Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Een stevig dossier van 36 pagina's. Lekker smullen! Over
De wraak van Anthraciet: een simpel verhaal dat – wel begrijpelijk zowel van het publiek als van de redactie – dat dit minder thuishoort in het kader van het weekblad
Kuifje-Tintin. Net daarom juist onterecht verguisd. Macherot kiest voor een ontwapenende eenvoud en focust zich enkel op de snoodaard gekant tegen het establishment dat teert op de wetenschappelijke evolutie. De knipoog naar de gevaren van een atoombom zijn meer dan duidelijk, pacifist Macherot waarschuwt voor de mogelijke impact, oorlog of niet.
De wraak van Anthraciet, kort en krachtig met een open einde. Over
De Bloedhonden: de gelijkenissen met Hitlers SS liggen voor de hand. Veel criminele inwoners draaien met de wind mee. Aartsvijand Chlorophyl durft gelukkig nog iets te ondernemen. Grappig, het reclamebord op plaat 9, kader 9, publiciteit makend voor de tekenverhalen van stripheld Bobbie.
Chlorophyl waagt een gokje, de wrange weergave van een totalitair regime. Zo vlug kan het gaan. Over
De drie nozems (Favorietenreeks): wie een kuil graaft voor een ander valt er zelf in. Of poets wederom poets. Macherot verandert van stijl op vraag van de uitgever om dichter aan te leunen bij de tekenfilms. Chloro ziet er nu inderdaad als stripfiguur anders uit.
De drie nozems entertainen je met hun baldadigheden. Over
Chloro leidt de aanval: in snelvaart vliegt Macherot met de leerlingpiloot door het simplistische avontuur.
Chloro leidt de aanval is een slapstickstrip, een aaneenrijging van actie met de arme Anthraciet die tegen wil en dank zijn plannen gedwarsboomd ziet worden. Een papieren animatiefilm, doodeenvoudig en plezant. Over
De leugentoeter: een verjaardagskortverhaal met een moraal."
26-10-2018
7/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten