Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "De daden van de persoon Lanfeust hadden reeds goddelijke proporties, maar nu hij zich in het rijk van de opperwezens beweegt, blijkt alles nog grootser te zijn. En toch wordt ook hun wereld bedreigd! Arleston probeert origineel uit de hoek te komen, voorlopig is hij vooral saai. Tarquin tekent vluchtig, het komische deemstert weg door het matige scenario. Met makke kleuren en een weinig verrassende vertaling. Heeft Arleston er veel woordspelingen in verstopt? Je vindt ze alvast niet. De onnozele strateeg, onnozel."
18-05-2018
5/10
maandag 31 december 2018
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten