Vijftig stripbesprekingen (14)

Daar heeft zich een schrijvend redacteurtje mee gemoeid die best wel denkt een belangrijk aandeel te hebben gespeeld bij de realisatie van Amoras. Wanneer je goed tussen de lijnen leest, vrees je eerder dat de auteurs veeleer opgezadeld werden met een zekere ballast, zaken waren Legendre en Cambre rekening mee moesten houden om aan de fabrieks'eisen' te voldoen. Schuif de uitgeschreven intermezzo's opzij en geniet vooral van het Making of-proces: de schetsen, de storyboards, de illustraties (de portretten van de personages op A4-formaat), dan is dit boek een genot om naar te kijken.
- Amoras The Making of
- Amoras The Making of luxe (linnen)
- Amoras The Making of luxe (velours)
- Angry Birds Movie Comics 1
- Arcadia Archief Luxe 35 Cupido 19
- Bff's 1
- Café Cowala 1 (herdruk)

Een reconstructie van een indrukwekkend leven. Terwijl je Capa associeert met die ene Spaanse burgeroorlogfoto blijkt na verloop van tijd dat deze fotograaf zijn leven voortdurend waagde om eveneens in de vuurlinie te staan samen met de revolutionairen en/of soldaten. Het parcours dat Capa aflegde doen weinigen hem na. Rakel zo'n historisch moment op, hij was erbij. Florent Silloray heeft zich goed gedocumenteerd en legt de puzzelstukjes voor de lezer zelf bij elkaar. Je leert een getormenteerde man kennen, die ene verloren geliefde waar hij nooit over zal komen, zijn daar uit voortgroeiende bindingsangst, zijn onversaagdheid, maar ook Capa's gok- en verspilzucht. De kleine kantjes des levens. Als artiest zorgt Silloray met een monochrome inkleuring voor een retrosfeer, de tekeningen volgen de foto's goed. Eens hij echter niet over een referentie kan beschikken (Capa als kind in de badkuip, pagina 79), zie je zwakte (het te grote hoofd). Capa, de strip, zoals Roberts leven, bewonderenswaardig. Nu op zoek naar de foto's!
- Capa - De Vallende Ster
- Cédric 30
- Champions, The 26
- Dating for Geeks 4
- Dwarf 4
- F.C. De Kampioenen Presenteert Vertongen & Co 15
- Flip 2
- Franka 23 HC
- Franka 23 SC
- Garfield Pocket (kleur) 89
- Guardians of the Galaxy 003

Een dork, een buitenbeentje, een nerd, een geek, gefascineerd door bepaalde materies en zo gebiologeerd door specifieke onderwerpen dat het lijkt alsof de rest van de wereld niet bestaat. Gelukkig manifesteert Lectrr zich niet als uberdork en declameert hij zijn liefde voor de creatieve uitspattingen van anderen met een zeker respect en de nodige spot. Lachen geblazen wanneer hij stereotiepen en vooroordelen van vanzelfsprekende, dagdagelijkse gebeurtenissen (de Nederlander met de caravan op reis) transponeert naar dat universum waar jij mee dweept: een AT-AT die een traditionele oranje kampeerwagen achter zich aansleurt. De legende erbij (Stormtroopers, Hollandse divisie) is de kers op de taart. Star Wars, Star Trek, The Matrix, Ghostbusters, Lord of the Rings, Game of Thrones, The A-Team, Edward Scissorhands, Guardians, Aliens, Godzilla, Batman. Alsjeblieft Lectrr, laat je fantasie nog een keer de vrije loop in een vervolg.
- Hara Kiwi 11½

Sterke vrouwen, je komt ze in het stripmilieu niet zo vaak tegen. Rookie Kid Toussaint zet er eentje met ballen op papier. Eentje die niet alleen haar mannetje staat, eentje die de mannen om haar vinger kan winden, er tegen ingaat en ze vaak zelfs op hun plaats zet, politieagent Loyola voorop. In deze met water doordrenkte Wie zal de regen doen stoppen? weer een detectivethriller waarbij noch de weer- noch andere goden invloed hebben op de ontsluiering van het mysterie. Geen bovennatuurlijke verklaring, geen hocus pocus-voodoo-achtergrond, nochtans in een New Orleans-setting, gewoon met een plausibele ontknoping. Servain blijft met fragiele lijnen de vrouwelijke hoofdpersoon portretteren. Mooi.
- Holly Ann 2
- J.Rom 4 SC
- Jump 12
- Jump 13
- Jump 14
- Moeder Rusland Integraal
- Neanderthaler 3
- Oorlogsvrouwen 4
- Orde van de Drakenridders, De 15

Fred, stop daarmee. Het oppotten van tussendoortjes levert dan wel dikkere magazines op, het wachten maakt de liefhebber horendol. En uitgever Xtra, stop daarmee. Deze compilatie dient ter promotie van het de Heij-meesterschap zonder dat we andere interludiums op ons bord krijgen, ruis dat storend werkt terwijl de melodieuze gezangen van de artiest weerklinken. Hilarisch hoe de Heij tijdens de redactievergadering met teken- en vertelstijlen goochelt. Met kapitein Rob in zee, als Moebius vliegend over de desolate Arzach-vlaktes, hyperrealistisch Max Havelaar evocerend, de Heij een talentvol vat. En altijd weer de steeds opduikende Pulpman die je uit de illusie, fantasie of waan haalt. Met beide voetjes op de grond. Fictief en toch echt. Overdrijven met lekkere wijven, da's de Heij.
- Pulpman 18

Lupano heeft duidelijk moeite om zich te schikken naar de stripconventies. Herhaaldelijk overschrijdt hij de beperking van de 48 aflevering-pagina's zonder te kiezen voor het overtollige. Neen, het levert net extra diepgang op. Deze Het rechte pad vormt reeds de voorbode van Krasse knarren, in deze invulling focust hij zich op rebelse jongeren die het bont maken en het gezag ondermijnen. Ondanks de kwajongensstreken heb je er geen probleem mee om met hen te sympathiseren. Heeft Lupano de intentie de kerels echt het rechte pad op te sturen of blijven het lastige knapen? De pittige dialogen en de krachtige personages met een hoek af dragen het geheel. De tekeningen van Tanco zijn vaak zoals bij medewerkers van Lupano: grillig, door het karikaturale minder realistisch. Het tast de geloofwaardigheid niet aan. Het rechte pad is een De oorlog van de Lulu's met adolescenten in de hoofdrol, intellectueel een trapje hoger.
- Rechte Pad, Het 1 HC
- Rechte Pad, Het 1 SC

Ongecomplexeerde verhalen vertellen was indertijd de boodschap. Hebben zo'n vele jaren na datum-analyses dan wel een reden van bestaan? Hoe bijvoorbeeld de beginscène van Pas op, Kwabbernoot opgehemeld wordt vanwege de persoonlijke auteursinsteek. Ja, zelfs al is het slechts een suggestieve interpretatie van een mogelijke achtergrond uit de privésfeer (Franquin versus Dupuis, hier het ontslag van Kwabbernoot), deze voedingsbodem leidt tot gezonde hineininterpretierende speculatie. Deze integrales zijn mooie boeken die Franquin respectvol behandelen. Mooi vormgegeven ook. Over De dictator en de paddenstoel: een eenvoudig gegeven: breng de Marsupilami terug naar zijn gebruikelijke habitat. Daar draait het verhaal om, ware het niet dat één van de vele Rommelgemse paddenstoelen een nieuw wapen oplevert dat heel het dorp in rep en roer zet (toch minstens vijftien bladzijden!) én bovendien de avonturiers gekneld raken in het dictatoriale land waar neef Wiebeling de scepter zwaait. De vingerwijzing gaat richting Zuid-Amerikaanse regimes, al zit er ook een zekere herkenbaarheid in ten opzichte van bepaalde Duitse principes (de vlag alleen al). De dictator en de paddenstoel, een luchtig slapstick-verhaal zoals vaak bij Franquin, ondanks die klare lijn toch frivool getekend. Over Pas op, Kwabbernoot: alleen al voor die superspectaculaire fietsscène is dit een bijzondere stripmijlpaal. De ongewild doldwaze capriolen van Kwabbernoot leveren vuurwerk op, ze vormen gek genoeg een rustmoment in deze thriller op zoek naar de ware toedracht van die mysterieuze diefstallen. Des te eenvoudiger, des te beter. Want hoe simpel kan het zijn: schurken die Kwabbernoots beeltenis gebruiken om hem in diskrediet te brengen! Of is hij daadwerkelijk naar de duistere kant overgeheveld? Lachen geblazen met een gemoedelijke ontknoping.
- Robbedoes en Kwabbernoot door Franquin 3
- Robbedoes en Kwabbernoot door Franquin 4

Laat dit alsjeblieft niet de laatste Silas Corey zijn. Deze thriller gebouwd rond een manipulatieve, politieke context geeft het avontuur een extra dimensie. In een wereld vol smeerlappen is de hoofdrolspeler even crapuleus, zonder genade zijn recht doen gelden. Meedogenloos hakt hij er met onze goedkeuring op in. Amoreel de tegenstanders uitschakelend om de puntjes op de i te zetten. Dat staat in schril contrast met Sherlock Holmes die steeds tussen de wetslijntjes opereert. Een sterk scenario van Nury, begeleid door uitstekende tekeningen van Alary.
- Silas Corey 4
- Rode Ridder, De 250
- Rode Ridder, De 249 LX (linnen rug)
- Rode Ridder, De 250 LX (linnen rug)
- Rode Ridder, De 249 LX (semileer)
- Rode Ridder, De 250 LX (semileer)

Toch wel grappig dat deel één de prijs voor het beste oneshot kreeg op het Festival Polar de Cognac 2014 terwijl nu op het einde al een derde episode wordt aangekondigd. Colman en Maltaite hadden zich best aan dat ene, mythische onderzoek gehouden zonder verder uit te weiden. De glans brokkelt immers af. Het flitsende systeempje om steeds van scène te verwisselen werkte de eerste tachtig pagina's om verwarring én ontzag op te wekken. De identiteit van Stomp (beginnend met diens jeugd) was intrigerend. Het liet de lezer pingpongend van de ene scène in de andere belanden, je verplichtend het heden en het verleden te recreëren. Een cinematografische truc die je niet kan blijven aanhouden. Je hebt meer houvast nodig, meer aanknopingspunten en wat rechtlijnigheid om vooruit te geraken. Ziet Colman door het bos de bomen nog wel? Achtentachtig bladzijden en je dan afvragen wat je gelezen hebt, niet goed. Net nu je hoopte de definitieve tip van de Stompsluier gelicht te zien worden, slaan Colman en Maltaite de bal mis. Deel 2, wazig en stompzinnig.
- Stomp 2
- Tamara 8

Strip 2000, strips met humor. Dat is hier minder van toepassing. De sombere, existentiële belevenis van Tara en haar verlevendigde knuffelbeer Ieme levert hallucinante beelden op met een pijnlijke nasleep. De idylle wordt afgestopt en bezorgt je een wrange nasmaak. Vooral het eerste deel getuigt van maturiteit. Niet 'clean' genoeg om een Erik Kriek te zijn en net iets te vettig om zich als de Nederlandse Paul Pope te profileren. Rik Wielheesen heeft talent en doet er iets gruwelijk moois mee. Kort en krachtig dwaal je even af in de ontwrichte fantasie van een jong meisje. Het tweede verhaaltje Ieme leest eerder als een proloog, het probeersel om de figuren te introduceren. Volgens de aanmaakchronologie best als eerste geplaatst. Nu pakken de auteurs echter meteen uit met zowel het grafische als inhoudelijke hoogtepunt.
- Tara
- Urbanus, De Avonturen van 169
- Vasco 26
- Verdwaald
- Voetbalgek! 11
- Wielergek! 10
- Wolverine 004