Maanden na datum eindelijk Levenslijnen besproken. Michel Durand, een artistieke krak. En daarnaast de prijzenswaardige Prins Valiant en niet te vergeten Pulpman met een gevatte columnist Fred de Heij.
Giroud veroorlooft zich de luxe om met één van de beste visuele vertellers te werken: Michel Durand. Na het huzarenstuk in Cuervos en een satirische autobio-uitstap mag de artiest Girouds nieuwste conceptreeks van start schieten. Jammer voor de opvolgers, ze zullen steeds neerbuigend met hem vergeleken worden. Wat maakt Durand zo uitzonderlijk? Kijk naar de manier waarop de camera zwenkt, hoe hij de pagina's opdeelt, hoe accuraat, frivool en uitdagend de artiest tekent. Geen enkele uitdaging gaat Durand uit de weg. Van houterigheid kan je hem allesbehalve beschuldigen. Expressiviteit alom. Subliem is de parallelle enscènering van twee levens die elk hun eigen weg gaan (pagina's 42 tot en met 46). De figuren hebben karakter, de tekstballonnen en de dynamiek in de tekeningen laten je ogen glijden over elke pagina. Als kers op de taart schrijft Giroud een uitstekende strip. Eerst nogal onwennig vanwege de verre (revolutionaire) setting, later je meezuigend in het dilemma waarmee Ellen geconfronteerd wordt. Moreel moeten er keuzes gemaakt worden. Bovendien komt de ethische kwestie, het vraagstuk wordt onrechtstreeks geponeerd: als je een misdaad begaat, moet je er levenslang voor gestraft worden? Gezien de verschillende levenslijnen die we zullen volgen, ben je benieuwd naar de uitkomst. Het enige minpunt? Bertrand Denoulets inkleuring.
- Bouncer 7
- Jommeke 251
- Jommekes verkeersboek
- Levenslijnen 1
- Levenslijnen 2
- Levenslijnen 3
- Prins Valiant 1937
- Prins Valiant 1938
- Pulpman 6
- Victor & Vishnu
woensdag 4 augustus 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten