Wat was deze reeks goed en jammer genoeg van korte duur. Gratien en Cromwell bedenken een bont allegaartje van kleurrijke figuren, zelfs al is Cromwells kleurenpalet bescheiden monotoon. De hoofdpersonan, Anita met haar onorthodoxe manier om vervelende 'pakjes achter te laten wanneer het haar niet zint, SIG14, een robot met schizofrenie en de Mentor, het heroïsche evenbeeld van Tijdvogel-zoeker de Jager. En eigenlijk toch ook de politie-inspecteur Bottles die zijn taak erg ter harte neemt. De inhoudelijke creativiteit wordt voortdurend bevestigd. Zelfs al beperken de auteurs zich tot dagboekfragmenten van vier pagina's, ongeremd illustreren ze Anita's explosieve levenswandel. Met bloeddoorlopen rood wordt het anarchistische geweld afgezwakt. Getemperd door de literaire ironie geniet je van de taalgevoeligheid. Pagina 21: "Waarin Anita beter haar meeëters kan uitdrukken dan rode knopjes indrukken." Op geen enkel moment verveelt dit unieke eerste deel. Uitzonderlijk.
- Anita Bomba 1 ****½
- Michel Vaillant 7 ***
- Rode Ridder - Kleur 81 ½
- Rode Ridder - Zwartwit 81 ½
vrijdag 23 september 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten