Is De kleine Christiaan een verwijzing naar Le petit Prince of heeft de auteur andere beweegredenen? Blutch is het pseudoniem van Christian Hincker, wat doet vermoeden dat de auteur voor deze herinneringsreconstructie puurt uit zijn jeugdige leven. Deze Nederlandstalige editie voegt de twee Franse delen samen. In tegenstelling tot Blotch zit er wel een breuk in de episodes. Niet enkel door de toevoeging van de minimale kleur, ook de manier van vertellen boet in aan kracht. De sterke, uit de holster getrokken penseelduels uit de beginfase vervoeren je naar een tijd toen we opkeken naar grootse, stoere filmhelden. Zich inbeeldend cowboy (heerlijk vertaald als koibois) te zijn, trachten ze met een grote mond hun tegenstanders te vloeren. Tevergeefs. De kleine Christiaan draagt die natuurlijke onschuld uit, het naïeve, kinderlijke denken, zonder infantiel te zijn. Ofte hoe je je wil manifesteren in deze gevaarlijke wereld. Je hebt zelfs geen lachband nodig om te gieren. Is het bewust gekozen om de achtergronden met roodvariaties te bewerken eens Christiaan het liefdesveld betreedt? Het zwakt die zwartwitwereld waarin Christiaan voorheen vertoefde af. De liefde nestelt zich in zijn hart en zorgt voor oplaaiende emoties. Zowel geestelijk als lichamelijk. Minder charmant, minder komisch, maar even krachtig speelt Blutch met beelden geplukt uit zijn referentiekader. In de eerste helft waren dat Rahan, John Wayne, Lucky Luke en Steve McQueen, naderhand schuiven Kuifje, dezelfde Steve én Marlon Brando langszij. Vond je Blotch zo terecht geweldig, dit boek mag ernaast postvatten. Zij het met een andere ondertoon. Zonde van de weinig representatieve en nietszeggende kaft.
- Bessy 75: Bessy's vreemde vriend
- Bessy 99: De squatters
- Bessy 102: Kid, de Apache
- Bessy 106: Klinga van de lynxen
- Bessy 118: De Greenhorns
- Kleine Christiaan
- Nero 106: De gelukbrenger
dinsdag 31 augustus 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten