Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Etienne Le Roux levert puik werk af en verbluft zelfs met illustratief schilderwerk (pagina's 5 en 6). Stel je voor indien hij een volledig album op deze manier had ingevuld, magistraal! Wat wel opvalt is het minimalisme. De tekeningen zijn minder geraffineerd dan in het begin. Gelukkig blijft de intensiteit wel behouden, mede door wederom dat sterke verhaal van Corbeyran. Met een grote groep protagonisten kan de schrijver alle kanten uit, het levert intense en pijnlijke 'anekdotes' op. Niet de wereld is wreed, wel de mens. 14-18, een uitstekende kroniek."
26-10-2018
8/10
zondag 6 januari 2019
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten