weglezertje dat gezwind en vlot voortzoeft. Open tekeningen, veel actie en complexloos avontuur, de buddy-strip met slechts één extra pion die de koers en het einde bepaalt. Als introductie zijn deze 128 pagina's zeker interessant, je hoopt zelfs al op een vervolg. Echt groots zijn de tekeningen niet (in de voorkafttekening zit veel meer vrijheid en dynamiek), voldoende om dit popcornverhaal te dragen.
- Dragonero 1 HC
- Dragonero 1 SC
- Dwergen 1 HC
- Dwergen 1 SC
- F.C. De Kampioenen 71 Stickerstrip
- Frontlinies 3 HC
- Frontlinies 3 SC
- Hindenburg 2 HC
- Hindenburg 2 SC
- Jan, Jans en de Kinderen 57
- Jan, Jans en de Kinderen 58
- Joodse Brigade, De 3 + verzamelbox

Een geactualiseerde Blake en Mortimer. Even oubollig als de voornoemde reeks en toch bevat Kaplan en Masson meer dynamiek, is het moderner. Thibert gooit de vertelregisters open door met de pagina-opbouw te spelen, het traditionele schuift hij aan de kant. Ritmisch met veel wisselende camerastandpunten. Het past goed samen. De perfectie zit er nog niet in, soms mist een gag de juiste timing of de ideale pointe. Niet zoals het laatste plaatje, want dan zit Thibert er helemaal op. Kunnen we Hitler redden?, erg leuk entertainend.
- Kaplan & Masson 2
- Kiekeboes, De 146
- Kiekeboes, De 146 Luxe
- Kiekeboes, De 146 Superdeluxe
- Largo Winch 19-20 LX
- Meisje van Paname, Het 1

Het ziet er Leo-achtig uit. Het voelt Leo-achtig aan. En het proeft Leo-achtig en je wil meer. Nochtans kenmerkt Memphis zich door zich te onderscheiden van alles wat Leo produceert: het geeft wél een antwoord op al de mystieke vragen. Rodolphe rondt nihilistisch, eerder zelfs vrij fatalistisch, af waarbij je je best bij de overgebleven situatie neerlegt. Zijn wij Truman Show-gewijs slechts poppen in een poppenkast? "Overlevenden die in een reservaat gedropt werden? Mooi hoe de link wordt gelegd met de algemene fundamentele politieke vrijheid die we bezitten. "Ik heb niet de indruk dat ik vrij ben, maar dat anderen voor mij beslissen." Een combinatie van Invasion of the body snatchers, Westworld, The X-Files en David Lynch. Low profile schrijver Rodolphe zorgt voor een knaller. Marchal brengt met zijn visueel volume extra levendigheid in dit theatrale stuk. No man's land, een waardige afsluiter.
- Memphis 3

Je hebt van die zeldzame parels en dit is er één van. Zidrou raakt je gevoelige snaar en bespeelt je emoties, gelukkig niet op een betuttelende, pathetische manier. Terwijl je een adolsecententerechtwijzing verwacht van een jonge opstandige dame die terechtgewezen wordt, fileert Zidrou de jeugddelinquentie met een vooruitstrevende wisselwerking. Er is nog hoop, geef de jongeren vooral inspraak, creëer betrokkenheid. En dat is niet zo onoverkomelijk. Dorpspolitiek vermenselijkt waarbij het initiatief niet gefnuikt wordt. Ruimte voor reële poëzie is er, niet enkel in geschreven vorm. Zidrou houdt zich gelukkig ver van het paternalistische, hij gunt ieder zijn waarde met de klemtoon op menselijkheid. Alleen degenen die zich niet weten te bevrijden van het strebersideaal blijven gekooid. Dank voor Merci, Zidrou. Dank voor dit boek waarvan je nooit wou dat het lezen ervan ophield. Met een lach en een traan, merci. Het lettertype van de poëzie had mooier gekund.
- Merci

Wat een geschift maar o zo fascinerend universum van Grant Morrison. Nu met een Hellboy-achtige ingeving: hoe zou de wereld er uit zien als het buitenaardse kind 'Superman' in handen van Adolf Hitler was gevallen en aan de basis zou liggen van de New Reichsmen? Een worstelende superheld aan de duistere zijde die een geloofscrisis heeft. Begint hilarisch met Hitler op de pot, een Superman-strip lezend. Eindigt defaitistisch met de val van de Glorie. Jim Lee en stoere, robuuste superhelden, dat is vanzelfsprekend grotesk.
- Multiversity 7
- Night of the Living Dead 1
- Night of the Living Dead 2
- Oktoknopie 7
- Orakel 5 HC
- Orakel 5 SC
- Prins Valiant 26
- Rhonda 2 dossiereditie
- Robbedoes en Kwabbernoot door Franquin 5
- Robbedoes en Kwabbernoot door Franquin 6
- Robbedoes en Kwabbernoot door Franquin 7
- Roodhaar, De Kronieken van 2 dossiereditie
- Slapende Woud, Het
- Smurfen, De vakantieboek De Smurfenspelen
- Stomp 2 LX
- Suske en Wiske Blauwe Reeks LUXE 7
- Suske en Wiske Het Verloren Verleden LX groot
- Suus & Sas 9
- Urbanus Omnibus 5

François Lapierre schrijft een fris en verrassend scenario, een keertje van het geëffende pad afwijkend, out of the box denkend. Een sirene in een meer, de bijzondere bewaakster, een kordate jongedame die met haat haar vijand wil uitroeien. En dat zonder dat je ook maar één ziel opgevreten ziet worden. Net wanneer de plot afgerond is, legt Lapierre de doos van Pandora voor je neus, de ongezonde menselijke nieuwsgierigheid wil die openen. Laat dus dat tweede deel maar snel komen. Patrick Boutin-Gagné is geen groots artiest. Toch maakt hij met zijn specifieke stijl, gecombineerd met dit zielenvretende verhaal, er een bijzondere belevenis van die magie oplevert. Na De wachter is je zielenhonger niet gestild.
- Zielenvreter, De 1 HC
- Zielenvreter, De 1 SC

Vijftig stripbesprekingen (14)

Daar heeft zich een schrijvend redacteurtje mee gemoeid die best wel denkt een belangrijk aandeel te hebben gespeeld bij de realisatie van Amoras. Wanneer je goed tussen de lijnen leest, vrees je eerder dat de auteurs veeleer opgezadeld werden met een zekere ballast, zaken waren Legendre en Cambre rekening mee moesten houden om aan de fabrieks'eisen' te voldoen. Schuif de uitgeschreven intermezzo's opzij en geniet vooral van het Making of-proces: de schetsen, de storyboards, de illustraties (de portretten van de personages op A4-formaat), dan is dit boek een genot om naar te kijken.
- Amoras The Making of
- Amoras The Making of luxe (linnen)
- Amoras The Making of luxe (velours)
- Angry Birds Movie Comics 1
- Arcadia Archief Luxe 35 Cupido 19
- Bff's 1
- Café Cowala 1 (herdruk)

Een reconstructie van een indrukwekkend leven. Terwijl je Capa associeert met die ene Spaanse burgeroorlogfoto blijkt na verloop van tijd dat deze fotograaf zijn leven voortdurend waagde om eveneens in de vuurlinie te staan samen met de revolutionairen en/of soldaten. Het parcours dat Capa aflegde doen weinigen hem na. Rakel zo'n historisch moment op, hij was erbij. Florent Silloray heeft zich goed gedocumenteerd en legt de puzzelstukjes voor de lezer zelf bij elkaar. Je leert een getormenteerde man kennen, die ene verloren geliefde waar hij nooit over zal komen, zijn daar uit voortgroeiende bindingsangst, zijn onversaagdheid, maar ook Capa's gok- en verspilzucht. De kleine kantjes des levens. Als artiest zorgt Silloray met een monochrome inkleuring voor een retrosfeer, de tekeningen volgen de foto's goed. Eens hij echter niet over een referentie kan beschikken (Capa als kind in de badkuip, pagina 79), zie je zwakte (het te grote hoofd). Capa, de strip, zoals Roberts leven, bewonderenswaardig. Nu op zoek naar de foto's!
- Capa - De Vallende Ster
- Cédric 30
- Champions, The 26
- Dating for Geeks 4
- Dwarf 4
- F.C. De Kampioenen Presenteert Vertongen & Co 15
- Flip 2
- Franka 23 HC
- Franka 23 SC
- Garfield Pocket (kleur) 89
- Guardians of the Galaxy 003

Een dork, een buitenbeentje, een nerd, een geek, gefascineerd door bepaalde materies en zo gebiologeerd door specifieke onderwerpen dat het lijkt alsof de rest van de wereld niet bestaat. Gelukkig manifesteert Lectrr zich niet als uberdork en declameert hij zijn liefde voor de creatieve uitspattingen van anderen met een zeker respect en de nodige spot. Lachen geblazen wanneer hij stereotiepen en vooroordelen van vanzelfsprekende, dagdagelijkse gebeurtenissen (de Nederlander met de caravan op reis) transponeert naar dat universum waar jij mee dweept: een AT-AT die een traditionele oranje kampeerwagen achter zich aansleurt. De legende erbij (Stormtroopers, Hollandse divisie) is de kers op de taart. Star Wars, Star Trek, The Matrix, Ghostbusters, Lord of the Rings, Game of Thrones, The A-Team, Edward Scissorhands, Guardians, Aliens, Godzilla, Batman. Alsjeblieft Lectrr, laat je fantasie nog een keer de vrije loop in een vervolg.
- Hara Kiwi 11½

Sterke vrouwen, je komt ze in het stripmilieu niet zo vaak tegen. Rookie Kid Toussaint zet er eentje met ballen op papier. Eentje die niet alleen haar mannetje staat, eentje die de mannen om haar vinger kan winden, er tegen ingaat en ze vaak zelfs op hun plaats zet, politieagent Loyola voorop. In deze met water doordrenkte Wie zal de regen doen stoppen? weer een detectivethriller waarbij noch de weer- noch andere goden invloed hebben op de ontsluiering van het mysterie. Geen bovennatuurlijke verklaring, geen hocus pocus-voodoo-achtergrond, nochtans in een New Orleans-setting, gewoon met een plausibele ontknoping. Servain blijft met fragiele lijnen de vrouwelijke hoofdpersoon portretteren. Mooi.
- Holly Ann 2
- J.Rom 4 SC
- Jump 12
- Jump 13
- Jump 14
- Moeder Rusland Integraal
- Neanderthaler 3
- Oorlogsvrouwen 4
- Orde van de Drakenridders, De 15

Fred, stop daarmee. Het oppotten van tussendoortjes levert dan wel dikkere magazines op, het wachten maakt de liefhebber horendol. En uitgever Xtra, stop daarmee. Deze compilatie dient ter promotie van het de Heij-meesterschap zonder dat we andere interludiums op ons bord krijgen, ruis dat storend werkt terwijl de melodieuze gezangen van de artiest weerklinken. Hilarisch hoe de Heij tijdens de redactievergadering met teken- en vertelstijlen goochelt. Met kapitein Rob in zee, als Moebius vliegend over de desolate Arzach-vlaktes, hyperrealistisch Max Havelaar evocerend, de Heij een talentvol vat. En altijd weer de steeds opduikende Pulpman die je uit de illusie, fantasie of waan haalt. Met beide voetjes op de grond. Fictief en toch echt. Overdrijven met lekkere wijven, da's de Heij.
- Pulpman 18

Lupano heeft duidelijk moeite om zich te schikken naar de stripconventies. Herhaaldelijk overschrijdt hij de beperking van de 48 aflevering-pagina's zonder te kiezen voor het overtollige. Neen, het levert net extra diepgang op. Deze Het rechte pad vormt reeds de voorbode van Krasse knarren, in deze invulling focust hij zich op rebelse jongeren die het bont maken en het gezag ondermijnen. Ondanks de kwajongensstreken heb je er geen probleem mee om met hen te sympathiseren. Heeft Lupano de intentie de kerels echt het rechte pad op te sturen of blijven het lastige knapen? De pittige dialogen en de krachtige personages met een hoek af dragen het geheel. De tekeningen van Tanco zijn vaak zoals bij medewerkers van Lupano: grillig, door het karikaturale minder realistisch. Het tast de geloofwaardigheid niet aan. Het rechte pad is een De oorlog van de Lulu's met adolescenten in de hoofdrol, intellectueel een trapje hoger.
- Rechte Pad, Het 1 HC
- Rechte Pad, Het 1 SC

Ongecomplexeerde verhalen vertellen was indertijd de boodschap. Hebben zo'n vele jaren na datum-analyses dan wel een reden van bestaan? Hoe bijvoorbeeld de beginscène van Pas op, Kwabbernoot opgehemeld wordt vanwege de persoonlijke auteursinsteek. Ja, zelfs al is het slechts een suggestieve interpretatie van een mogelijke achtergrond uit de privésfeer (Franquin versus Dupuis, hier het ontslag van Kwabbernoot), deze voedingsbodem leidt tot gezonde hineininterpretierende speculatie. Deze integrales zijn mooie boeken die Franquin respectvol behandelen. Mooi vormgegeven ook. Over De dictator en de paddenstoel: een eenvoudig gegeven: breng de Marsupilami terug naar zijn gebruikelijke habitat. Daar draait het verhaal om, ware het niet dat één van de vele Rommelgemse paddenstoelen een nieuw wapen oplevert dat heel het dorp in rep en roer zet (toch minstens vijftien bladzijden!) én bovendien de avonturiers gekneld raken in het dictatoriale land waar neef Wiebeling de scepter zwaait. De vingerwijzing gaat richting Zuid-Amerikaanse regimes, al zit er ook een zekere herkenbaarheid in ten opzichte van bepaalde Duitse principes (de vlag alleen al). De dictator en de paddenstoel, een luchtig slapstick-verhaal zoals vaak bij Franquin, ondanks die klare lijn toch frivool getekend. Over Pas op, Kwabbernoot: alleen al voor die superspectaculaire fietsscène is dit een bijzondere stripmijlpaal. De ongewild doldwaze capriolen van Kwabbernoot leveren vuurwerk op, ze vormen gek genoeg een rustmoment in deze thriller op zoek naar de ware toedracht van die mysterieuze diefstallen. Des te eenvoudiger, des te beter. Want hoe simpel kan het zijn: schurken die Kwabbernoots beeltenis gebruiken om hem in diskrediet te brengen! Of is hij daadwerkelijk naar de duistere kant overgeheveld? Lachen geblazen met een gemoedelijke ontknoping.
- Robbedoes en Kwabbernoot door Franquin 3
- Robbedoes en Kwabbernoot door Franquin 4

Laat dit alsjeblieft niet de laatste Silas Corey zijn. Deze thriller gebouwd rond een manipulatieve, politieke context geeft het avontuur een extra dimensie. In een wereld vol smeerlappen is de hoofdrolspeler even crapuleus, zonder genade zijn recht doen gelden. Meedogenloos hakt hij er met onze goedkeuring op in. Amoreel de tegenstanders uitschakelend om de puntjes op de i te zetten. Dat staat in schril contrast met Sherlock Holmes die steeds tussen de wetslijntjes opereert. Een sterk scenario van Nury, begeleid door uitstekende tekeningen van Alary.
- Silas Corey 4
- Rode Ridder, De 250
- Rode Ridder, De 249 LX (linnen rug)
- Rode Ridder, De 250 LX (linnen rug)
- Rode Ridder, De 249 LX (semileer)
- Rode Ridder, De 250 LX (semileer)

Toch wel grappig dat deel één de prijs voor het beste oneshot kreeg op het Festival Polar de Cognac 2014 terwijl nu op het einde al een derde episode wordt aangekondigd. Colman en Maltaite hadden zich best aan dat ene, mythische onderzoek gehouden zonder verder uit te weiden. De glans brokkelt immers af. Het flitsende systeempje om steeds van scène te verwisselen werkte de eerste tachtig pagina's om verwarring én ontzag op te wekken. De identiteit van Stomp (beginnend met diens jeugd) was intrigerend. Het liet de lezer pingpongend van de ene scène in de andere belanden, je verplichtend het heden en het verleden te recreëren. Een cinematografische truc die je niet kan blijven aanhouden. Je hebt meer houvast nodig, meer aanknopingspunten en wat rechtlijnigheid om vooruit te geraken. Ziet Colman door het bos de bomen nog wel? Achtentachtig bladzijden en je dan afvragen wat je gelezen hebt, niet goed. Net nu je hoopte de definitieve tip van de Stompsluier gelicht te zien worden, slaan Colman en Maltaite de bal mis. Deel 2, wazig en stompzinnig.
- Stomp 2
- Tamara 8

Strip 2000, strips met humor. Dat is hier minder van toepassing. De sombere, existentiële belevenis van Tara en haar verlevendigde knuffelbeer Ieme levert hallucinante beelden op met een pijnlijke nasleep. De idylle wordt afgestopt en bezorgt je een wrange nasmaak. Vooral het eerste deel getuigt van maturiteit. Niet 'clean' genoeg om een Erik Kriek te zijn en net iets te vettig om zich als de Nederlandse Paul Pope te profileren. Rik Wielheesen heeft talent en doet er iets gruwelijk moois mee. Kort en krachtig dwaal je even af in de ontwrichte fantasie van een jong meisje. Het tweede verhaaltje Ieme leest eerder als een proloog, het probeersel om de figuren te introduceren. Volgens de aanmaakchronologie best als eerste geplaatst. Nu pakken de auteurs echter meteen uit met zowel het grafische als inhoudelijke hoogtepunt.
- Tara
- Urbanus, De Avonturen van 169
- Vasco 26
- Verdwaald
- Voetbalgek! 11
- Wielergek! 10
- Wolverine 004

Vijftig stripbesprekingen (13)

Grappig, want dit is echt gitzwart materiaal op maat geschreven van een Berthet. Artiest Brüno heeft hem met een patserige cabrio stijlvol ingehaald. Meer nog dan voornoemde bezwijkt hij niet onder de Pin-ups en laat de artiest zich leiden door de overvloedige inkt die Nury laat vloeien. En hoe minimalistisch ook, zonde dat Brüno kiest voor een inkleuring. Zonder zou het extra genieten zijn. Beeld deze maar eens weg! En toch derft het de pret niet, het legt andere klemtonen op. Nury vraagt je vanaf het begin vooral veel geduld. Afwachten geblazen hoe het de crimineel finaal vergaat in de ergste gevangenishel op aarde. R broeit wat als een hen broedend op het ei dat ooit uit moet komen. Letterlijk, want iemand met ambitie wil immers echt uit de Angola State Farms geraken. Liever levend dan dood. Tyler Cross is erg ambitieus en weet zich godzijnietdank te manifesteren als een engeltje annex duiveltje op aarde. Angola, genieten.
- Tyler Cross 2
- Agent 212 29
- Beestjes 5
- Boeken van de Zieners, De Robin Hobb 9
- Campus Stellae 4
- Diep in de Zee 1
- ElfQuest 7
- F.C. De Kampioenen bundel 21
- F.C. De Kampioenen Luisterboek 1
- F.C. De Kampioenen Luisterboek 2
- Fokke & Sukke Thematisch 7 Aan het Examen

Mathieu Reynès heeft goed opgelet bij de productie van Alter Ego en Enorme Angst. Als tekenaar leert hij via andere scenaristen de knepen van het vak en dat zet hij nu zelf om in een eigen harmonieus verhaal. Hoewel volledig gehuld in een waas van mysterie is dat het nu net dat dit eerste deel zo sterk maakt. De lezer ontdekt samen met het hoofdpersonage wat haar overkwam. Een mini X-Men ontbloot zich, over het hoe, wat en waar is het afwachten geblazen. De sterkte zit hem in de 'drive', het opgebouwde ritme raast vooruit, nochtans straalt alles rust uit. Memento scherpt het geheugen en prikkelt de nieuwsgierigheid. Mooi!
- Harmony 1
- Heer Vastenavond van As, De Integraal
- Insecten 3
- Iron Man 004
- Jacques Gipar, Een Avontuur van 1
- Jheronimus Bosch
- Jommeke 280
- Kat, De 4
- Kinky & Cosy 3
- Nero - De Premières 4
- Nero - De Premières 4 (linnen rug)
- Nero - De Premières 4 (semileer)
- Nocturno 1
- Okko 10 Dossiereditie

Robert Kirkman zit al een stadium verder. Voor stripreeksen worden de filmrechten gekocht wanneer studio's er meteen heil in zien. Zelfs al duurt het dan nog jaren vooraleer ze effectief uitgevoerd worden – als ze überhaupt gerealiseerd worden – een stripreeks rendeert net extra door die optie. Kirkman heeft meteen raak met Outcast. Naast de TV-serie is er ook de strip. Of omgekeerd. Gelijktijdig. In hoeverre ze – zoals bij Walking Dead parallel lopen is niet belangrijk. Dé hamvraag is: blijft het stripverhaal Outcast overeind? Ja. Misbruik makend van de episodische opbouw en sluw informatie achterhoudend prikkelt Kirkman de nieuwsgierigheid. Je geduld wordt op de proef gesteld, beetje bij beetje krijg je puzzelstukjes voorgelegd die als vanzelf ook wordt samengesteld. Geen zombiehorror dit keer, wel duiveluitdrijving. Tekenaar Azaceta is naast stylist ook een goed artiest. Stripachtig en toch reëel. Versterkt door een even esthetische inkleuring geniet je van de demonische insteek.
- Outcast 1 HC
- Outcast 1 SC
- Outcast 2 SC
- Philemon 9

Bij de les blijven en best het voorgaande deel herlezen. Gaudin en Peynet creëren verdere verwachtingen en houden het enorm spannend. Pure Fringe-toestanden waarbij het steeds duidelijker wordt dat verschillende dimensies ongewild met elkaar interageren. Daar waar Corbeyran met Uchronie(s) door zijn grootheidswaanzin niet in slaagde, is Gaudin meer bescheiden. Rustig opbouwen, geleidelijk aan puzzelstukjes vrijgeven. Door net de intensiteit kan je je nieuwsgierigheid verder bedwingen. Laat de rest van de thriller maar op je afkomen.
- Phoenix 2
- Pieter de Poorteres Zoekboek 2 Thuis in Theater
- Pioniers van de Nieuwe Wereld, De 20

Cyclus ten einde? Meteen wordt de ruimte gecreëerd voor een nieuw avontuur. Mooie bootscènes waarbij Franck Bonnet zich uitleeft op de zeevaartschepen met de stoomboot als uithangbord van het nakende modernisme. Hoe trouwens dit gevaarte onverstoorbaar en onhoorbaar langs de vijandelijke linies kan passeren, een klein geruisloos mirakel.
- Piraten van Barataria, De 9
- Ravian en Laureline 4 LX
- Ravian en Laureline 5 LX

Niet het venijn, wel de klasse zit 'm in de staart. David Ratte gaat gemoedelijk op hetzelfde elan verder, rustig een ogenschijnlijk oppervlakkig verhaal vertellend met dé befaamde Barrabas in de hoofdrol. De commerciële zet om De Reis van de Vaders als dekmantel te gebruiken, voelt niet geslaagd aan. Slechts twee passages waarbij je het pad van Jonas kruist! Tot de grootse finale voor een verrassende krop in de keel zorgt. Knap!
- Reis van de Vaders, De 4
- Spotters
- Superior Spider-Man, The 004

Twee Tros Kompas-'kort'verhalen die nu in de reguliere reeks opgenomen, grafisch en inhoudelijk twee pareltjes. Over Expeditie Robikson: een Wiske met krulletjes in het haar, de lossere tekeningen geven al meteen meer cachet. Van Gucht en Morjaeu op speed met een uiterst actieve en attractieve Lambik die Robinsonse rust wil. Jerom is aandoenlijk als Lang Weekend (in plaats van Vrijdag). Expeditie Robikson heeft zo'n vaart dat je over de pagina's rolt. Met constante gags (Lambik als voetpomp) en woordgrapjes (onbewoonbaar eiland) verveel je je geen seconde. Rijk gevuld en plezant, al was de toevoeging van Arturito niet noodzakelijk. Over Taxi Tata: kort en krachtig, je hebt niet veel pagina's nodig om een uitstekend verhaal te vertellen. 'Het was maar een droom', een gemakkelijk excuus om een strip af te ronden of een onorthodoxe te beëindigen, laat Lambik op die manier nog maar veel nachtmerries beleven. Met een goeie pointe op het eind. Deze sublieme luxe bevat schitterende schetsen van Stallaert achterin. Dynamisch, gedetailleerd, met finesse afgewerkt. Lambik heeft karakter, beweegt en leeft, meer nog dan in de reguliere reeks. De studiomedewerkers amuseren zich duidelijk en dat levert een uitzonderlijk kortverhaal op. Meer van dat.
- Suske en Wiske 334
- Tenniskids 1

Schande, o schande indien je dit pareltje links laat liggen. Rangers over de grens is een waar visueel traktaat met Mario Alberti die eens te meer bewijst dat pulp kunst kan zijn. Met een accurate, losse, dun gefileerde lijn laat hij ongeremd de personages bewegen (een kraakheldere Robert Mitchum op pagina 19, kader 5). Vluchtig, schetsmatig als in een duel waarin de wet van de snelste telt. In die snelheid zit de nodige elegantie, eentje waar Mezzomo (Luka, Ethan Ringler, Mexicana) ook graag mee uitpakt. Alberti is ietsje netter. Ook het verhaal verrast met het ongewone uitgangspunt van de op de achtergrond opererende Tex Willer. Viriliteit troef? Een extra pluim voor de uitstekende inkleuring (het effect op pagina 25, kader 6). Heerlijk.
- Tex Willer kleur 1
- Tony Rabbit - Ronan Rabbit 1
- Uncanny Avengers 004
- Urbanus Vertelt 20
- Victor & Vishnu 5
- Vrouwen in 't Wit 38
- Werelden van Thorgal, De - De Jonge Jaren 4 HC
- Werelden van Thorgal, De - De Jonge Jaren 4 SC
- Wezentrein, De 6
- Ythaq 13 HC

Vijftig stripbesprekingen (12)

Wat een fantastisch avontuur, gelukzaligheid troef. In snelvaart raast Thompson op een trike door het universum en laat de auteur jou genieten van een doldwaze actiekomedie die op verschillende niveaus rijkelijk gelezen kan worden. Als een Asterix, maar dan op speed. Al lijkt het een kinderstrip, woorden als altruïstisch (Al-tru-wiesties?, gevolgd door uitleg) en weltschmerz (eveneens) liggen in de mond, gereed om geïllustreerd te worden. Het spoor van kruimels die Thompson in de ruimte uitlegt, is een genot om te volgen. Centraal: de familie(waarden). Het koesteren van dat gegeven om een eenheid te vormen, het belang van samen zijn. Dat stukje kinderlijke onschuld waar je op latere leeftijd nog naar hunkert. En dat gaat niet alleen om bloedverwanten, ook externe passanten door verrassende ontmoetingen kunnen het gezin verruimen en adoptief uitbreiden. Hoe vertederend is de scène niet op pagina 134 wanneer troost geboden wordt. Craig Thompsons tekeningen zien er grillig uit, druk, met al dat rondzwervend ruimteschroot. Maar d'r zit zo veel energie en sierlijkheid in, zo veel schwung dat de dynamiek je van de ene naar de volgende pagina stuwt. Ruimtekruimels, een unieke strip, een ode aan de eenvoud met boodschap.
- Ruimtekruimels
- Alleen rond de Wereld
- Big Bill Is Dood
- Blueberry, De Jonge Jaren van 21
- Boerke 8
- Celestine en de Paarden 3

Nob is duidelijk een ervaringsdeskundige. Zijn dagdagelijkse belevenissen zijn zo herkenbaar uit het leven gegrepen, gecombineerd met de dagboeken van een 'loser'. Papa's echte voorgeschiedenis ken je na 48 bladzijden nog niet, Nob houdt extra troeven achter de hand om het verleden van de goede man op termijn verder uit te pluizen. De zachte kleuren en vertederende aanpak geven Papa's schatten de schattige glans nodig om je te vermurwen. Dad is meer dan een vaderdagboek.
- Dad 1
- Democratie, Een kleurrijke ode aan het ontstaan van
- Dode Hoek 1
- Douwe Dabbert 8 HC
- Douwe Dabbert 8 SC
- Down Under 3
- Druuna 0
- Druuna 1
- Elsje Maakt Geschiedenis
- F.C. De Kampioenen 89
- Garfield 87
- Garfield 88
- Garfield dubbelalbum 33

Een bijzonder boek dat mag blijven duren en duren. Je kan er geen staart aan vastknopen welke richting Makyo uit wil. Zelfs al blijft hij trouw de richtlijnen in Michel Folco's roman volgen, de wendingen zijn even verrassend als de verschillende hoofdpersonages die ten tonele verschijnen. Eerst denk je aan de wolvenvanger, wordt hij de drager van het verhaal. Dan staat de klompenmaker recht die geluk en ongeluk dicht bij elkaar samensmelten. Of is het de kroost die zich manifesteert als jonge wolven. Zelfs al kan je er geen touw aan vastknopen, vastgekluisterd geniet je van de frisse ongecompliceerde eenvoud waarbij alles natuurlijk in elkaar overvloeit. Federico Nardo leek de zoveelste nieuweling die Makyo als een verlengstuk gebruikt, een ogenschijnlijke debutant die zijn kans mag wagen. Nardo manifesteert zich met bravoure en sleurt je samen met de inkleurder mee in een gezwind avontuur. Ondanks dat er nergens naar verwezen wordt, moet dit vervolgd worden!
- Jonge Wolven

Wow, wat een fantastische reis biedt Alex Alice je aan. Onwaarschijnlijk en toch zo verwonderlijk mooi en aanvaardbaar. Alsof je teruggekatapulteerd wordt naar de pionierstijd van ontdekkingsreizigers, mee de luchtballon of andere vooruitstrevende machine inkruipend hoog de lucht in. Een mooie symbiose van wetenschap en avontuur, de naïeve kinderlijke onstuimigheid, niet stilstaande bij de te trotseren gevaren. De gelukzaligheid en de detectiveachtervolgingswaan uit het eerste deel is een beetje weggeëbd. Nu staat de reis volledig centraal in de hoop Serafijns moeder terug te vinden. Kiest Alice daadwerkelijk voor de zeemzoete oplossing of blijft het traumatiserende drama overheersen? Sterke karakters, fantastische decors, plausibele wendingen, weergaloze tekeningen en zoals het bij een sprookje hoort, een verhaal met een positieve moraal.
- Kasteel van de Sterren, Het 2
- Kiekeboes, De 145
- Kiekeboes, De 145 LX
- Kiekeboes, De 145 LX velours
- Klein Boekje, Een 1 HC
- Klein Boekje, Een 2 HC

Wat heb je nodig om een goeie, gevarieerde strookjesgagstrip te maken? Een knotsgekke even gevarieerde cast. En die ligt in het opvanghuis voor dieren met psychische problemen voor het rapen. Vermenselijkte beesten zijn het die je absurd weten te entertainen. Bovendien brandt Brandy's verschijning zich voortdurend op het netvlies, ze zet je in vuur en vlam. Schattig, amoureus, flatteus en geschift. Voor pillen en praatjes moet je bij Liberty Meadows zijn. Vaak raak.
- Liberty Meadows 1
- Misty Mission 1

Weer zo een fascinerende invalshoek van Grant Morrison die blijft verrassen. De genialiteit zit hem in de gecompliceerde spielereien, het uitdagen van de lezer door hem/haar in het hemd te zetten. De criticaster bekritiseerd! Wij (de lezers) zijn degenen die het lot van deze helden (mee) bepalen. Vooral wanneer de schrijver terechtgewezen wordt op zijn intellectuele prietpraat. Voor een unieke leeservaring moet je bij Grant Morrison zijn.
- Multiversity 8

Tien delen had Hub nodig om zijn hoogtepunt te bereiken. Dit is het meest beklemmende en inhoudelijk sterkste verhaal dat de scenarist/tekenaar uit de mouw heeft geschud. Vooral de verspringingen in tijd zijn verhelderend met Noshin die via flashbacks aan zijn volgeling het verleden oprakelt en tipjes van de sluier oplicht. En dan is er de uiteindelijke ontknoping rond de steeds in mysterie gehulde identiteit van Noburo. De Leegte is finaal opgevuld. Klasse.
- Okko 10
- Onzichtbare Echo's 1
- Promise 3
- Ravian en Laureline 4
- Ravian en Laureline 5
- Reborn 1 HC
- Reborn 1 SC

Een vingerknip van Dufaux en hij krijgt het voor elkaar om met de grootste artiesten samen te werken. Waarom mag deze middelmatige goeroe-schrijver zich uitleven met talloze talenten terwijl er betere scenaristen rondlopen? De typische, bevooroordeelde vraag die enkel ontkracht kan worden na lezing. Ja, Dufaux kan de hocus pocus niet loslaten in deze Indianen-omgeving. Logisch. Daar waar bepaalde rituelen het dagdagelijkse leven bepalen, kan je dit onmogelijk negeren. Ja, Dufaux is de scherprechter tussen goed en kwaad, al stopt hij er dit keer nadrukkelijk veel nuance in. Terwijl je eerder een Django Unchained zou verwachten, vol haat en tegenstellingen (in plaats van zwart-blank hier rood-wit) verzacht de schrijver gemodereerd met veel begrip en liefde die overheersen. Daar waar de scenarist tekortschiet in Betoveringen (een liefdesdrama in een sprookjesachtig fantasy-jasje), bloeit hij in deze Regenwolf helemaal open. Getemperd zijn de contrasten, geliefd zijn de daden. En dat allemaal versterkt door die sublieme tekeningen en dito inkleuringen van Pellejero. Zelfs al is het na zijn Vrije Vlucht-avonturen een zekere systematiek geworden (niet te vergelijken met de nog subliemere schilderijen in het dossier achterin), een routine, het kleurenspel levert een afzonderlijke gloed vol passie op. Regenwolf, een prachtig boek.
- Regenwolf
- Robbedoes en Kwabbernoot door Franquin 1
- Robbedoes en Kwabbernoot door Franquin 2

Scenarist Di Giorgio heeft via Samoerai een goudader ontdekt. Deze ontgon hij reeds verder via Samoerai Legenden en nu opent hij een andere Oosterse deur via Sensei. En meteen is het raak. Vax staat duidelijk steviger in de schoenen dan Genèt en toont kwalitatief zijn mannetje te staan. Met fijne, summiere lijnen de gezichten afbakenend, in de decors (de natuur) soms zelfs iets te minimalistisch. Bertrand Denoulet is in zijn element om de sfeer in kleur te creëren. Uniformiteit is er alleszins. Toch had het nog iets stijlvoller, esthetischer gekund. Di Giorgio voedt zich voorlopig niet met Japanse sagen en legenden en houdt gelukkig beide voeten netjes op de aardse grond. De school van de eenzame wolven, sterk.
- Senseï 1
- Sherlock Holmes De Kronieken van Moriarty 1
- Storm Dossiereditie 29
- Storm De Kronieken van Roodhaar 2 HC
- Storm De Kronieken van Roodhaar 2 SC
- Urbanus, De Avonturen van 168
- Veertigers 1
- Worstelrepubliek, De LX
- Wunderwaffen 5 HC
- Wunderwaffen 5 SC

Van een ander kaliber dan Charley's War hoewel het een gelijkaardige anti-oorlogswaanzin predikt. Aan de hand van resolute militairen die letterlijk verzet aantekenen tegen de absurde bevelschriften van hogerhand. Hoe buiten schot blijven en zorgen dat je uit handen blijft van de militaire politie wanneer je aan het muiten slaat. Het verhaal van de tien kleine negertjes: zal er uiteindelijk eentje de eindmeet halen? Aangrijpend geschreven met een sterke climax. Tekenaar Babouche komt uit de vluchtige animatie-sector. De figuurtjes zijn rond en hebben meer tekenfilmallures. Soms zelfs oppervlakkig zwak (pagina 63, kader 9). Toch zorgt dat voor een onstuimige viriliteit, nodig om het gezwinde storyboard finaal vooruit te stuwen.
- Zwanenzang 2

Vijftig stripbesprekingen (11)

Net als dat Gibrat genereus is en het beheer van de Eerlijke lui aan Durieux overlaat, zo erkent de schrijver/artiest de sympathieke geste van diens collega in het nawoord. Met lokale dorpspolitiek doe je op zich geen kwaad, de intriges en intermenselijke gebeurtenissen zijn veelal universeel. Wanneer je echter staatsbelang erbij betrekt, wordt het ineens minder persoonlijk en ontgaat er jou als buitenstaander van alles. Met Chirac is de lezende niet-Fransman minder gediend. Voorts kabbelt het sympathieke leven van Philippe verder met allemaal gezellige mensen om zich heen. Eerlijke lui is een ode aan het alledaagse en een openlijke liefdesverklaring voor literatuur (helaas verkracht door een onpersoonlijke, weinig melodieuze lettering op pagina's 43 en 44). Durieux bevestigt met een zeemzoete grafiek en een warme inkleuring. Best de voorgaande delen erbij nemen.
- Bank, De 4
- Betoveringen 4
- Claire DeWitt 2 HC
- Claire DeWitt 2 SC
- Eerlijke Lui 4

Het is zo eenvoudig: op jacht naar de zogezegd onverslaanbare prooi. Soms wordt dat verteld vanuit het perspectief van het wild, soms volg je de meedogenloze of net gewetensvolle jager die een einde wil breien aan een specifieke tirannie. Lang duurt het niet of je weet met wie je moet sympathiseren. Péru vat je bij de kraag en plaatst je in het juiste kamp. De nobele ontplooiing doet ieders hart wegsmelten en toont dat er in het kleinste hoekje nog hoop is. Teder en innemend, uitstekend verbeeld door Bileau. De laatste Schaduw werpt extra licht op de Elfengeschiedenis. Het beste boek uit de reeks tot nu toe.
- Elfen 8 HC
- Elfen 8 SC

Wie dacht dat Bill Willingham volledig uitverteld was met zijn fabeltjes, schuif dat vooroordeel maar netjes opzij. Terwijl je in het begin het gevoel had dat hij niet helemaal wist welke richting uit te gaan, ja, er was die grote oorlog met de uitzetting van de fabelwezens uit hun rijk, vaak bleef hij echter aan de oppervlakte en maakte hij gebruik van zijsprongen om steeds verfrissend over te komen (de Duizend-en-één-nachten). Nu borduurt hij wel voort en schrijft complexer zonder het overzicht te bewaren. Je zou het als doelbewust kunnen bekijken, maar Jim Fern tekent zo houterig De ballade van Rodney en June. Een logische beslissing omdat het eveneens over de andere zonen van Pinokkio's vader gaat? Mark Buckingham terug op post voor Wolven, heerlijk de zoektocht van Mowgli naar Bigby. Een terug naar de natuur. Het avontuur barst volledig open met Nog lang en gelukkig, een groots sprookje waardig. En Assepoester eist de superheldenrol op in Groot en klein, twee tegenstrijdigheden die perfect kunnen samenvloeien. Net als woord en beeld. Een uitstekende bundel, dit zesde deel.
- Fables Deluxe 6
- F.C. de Kampioenen Vertongen en C° Omnibus 1
- Goud onder de Sneeuw 2

Indien Papazoglakis zijn scenario wat extra bijgeschaafd had, was dit een perfecte actie-achtervolgingsstrip. Nu zitten er kleine hiaten in, verspringingen die net dat tikkeltje logica missen om je helemaal in het juiste spoor van Harry Octane te racen. Ongetwijfeld omdat de auteur kiest voor een verrassend en onwaarschijnlijk uitgangspunt: Harry als diender achter een gevaarlijke meid aan. Het spel met de flashbacks is prikkelend en stelt je geduld geslaagd op de proef. Vanop afstand genieten is de boodschap. Papazoglakis blijft vooral een automan. Decors, bolides en actie, het gaat hem goed af. Maar in de personages is hij niet altijd even handvast (pagina 29, Willem Dafoe?). Het verlost hem van de foto-vloek: liever vrij dan statisch tekenen. Daarvoor kan je hem feliciteren, hij toont de nodige guts om op zijn gezicht te gaan. In Mystieke bocht vliegt Papazoglakis niet uit de bocht.
- Harry Octane 2 HC
- Harry Octane 2 SC
- Hermanus 4
- Jodocus de Barbaar 4
- Jommeke 279
- Junior Suske en Wiske 11
Petje af voor John Heijink die gedreven zijn wil doordrijft en die – voor Nederlandse normen – met een unieke stijl een space opera orkestreert. Fanatiek en overdadig elke scène volproppen, de verfijndheid missend van klassebak Geoff Darrow. Petje dus af voor de artiest en de chaos die hij creëert annex tentoonspreidt. Een scenarist zou de auteur kunnen helpen om minder te ontsporen.
- Kapitein Kreiss 5 HC
- Kapitein Kreiss 5 SC
- Kathy's Kat 5
- Kid Lucky naar Morris, De avonturen van 3
- Kiekeboes special, De 7
- Kleine Helden
- Koning van de Ribauds, De 1 SC
- Koralovski 1
- Koralovski 2
- Kroniek der Onsterfelijken 6
- Kuiken I, De avonturen van 2
- Man van het jaar 5

In een ruk uitgelezen. Spannend. Intrigerend. Pijnlijk. Hoopvol. Sophie Campbell wroet in de wereld van jongeren die hun plek op deze aardkloot proberen te vinden. Zich trachten te manifesteren zonder omver geblazen te worden. De lezer weet reeds geruime tijd wie de dader is van de aanslag. Honderdvijftig pagina's drijft Campbell de spanning op en komt dan met een climax op de proppen die meteen vraagt naar meer. Knap.
- Natte Maan 6
- Noortje 14

Hij doet het toch maar: met de gezegende leeftijd van 77 toch nog steeds twee albums per jaar produceren. Vaak een stukje troetelkind (Jeremiah)) gecombineerd met een oneshot. En over het niveau valt veelal niet te klagen. Want zelfs al is het voornamelijk routine, de gedrevenheid waarmee hij sfeer en (on)gezelligheid weergeeft gedipt in een bittere saus verdient respect. Yves Huppen heeft tijd genoeg om te sleutelen aan het scenario. Wat houdt Old Pa Hermann ervan over, is hij de grumpy old man die talloze dialogen en plotwisselingen schrapt? Het ziet er zo naar uit, want voor het eerst sinds lang verdwijnt de voice-over-verteller in de Yves H-systematiek. Old Pa Anderson is directer, suggestiever. Complex gemaakt door Hermanns gelijkende hoofdrolspelers. Niet altijd even duidelijk welke politieman opdraaft, voor de rest een lekkere And justice for all-film waarbij de puntjes volgens het privaatrecht (letterlijk: recht zal geschiede) op de i worden gezet. Grimmig wraakzuchtig.
- Old Pa Anderson
- oorlog van de Sambers, De 8
- Reis van de vaders Tweede cyclus Yona 1
- Rode Ridder 249
- SfinX 1
- Sisters 10
- Skylanders 3

Een uitstekend verhaal dat zelfs geen vervolg behoeft. Een civiele opoffering om een oorlog te ontketenen, een slimme zet van ingenieuze legerbedenkers daarboven in hun ivoren toren. Veel tijd om naar adem te happen krijg je niet, Ordas en Cothias razen door het drama. Ook al ken je de personages maar kort, de sympathie voor de slachtoffers is groot. Daar heb je geen twee uur durend James Cameron Titanic-drama voor nodig. Sterk ook de dialogen, mooi op maat geschreven. Blijft over: Jack Manini. Hij is een dynamischer André Benn in dit historisch kader, heel stijlvol en levendig, ontzettend mooi. Met een inkleuring die voor een extra cachet zorgt.
- S.O.S. Lusitania 2 SC
- Space Sleep Syndrome 1
- Star Wars Luke Skywalker 2

Een goed uitgevoerde product placement, daar hoef je niet vies van te zijn. Integendeel, moedig stripmakers aan om het onderste uit de kan te halen. Studio Vandersteen deed het cultureel reeds eerder in De Raap van Rubens, een gedenkwaardige klassieker. Dit team maakt ge/misbruik van het Bosch-jaar om te schilder te laten figureren in een prominente rol. Heerlijk om zijn gedrochten en vreemde wezens uit diens schilderijen tot leven te zien komen in een andere imaginaire wereld die voor velen toch echt lijkt: het Sus en Wis-universum. De aanzet om naar het verleden te reizen is niet bijster origineel, nogal wreed van je beste vrienden om een cruciale herinnering uit je geheugen te willen wissen. Gelukkig is de omkadering er rond wel van het juiste niveau. D'r had gerust méér Bosch mogen inzitten, méér op zijn persoonlijkheid gefocust zijn. Van Gucht leeft zich lekker uit en slaat de lezer met talloze woordgrapjes om de oren. Bij wijlen lachen geblazen. Ook Luc Morjaeu staat scherp en zet zijn beste tekeningen sinds lang neer. Is het een illusie of daadwerkelijk zo? De inkter van dit album heeft méér présence dan die van het vorige. De bibberende Bosch, mannen, graaf voortdurend in de plaatselijke folklore en vergeet net als Vandersteen af en toe niet op wereldreis te gaan. Mooi.
- Suske en Wiske 333
- Suske en Wiske 333 met dossier
- Suske en Wiske 333 LX (linnen rug)
- Suske en Wiske 333 LX (semileer)
- toorn van Fantomas, De 3

Paul Teng kan tekenen. Paul Teng kan zelfs uitstekend tekenen. Waarom associeert hij zich dan met het doodgebloede Tristan uit het Jacques Martin-universum? Gelukkig dat hij daar onderdak heeft gevonden, een keuze waar de artiest duidelijk veel plezier uit put. De ijzeren poort is immers een uitstekend boek geworden waarbij Cornette en Frissen de teugels strak houden en niet verzanden in de Martin-systematiek. In dit deel staat het avontuur centraal en wordt de zeurderige, beschrijvende geschiedenisles wijs verbannen. De dialogen zorgen immers voor de uitleg, geen onnodige bindteksten die alle actie afremmen. Als surplus spannend en boeiend verteld. Vakman Teng is duidelijk in zijn nopjes in deze historische context. Het zorgt voor een opmerkelijk kwalitatieve upgrade van het Tristan-personage.
- Tristan 15
- Uchronie(s) 17 New Beijing 3
- Willems Wereld 17 HC
- Willems Wereld 17 SC
- Ythaq 13 SC

Vijftig stripbesprekingen (10)

Pagina 40 geeft mooi de essentie van dit derde deel weer. "Uw mannen zijn gestorven op het veld van eer. Ongeacht hun verdienste, ongeacht het resultaat van de actie." Het daaropvolgende antwoord van de korporaal ruikt naar insubordinerende anarchie, echter voor een niet-militair is dat eerder gezond verstand. Kraktervol getekend, doordrenkt met 'mooie' kleuren, voor zover dat kan in deze bloederige context, en een stijlvol subtiel gebruik van zwart om de sfeer nog grauwer te maken (de lucht op pagina 33).
- 14-18 3
- 100 bullets 23
- Aâma 3
- Alexander de Grote 3

Laat de volgende maar komen. Deze bevat heel wat minder actie, nochtans katapulteert de beginscène je meteen naar een James Bond-universum, met de gebruikelijke kwinkslagintro, het duurt driekwart van het boek eer Alex zich helemaal kan uitleven. De tegenstelling werkgever-werknemer zorgt voor extra spanningen, inderdaad onbegrijpelijk dat de organisatie hem niet meteen bijstaat. Horowitz kent zijn klassiekers en put uit de geschiedenis om deze thriller te stofferen. De omzetting naar beeld is gezien de artistieke beperkingen wel geslaagd. Hop naar het volgende avontuur waar Alex zogezegd tegen wil en dank zal moeten aan deelnemen.
- Alex Rider 1
- Alex Rider 2
- Aquaman 3
- Arman & Ilva 3
- Arthus Trivium 1
- Biebel - De stroken 11
- Block 109 7 HC
- Bollie & Billie 33
- Bruno Brazil Integraal 1
- Carthago 4
- Cross Fire 4 SC
- Erik de Rode integrale editie SC

Nury in vorm met een The Firm-drama. De rechter die tot het uiterste wil gaan om de moeder van een onterecht van verraad veroordeelde te helpen rehabiliteren. Alleen is de vraag: hoe ver ben je bereid om te gaan? Het rechtertje van Melun – na al de ontberingen – duidelijk erg ver. Het rechtertje van Melun, een spannende thriller die vooral door het uitgeschreven minimalisme (geen langdradigheid) uitblinkt.
- Er was eens 5
- Er was eens 6

Wat maakt de ene Eugène-bundel beter dan de andere? De keren dat je het lachkolommetje vaker aanvinkt natuurlijk. Zelfs zonder hoofdrolspeler met een knaller openen, wat een inventieve vogeltjes. Over koetjes en kalfjes praten, vrouwen die geen gevoel voor humor hebben, buienradar checken voor het werk, indian versus dutch summer, altijd politieman willen worden, in welke straat bevind ik mij, een zwarte sidekick zou racistisch zijn en veel meer. Als je het zo leest totaal irrelevant en amper betekenisvol. In Lekker bezig bewijst Jan Dirk Barreveld dat hij vooral goed bezig is.
- Eugène 8
- F.C. de Kampioenen presenteert Vertongen & C° 14
- Flatlands - Tieten met haar
- Game of Thrones Kronieken, A - De Hagenridder 6
- Grote Dode, De 6

Wat een aangenaam weerzien. Dupuis gaf het reeds een keer uit in de jaren negentig, uitgever Gorilla rakelt de reeks terug op twintig jaar na datum. Best wel vreemd gezien er voorlopig geen nieuwe verhalen op stapel liggen. Het origineel gemist? Dan ben je met deze licht herwerkte versie beter af. De inkleuring is geactualiseerd (hoewel het origineel ook al de juiste sfeer in zich had), een ander dossiertje werd bijgevoegd en vooral een nettere druk op lichtglanzend papier maken het zeer genietbaar. Wat een warmte straalt dit uit. Wat meteen in het oog springt zijn het vierde en zesde plaatje op de eerste pagina. Een kruising van Patrice - de Havik - Pellerin met François - Gezellen van de Schemering - Bourgeon. Wie niet houdt van tierlantijntjes, heeft ongelijk. Let op de weerspiegelingen in het water, glinsterend vol maagdelijke onschuld. Met twee brutale koppen die de idyllische droomscène doorprikken. En even verderop Jean Tambour die ten tonele verschijnt. Meteen wekt hij je sympathie op. Scenarist Serge Aillery heeft moeite om de informatie die hij put uit de originele dagboeken van de houtvlotter te kanaliseren. Niet alles is even duidelijk. En toch weet hij een goed beeld te schetsen van het zware werk dat deze mannen moesten uitvoeren en de kuiperijen die ermee gepaard gingen. Listen, valsemunterij, verraad. Gelukkig overwint de kameraadschap. Zalig is het om de beweeglijkheid van Jean-Luc Hiettre te herbeleven. Niet beschaamd om veelvuldig te tekenen (14 kadertjes op pagina 18), intelligent om scènes anders voor te stellen (pagina 19, de ronde cirkels). Jean Tambour is zo'n ouderwetse, tijdloze klassieker die altijd uit de kast gehaald kan worden. Eerst wel zorgen dat je hem erin zet!
- Grote Rivier, De 1
- ik Mik 1

Een kankerpatiënt als uitgangspunt, niet meteen het vrolijkste onderwerp om mee uit te pakken. Zidrou vermijdt de clichés en pakt het complexloos aan. Zita ziet het leven door een positievere bril dan de meeste mensen rondom haar. Vol levensenergie vecht zij wél tegen de tegenslagen die haar pad dwarsbomen. Enkel één ding maakt haar moedeloos: de afstand met haar moeder. Hier slaat de scenarist een beetje de bal mis. Hoe gedeprimeerd ook, een mama laat haar kind in de meeste gevallen niet zo maar met haar ellende alleen achter. Al dient het om met een opwekkende climax uit te pakken, de auteur had beter een ander 'slachtoffer' gekozen. Zelfs een vader was meer plausibel. Ernst is geen tekengenie en roeit met de riemen die hij heeft. Toch ontstaat er een magie tussen artiest en schrijver waardoor Werkloos hartje je niet weerloos maakt. Kale kop: lief en gemoedelijk.
- Kale Kop 1
- Lijk en de Bank, Het
- Louca 1
- Magika 4
- Mauro Caldi 6

O neen. Niet het zoveelste heroprakelen van de gedoofde ster van een mythische held. De Incal, De jeugd van John Difool, Na de Incal, Final Incal, De Metabaronnen, De Kaste van de Metabaronnen, Castaka en nu dit. Net omdat de betrokkenheid van Jodorowsky beperkt is (naar een verhaal van) verrast scenarist Jerry Frissen met een nieuwe kijk op deze universele strijder. Met drie invalshoeken: de Meta-Baron zelf die genoeg heeft van het strijdgewoel, de Techno-Paus en al diens machtsbesoignes én Wilhelm-100, de Techno-admiraal die over lijken gaat. Met Tonto als begenadigd verteller die alles observeerde en nu resumeert. Frissen propt er de totale wereldgeschiedenis in, een reflectie van de gevolgen van religieus fanatisme, onmetelijke hebzucht, de menselijke ondoordachte exploitatie van haar belangrijkste energiebronnen: alles weerspiegelt wat er nu op dit moment heden ten dage misloopt op de planeet Aarde. Moet je Valentin Sécher bestempelen als een Giménez-kloon? Neen. Hij begeeft zich in eenzelfde geschilderd vaarwater, door zijn computeraanpak voegt de artiest extra accuraatheid toe en gebruikt technieken die bij Giménez naar het einde toe slordig overkwamen (pagina 34, kader 5: de wazige slag om actie weer te geven). Wilhelm-100, de Techno-Generaal, verrassend goed.
- Meta-Baron 1
- Miauw 2

Heerlijk, de humor van Parker & Badger maar dan in een gagstrookjesnotendop. Vier grappen per pagina gemiddeld, een waar traktaat. De kampioen der luieriken? Michel. De reddende superheldengel? Michel. De trouwe huisgenoot? Michel. Hoewel, al de voorgaande zaken zijn ook op zijn baasje van toepassing. Wie ligt bij wie onder de slof. Sympathiek sla je met een goed gevoel dit boek dicht. Al ga je met deze tweede niet letterlijk uit de bol, je buik komt wel bol te staan van het lachen.
- Michel de trouwe hond 2
- Mickey De cyclus van de magiërs 5
- Mjöllnir Integrale editie SC
- Narcisse 2

Interessant omdat je nu ook kan kennismaken met het Saboteurs-kortverhaal. Ligt in het verlengde van de reguliere reeks, alleen nu minder een band met de protagonisten. Het interessantst is het dossier, niet vanwege de inhoudelijke schrijfsels, wel de zwartwit-uitgave waarin Jules' sterke tekeningen indruk maken. Een vlezige The dirty dozen gemixt met Inglorious bastards, moedige militaire ondernemers die willen vechten voor een vrije wereld. Hun opponent: de Duitsers. Met onderweg de nodige hindernissen. Vlot verteld, spannend gebracht en uitstekend getekend. De inkleuring is oké, maar had Jules' kunnen beter moeten versterken. Je bouwt een band op met de Partizanen-piraten, mannen die in kleine groep opereren om de tegenstander (meestal Duitsers) het leven zuur te maken. Gelukkig weten de centrale hoofdrolspelers de dans des doods op het juiste moment te ontglippen, ze bezorgen ondertussen wel spannend vertier. Jules' stijl heeft wat weg Ribera's Axel Moonshine, zelfde doorleefde blikken. Alleen is Jules' realisme rauwer, accurater. Ook de tweede plot is even voorspelbaar boeiend. De te verwachten man is niet degene die je denkt. De parallelle opvolging doet de wijzer steeds sneller tikken. Een adrenalinekick.
- Partizanen, De integraal 3
- Patience
- Prins Valiant 25

Is dit drieluik daadwerkelijk gedaan? Eigenlijk kan Oscar Martin nog vele pistes bewandelen in deze Mad Maxachtige wereld. Misschien niet op persoonlijk vlak (het terugvinden van zijn familiaal geluk), wel de dreiging van buitenaf in de vorm van de onmenselijke mensheid, die er wel is, maar waartegen geen verzet wordt gepleegd. Toch zeker wanneer ze net ervoor de goegemeente hebben uitgemoord. De traditionele wraakgevoelens volgen niet. Mooi tekenwerk (een prachtige dubbelpagina 54-55), dynamisch weergegeven. De overlevenden van de chaos, sterk in zijn eenvoud.
- Solo 3
- Star Wars Shattered Empire 1
- Star Wars Shattered Empire 2
- Succubus 4 SC
- Suske & Wiske Klassiek Blauwe Reeks Luxe 6
- Suus & Sas 1
- Tomb Raider 6
- Urbanus 167
- wachters van de Maser, De 3
- Wolverine 002
- Ze Jacky Touch 2