Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Het mag gezegd, een uiterst geslaagde en ingenieus gevonden cover: de familieselfie met op de achtergrond de vier verschillende resultaten zoals geïnterpreteerd door Valkema, de Decker, Kim en Nix. Binnenin kondigen die illustraties ook de aparte verhalen aan. Toch was de uitgever slim genoeg om Merho zelf de cover te laten tekenen, kwestie van de koper toch te kunnen misleiden, wat in dit geval geen kwaad kan. Een bundel van vier
Kiekeboes-varianten, niet alles zou wel eens spek voor je bek kunnen zijn. Nederlander Valkema opent met
Escape van El Catraz en eigent zich de figuren toe, spuit woordgrapjes, toont kennis van de Vlaamse cultuur en start een rollercoaster van actie en humor in de uitgeteste escape room waar Kiekeboe en Fanny in duikelen. Kort en krachtig, grappig en machtig. Een sterke opener. Nix maakt duidelijk dat Marcel
In de rats zit, het noorden kwijt is en een stukje zelfbeheersing verloren heeft. Gelukkig is er de pientere Konstantinopel die met behulp van Fanny het bizarre gedrag van zijn vader kan verklaren. Even plastisch getekend als anders, dus vormelijk voel je je daar minder in thuis. Nix verloochent tenminste zijn identiteit niet. Een knotsgek verhaal alvast. Dé uitschieter van dit hommage-album is toch wel het sublieme
Dédé Kong ongetwijfeld omdat Frodo de Decker herinnert aan dat even memorabele
Album 26 waarin de draak gestoken werd het medium strip en 'uit de boks' gedacht werd. De inteelthumor verwijzend naar het spinoff-fenomeen van het moment geeft de auteur de mogelijkheid om tal van collega's op te voeren. Wanneer je denkt dat de Decker enkel die gemakkelijke weg inslaat, heb je het danig mis, want het hek is volledig van de dam eens er een ander spel gespeeld wordt. Een letterlijk game without frontiers met
SuperMarcel als variant uit Mario Bros in de hoofdrol. Geslaagd hangt Frodo met de Kiekeboes eervol de aap uit. Kim Duchateau pakt uit met een hemelse verschijning in
De tegengestelden. Hoe zet je alles terug rest wanneer het brein van Merho een parallelle wereld oproept. Typisch voor Kim is de Sleensaanse invulling, absurd surreëel. In
Hoor je het ook eens van een ander kan het duidelijk anders en leest het toch vertrouwd. Een verdienstelijke erkenning van Merho's oeuvre."
03-01-2019
7/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten