Wie met vuur speelt, verbrandt de vingers. Gelukkig doen Mezzo & Pirus dat zelf niet in hun zoveelste hardboiled pseudogangsterdrama. Pseudo, omdat de zich opwerpende boefjes eerder watjes blijken te zijn die vanalles bekokstoven. Gangster omdat de zich opwerpende criminelen veel geld op een ongeoorloofde manier in een korte tijd willen verdienen. Drama omdat de zich opwerpende gangsters wel eens van een kale reis kunnen terugkeren. Hold-up is een familierelaas vol verlangens en frustraties. Onbeantwoord hunkert de hoofdpersoon -voor zover je er één iemand op kan pinnen- naar erkening. De tandem Mezzo-Pirus wordt immer geassocieerd met Quentin Tarantino. Ook nu is dat niet anders. Het vertelpatroon, het fatalisme, de rauwheid, het meedogenloze, de strakke indeling (fragmentarische sequenties met flashbacks). Alleen de uiterst toepasselijke soundtrack ontbreekt. Hold-up is de archetype-uitbeelding van een verval. Het levende bewijs dat misdaad loont, niet? Gitzwart met gestileerde kleuren.
- Robin Hobb - De Boeken van de Zieners 3 **
- Hara Kiwi 7 ***½
- Hold-up 1 ***½
- p@per 15 ***
vrijdag 30 september 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten