woensdag 14 december 2016

Vijftig stripbesprekingen (11)

Net als dat Gibrat genereus is en het beheer van de Eerlijke lui aan Durieux overlaat, zo erkent de schrijver/artiest de sympathieke geste van diens collega in het nawoord. Met lokale dorpspolitiek doe je op zich geen kwaad, de intriges en intermenselijke gebeurtenissen zijn veelal universeel. Wanneer je echter staatsbelang erbij betrekt, wordt het ineens minder persoonlijk en ontgaat er jou als buitenstaander van alles. Met Chirac is de lezende niet-Fransman minder gediend. Voorts kabbelt het sympathieke leven van Philippe verder met allemaal gezellige mensen om zich heen. Eerlijke lui is een ode aan het alledaagse en een openlijke liefdesverklaring voor literatuur (helaas verkracht door een onpersoonlijke, weinig melodieuze lettering op pagina's 43 en 44). Durieux bevestigt met een zeemzoete grafiek en een warme inkleuring. Best de voorgaande delen erbij nemen.
- Bank, De 4
- Betoveringen 4
- Claire DeWitt 2 HC
- Claire DeWitt 2 SC
- Eerlijke Lui 4
Het is zo eenvoudig: op jacht naar de zogezegd onverslaanbare prooi. Soms wordt dat verteld vanuit het perspectief van het wild, soms volg je de meedogenloze of net gewetensvolle jager die een einde wil breien aan een specifieke tirannie. Lang duurt het niet of je weet met wie je moet sympathiseren. Péru vat je bij de kraag en plaatst je in het juiste kamp. De nobele ontplooiing doet ieders hart wegsmelten en toont dat er in het kleinste hoekje nog hoop is. Teder en innemend, uitstekend verbeeld door Bileau. De laatste Schaduw werpt extra licht op de Elfengeschiedenis. Het beste boek uit de reeks tot nu toe.
- Elfen 8 HC
- Elfen 8 SC
Wie dacht dat Bill Willingham volledig uitverteld was met zijn fabeltjes, schuif dat vooroordeel maar netjes opzij. Terwijl je in het begin het gevoel had dat hij niet helemaal wist welke richting uit te gaan, ja, er was die grote oorlog met de uitzetting van de fabelwezens uit hun rijk, vaak bleef hij echter aan de oppervlakte en maakte hij gebruik van zijsprongen om steeds verfrissend over te komen (de Duizend-en-één-nachten). Nu borduurt hij wel voort en schrijft complexer zonder het overzicht te bewaren. Je zou het als doelbewust kunnen bekijken, maar Jim Fern tekent zo houterig De ballade van Rodney en June. Een logische beslissing omdat het eveneens over de andere zonen van Pinokkio's vader gaat? Mark Buckingham terug op post voor Wolven, heerlijk de zoektocht van Mowgli naar Bigby. Een terug naar de natuur. Het avontuur barst volledig open met Nog lang en gelukkig, een groots sprookje waardig. En Assepoester eist de superheldenrol op in Groot en klein, twee tegenstrijdigheden die perfect kunnen samenvloeien. Net als woord en beeld. Een uitstekende bundel, dit zesde deel.
- Fables Deluxe 6
- F.C. de Kampioenen Vertongen en C° Omnibus 1
- Goud onder de Sneeuw 2
Indien Papazoglakis zijn scenario wat extra bijgeschaafd had, was dit een perfecte actie-achtervolgingsstrip. Nu zitten er kleine hiaten in, verspringingen die net dat tikkeltje logica missen om je helemaal in het juiste spoor van Harry Octane te racen. Ongetwijfeld omdat de auteur kiest voor een verrassend en onwaarschijnlijk uitgangspunt: Harry als diender achter een gevaarlijke meid aan. Het spel met de flashbacks is prikkelend en stelt je geduld geslaagd op de proef. Vanop afstand genieten is de boodschap. Papazoglakis blijft vooral een automan. Decors, bolides en actie, het gaat hem goed af. Maar in de personages is hij niet altijd even handvast (pagina 29, Willem Dafoe?). Het verlost hem van de foto-vloek: liever vrij dan statisch tekenen. Daarvoor kan je hem feliciteren, hij toont de nodige guts om op zijn gezicht te gaan. In Mystieke bocht vliegt Papazoglakis niet uit de bocht.
- Harry Octane 2 HC
- Harry Octane 2 SC
- Hermanus 4
- Jodocus de Barbaar 4
- Jommeke 279
- Junior Suske en Wiske 11
Petje af voor John Heijink die gedreven zijn wil doordrijft en die – voor Nederlandse normen – met een unieke stijl een space opera orkestreert. Fanatiek en overdadig elke scène volproppen, de verfijndheid missend van klassebak Geoff Darrow. Petje dus af voor de artiest en de chaos die hij creëert annex tentoonspreidt. Een scenarist zou de auteur kunnen helpen om minder te ontsporen.
- Kapitein Kreiss 5 HC
- Kapitein Kreiss 5 SC
- Kathy's Kat 5
- Kid Lucky naar Morris, De avonturen van 3
- Kiekeboes special, De 7
- Kleine Helden
- Koning van de Ribauds, De 1 SC
- Koralovski 1
- Koralovski 2
- Kroniek der Onsterfelijken 6
- Kuiken I, De avonturen van 2
- Man van het jaar 5
In een ruk uitgelezen. Spannend. Intrigerend. Pijnlijk. Hoopvol. Sophie Campbell wroet in de wereld van jongeren die hun plek op deze aardkloot proberen te vinden. Zich trachten te manifesteren zonder omver geblazen te worden. De lezer weet reeds geruime tijd wie de dader is van de aanslag. Honderdvijftig pagina's drijft Campbell de spanning op en komt dan met een climax op de proppen die meteen vraagt naar meer. Knap.
- Natte Maan 6
- Noortje 14
Hij doet het toch maar: met de gezegende leeftijd van 77 toch nog steeds twee albums per jaar produceren. Vaak een stukje troetelkind (Jeremiah)) gecombineerd met een oneshot. En over het niveau valt veelal niet te klagen. Want zelfs al is het voornamelijk routine, de gedrevenheid waarmee hij sfeer en (on)gezelligheid weergeeft gedipt in een bittere saus verdient respect. Yves Huppen heeft tijd genoeg om te sleutelen aan het scenario. Wat houdt Old Pa Hermann ervan over, is hij de grumpy old man die talloze dialogen en plotwisselingen schrapt? Het ziet er zo naar uit, want voor het eerst sinds lang verdwijnt de voice-over-verteller in de Yves H-systematiek. Old Pa Anderson is directer, suggestiever. Complex gemaakt door Hermanns gelijkende hoofdrolspelers. Niet altijd even duidelijk welke politieman opdraaft, voor de rest een lekkere And justice for all-film waarbij de puntjes volgens het privaatrecht (letterlijk: recht zal geschiede) op de i worden gezet. Grimmig wraakzuchtig.
- Old Pa Anderson
- oorlog van de Sambers, De 8
- Reis van de vaders Tweede cyclus Yona 1
- Rode Ridder 249
- SfinX 1
- Sisters 10
- Skylanders 3
Een uitstekend verhaal dat zelfs geen vervolg behoeft. Een civiele opoffering om een oorlog te ontketenen, een slimme zet van ingenieuze legerbedenkers daarboven in hun ivoren toren. Veel tijd om naar adem te happen krijg je niet, Ordas en Cothias razen door het drama. Ook al ken je de personages maar kort, de sympathie voor de slachtoffers is groot. Daar heb je geen twee uur durend James Cameron Titanic-drama voor nodig. Sterk ook de dialogen, mooi op maat geschreven. Blijft over: Jack Manini. Hij is een dynamischer André Benn in dit historisch kader, heel stijlvol en levendig, ontzettend mooi. Met een inkleuring die voor een extra cachet zorgt.
- S.O.S. Lusitania 2 SC
- Space Sleep Syndrome 1
- Star Wars Luke Skywalker 2
Een goed uitgevoerde product placement, daar hoef je niet vies van te zijn. Integendeel, moedig stripmakers aan om het onderste uit de kan te halen. Studio Vandersteen deed het cultureel reeds eerder in De Raap van Rubens, een gedenkwaardige klassieker. Dit team maakt ge/misbruik van het Bosch-jaar om te schilder te laten figureren in een prominente rol. Heerlijk om zijn gedrochten en vreemde wezens uit diens schilderijen tot leven te zien komen in een andere imaginaire wereld die voor velen toch echt lijkt: het Sus en Wis-universum. De aanzet om naar het verleden te reizen is niet bijster origineel, nogal wreed van je beste vrienden om een cruciale herinnering uit je geheugen te willen wissen. Gelukkig is de omkadering er rond wel van het juiste niveau. D'r had gerust méér Bosch mogen inzitten, méér op zijn persoonlijkheid gefocust zijn. Van Gucht leeft zich lekker uit en slaat de lezer met talloze woordgrapjes om de oren. Bij wijlen lachen geblazen. Ook Luc Morjaeu staat scherp en zet zijn beste tekeningen sinds lang neer. Is het een illusie of daadwerkelijk zo? De inkter van dit album heeft méér présence dan die van het vorige. De bibberende Bosch, mannen, graaf voortdurend in de plaatselijke folklore en vergeet net als Vandersteen af en toe niet op wereldreis te gaan. Mooi.
- Suske en Wiske 333
- Suske en Wiske 333 met dossier
- Suske en Wiske 333 LX (linnen rug)
- Suske en Wiske 333 LX (semileer)
- toorn van Fantomas, De 3
Paul Teng kan tekenen. Paul Teng kan zelfs uitstekend tekenen. Waarom associeert hij zich dan met het doodgebloede Tristan uit het Jacques Martin-universum? Gelukkig dat hij daar onderdak heeft gevonden, een keuze waar de artiest duidelijk veel plezier uit put. De ijzeren poort is immers een uitstekend boek geworden waarbij Cornette en Frissen de teugels strak houden en niet verzanden in de Martin-systematiek. In dit deel staat het avontuur centraal en wordt de zeurderige, beschrijvende geschiedenisles wijs verbannen. De dialogen zorgen immers voor de uitleg, geen onnodige bindteksten die alle actie afremmen. Als surplus spannend en boeiend verteld. Vakman Teng is duidelijk in zijn nopjes in deze historische context. Het zorgt voor een opmerkelijk kwalitatieve upgrade van het Tristan-personage.
- Tristan 15
- Uchronie(s) 17 New Beijing 3
- Willems Wereld 17 HC
- Willems Wereld 17 SC
- Ythaq 13 SC

Geen opmerkingen: