Vijftig stripbesprekingen (8)

Frederik Peeters, schitterende tekenaar, wat een talent. Het realisme waarmee hij uitpakt, de vlotte pennenstreek, het heeft wat weg van Jean Giraud. Niet onverwacht dat hij uiteindelijk ook in het westerngenrre belandt. Alleen volgt Peeters een ander pad. Een pad dat dichter aanleunt bij Blueberry de film waarin de Indiaanse intermezzo's geestesverruimend je zintuigen kruiden. Duidelijk het segment Moebius dat in Een beeld van een jongen rondwaart. Dat je spookachtige verschijningen op de gevoelige plaat eventueel registreert, begrijpelijk. De suggestiviteit is aannemelijk. Maar het als waarheid opleggen wordt heel wat moeilijker. Met ectoplasmes en bepaalde krachten om via specifieke kreten met dieren te kunnen communiceren. Dat is een brug te ver. Het ondermijnt de kracht van deze interessante driehoeksverhouding. De goedgekozen titel registreert subtiel de inhoud: de fotografe (het beeld), het vooroordeel met de geheimen (het beeld dat je hebt van de jongen/man), de jongens geklasseerd in verschillende leeftijdscategorieën. Op relationeel vlak zijn Peeters en Phang sterk, het metafysische buiten beschouwing gelaten. De prijsgegeven identiteiten, de onderlinge rangorde en verstandhoudingen, de explorerende, denigrerende koloniale ondertoon. Weggevaagd door een zweem van bovenzintuiglijke waarnemingen. Niet verwonderlijk dan ook dat de inkleuring bij wijlen psychedelisch is.
- Aspis 4
- beeld van een jongen, Een
- Captain America 6
- Champions, The 27
- Chateaux Bordeaux 6
- Comanche Integraal 2
- Comanche Integraal 2 LX
- Dejah Thoris 1
- Diep in de zee 2
- Douwe Dabbert 10 HC
- Douwe Dabbert 10 SC
- Durango 17 HC
- Durango 17 SC

Even leek het weer een zoveelste inhoudsloos avontuur te bevatten, dit vijfde deel van Ekho. Actie met hier en daar een scheut humor. Echter Arleston overtreft zichzelf door de reeks klaar en duidelijk af te ronden. Heel wat onthullingen verklaren waarom Fourmille zich in de Spiegelwereld bevindt. Verhelderend en verrassend met natuurlijk een finaal poortje dat mogelijkheden biedt om Fourmilles finale lot uit te stellen. Zelfs al leest Het geheim van de Preshaunen gezapig en doordeweeks, de tekeningen van Barbucci schitteren en stralen plezier af. Rome door de fantasy-ogen van Barbucci: prachtig. Interessant is de manier waarop Arleston de twee kampen voorstelt. Alsof de mens het land van de Preshaunen even kwam kolonialiseren. Weliswaar met goede bedoelingen.
- Ekho 5 HC
- Ekho 5 SC
Taalkunstenaars De Blouw en Evenboer halen het onderste uit de etymologische kan en spelen met dubbelzinnigheden of laten figuurlijke betekenissen voor wat ze zijn en vatten alles letterlijk op. Resultaat: grappige pointes. Gekoppeld aan de esthetiek van een Lectrr zou Evert Kwok nog bekoorlijker zijn. Het ontbreekt de artiesten aan geraffineerde verfijndheid. Een andere tekengoochelaar zou de kers op de taart bereiken. Een kort geding, de ziekte van lijm, pottenkijkers, de zwangere wiskundelerares. Om van te smullen.

- Evert Kwok 6
- FC De Kampioenen bundel 22
- Floris 2
- Garfield dubbelalbum (A4-kleur) 35

De afsluitende plotlijn rond Raccoon en zijn eventuele soortgenoot in het heelal. Zelfs daarin weet Skottie Young je nog aangenaam te verrassen. Wat een explosieve climax terwijl Raccoon het definitieve huiselijke lesje leert. Gelukkig volgt er nog een vertelseltje uit de mond van... Groot! Hilarisch puzzelt de lezer de stukjes bijeen en mag je Ik ben Groot in elke zin proberen te ontcijferen. Beschouw het als een woordloze strip waarbij je zelf alle associaties moet ontrafelen. De ontknoping is even ontluisterend. Dacht je dat Jake Parker een eendagsvlieg was, ook het laatste verhaaltje is met evenveel ironie en intelligentie gemaakt. Guardians op deze wijze gerealiseerd wil je meer lezen.
- Guardians of the Galaxy 6
- Guus Slim, De Complete 3
- Heroveringen 4
- Iris 1
- J.Rom 5 SC
- J.Rom 5 LX (linnen rug)
- J.Rom 5 LX (kunstleer)

Eindelijk eens een vampierenverhaal dat niet in het zog van Walking Dead, Interview with a Vampire en Zang van de Vampiers (ongelukkige naamskeuze voor deze laatste) opereert. Wat als binnen de Vampierskolonie er ook een gradatie is tussen goed en kwaad. Nil had dat in het eerste deel reeds bewezen, nu graaft David Munoz in Nils verleden en legt diens(on)dodelijke overgang bloot. Je bent nu voorbij halfweg (een drieluik) en hebt nu al moeite om er afscheid van te nemen. Dit universum vraagt om verdere uitdieping. Manuel Garcia is op één ding na top: voluit getekende lichamen lijken steeds dwergen te zijn (pagina 6, kader 6). Kadrering, decoupage, flashbacks, qua visualisering (samen met de kleur): klasse. Requiem, efficiënt spannend.
- Land van de Vampiers 2 HC
- Land van de Vampiers 2 SC

Een van de mooiste gagstrips die er bestaan. Door de schoonheid wordt de reflecterende spiegel des te grappiger. Herkenbaarheid troef rond zelfvertrouwen, verliefd zijn, leugentjes om bestwil en dies meer. Frank Cho, duidelijk een welopgevoed man. Een verlevendiging van Davids schilderij De dood van Marat (12-1-3). Andere concrete verwijzingen: Gone with the Wind (pagina 13, gag 2, kader 3), Wonder Woman (11-3-3), de hel waar Nixon de plak zwaait (15-2-4), Titanic (16-2-3), Steve Canyon (18-1-2), I believe I can fly (21-1-4), Spy vs Spy uit Mad (20-2-2), Toy Story (31-1-4). Wat doet de cast van 48 Hours in strook 1 van pagina 39? Patiënten in het wild, wild ben je van deze patiënten.
- Liberty Meadows 3

Julien Neel is eindelijk met beide voeten op de grond en doet waar hij het best in is: menselijke relaties kleinschalig portretteren. Wanneer je De Hut begint te lezen, overvalt een gevoel van gelukzalige nostalgie jou, alsof André Geerts en zijn Jojo je weer doen terugkeren naar je jeugd. Lieflijk en innemend goedlachs en wereldverbeterend. Dat zeemzoete vertaalt zich ook in Neels tekeningen, alsof je in een snoepwinkel dat kakofonische van al dat gekleurd lekkers overstelpt wordt, pastelachtig je in een andere wereld wanend. Slechts één moment wijkt Neel af, de theaterregisseur die zijn personages even verplicht uit hun rol te vallen om hun mening over de liefde te declameren. Nochtans was de rest van het boek al de ultieme ode aan dit fantastische fenomeen. Zelfs zonder Oom Tom is De Hut uniek.
- Lou 7
- Lucky Luke, De avonturen van naar Morris 7
- Marc Coucke 1

Het leven zoals het had moeten zijn, zoals het is of zoals het zou kunnen zijn. Jim weet het temporele, vervliegende perfect weer te geven. In een tijd van hectische beslommeringen is er weinig tijd voor onthaasting, reflectie en op zoek naar innerlijke rust. Met enkele kortverhalen drukt de auteur ons met de neus op de feiten. Hoe banaal het leven, onze pogingen om het naar een hoger niveau te verheffen lijken gedoemd om te mislukken. De toon is meteen gezet. De mijmerende vader die in een flitsfragment daar nu alleen zit, zijn gemis uitend. De genestelde man die zich voor één nacht laat verleiden en het fundament van zijn leven ondermijnt, de zekerheid van een relatie op de helling zettend voor een flirt. Het elkaar graag zien door de jaren heen, ondanks het fysieke verval. Hoe overschouw je dat? Mannelijk pragmatisme om het geruststellende cadeau te geven met nefaste gevolgen. Je smartphonefoto's als vervalste reportage van je opgepoetste leven. De vrouw die haar vrouwelijkheid ten volle benut. De bewonderende ontmoeting met een facebookfenomeen, hoe vluchtig kan die zijn. Een vader-zoon-moment. Het belang van virtuele likes. En zo gaat het maar door. Mooie momenten is een waar traktaat van filosofische cursiefjes. Zonder pretentie. Zonder vingerwijzing. Zonder denigrerend te zijn. Zonder afbreuk te doen aan de schoonheid van het leven. Warmte, liefde, verdriet, pijn. Kortom: het leven zoals het had moeten zijn, zoals het is of zoals het zou kunnen zijn.
- Mooie momenten
- Mosselen om half twee
- Moréa 5 HC
- Moréa 5 SC
- Narrenschip 3 HC
- Narrenschip 3 SC

Wow. Kinderlijke magie en een ongebreidelde fantasie, je wordt als volwassene verwend. Deze Wonderlandse Turf-Alice is zo'n speciaal buitenbeentje, de auteur die ondanks het ingesloten Truman Show-gevoel denkt out-of-the-box. Geschifte personages en gekke ontwikkelingen (het uitschakelen van Ambrosius), het lijkt allemaal structuurloos. Of de auteur daadwerkelijk erin zal slagen een coherent geheel af te leveren, doet er zelfs niet toe. Elk boek afzonderlijk is een bijzondere reis in een betoverend universum. Logisch dat de artiest even vernuftig afgeleide producten (onder andere een ganzenbord) liet fabriceren. Wondermooi. Gekwater, gek-water of ge-kwater. Oorspronkelijk was het poëtischer Mallewaatren (Eauxfolles).
- Narrenschip 4 HC
- Narrenschip 4 SC
- Nero bundeling 3
- Oorlog van de Lulu's 4
- Preacher 3
- Queeste van Yin, De 1
- Robert en Bertrand 26 HC
- Rooie Oortjes 47
- Sfinx 2

Het voordeel van 'neutraal' auteur te zijn, is dat je via de personages verschillende meningen kan ventileren, veralgemeende ergernissen van jezelf of zelfs andersdenkenden die het oneens zijn met overpolitiek correcte opinies een forum bieden. Een asielzoeker? Die ziet Sigmund maar al te graag weer vertrekken (pagina 10, strook 2). Weg met de grenzen? Je therapeut weet wel raad (12-2). Het zware leven voor teruggekeerde Syriëstrijders (59-3). Soms kan Sigmund lekker seksistisch uit de hoek komen, al krijgt hij daarna wel op zijn bek of eindigt met een tissue in de hand in bed. Sigmund heeft geen bezwarend geweten. Lees je best met mate, des te groter het genot.
- Sigmund 26
- Storm – De kronieken van Roodhaar 3 HC
- Storm – De kronieken van Roodhaar 3 SC