Wikus Van De Werves Engels dialectaccent verrast. Zelden wordt een horror/actieprent met antiracismeondertoon vanuit een Zuidafrikaans perspectief gemaakt. Uitstekend natuurlijk die keuze om aliens in thuislanden te proppen, net daar waar alles ook historisch werd toegepast. Het biodocu-achtige versterkt de intensiteit. Vooral de becommentariërende bijdrages van 'zwarten' die hun moordende kritiek geven op deze verstekelingen die hier niet thuishoren, is schrijnend.De held van de dag is een sullige schlemiel met Boratallures. Op termijn wint hij de sympathie van de kijker. District 9 is een interessante inkijk op (mensen)haat, sluw verpakt. Hoe de aliengemeenschap ontwikkelt en overleeft, met een eigen rangorde door de introductie van de criminaliteit (de Nigerianen die oogluikend mogen opereren).
De film splitst zich op via de morele kwestie. Hoe een besmet iemand behandelen? Of beter nog: hoe hem exploiteren? Wikus' metamorfose gaat de richting uit van Jeff Goldblum in The Fly. Om algemene publieke voldoening te krijgen, is de film opgesmukt met een behoorlijke portie splash and splatter. De goeie muziekscore verrijkt.
Wordt gezien het succes gegarandeerd vervolgd.
District 9. Neill Blomkamp. 2009. ***½
Geen opmerkingen:
Een reactie posten