Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Het matige dossier doet Franz niet alle eer aan, al komen menig van zijn collega's aan het woord om de tekenaar als artiest en als mens te situeren. Wel speciaal is het Super Kuifje-kortverhaal, vier bladzijden, een mini Mowgli weergevend. Lester Cockney, alvast een must voor wie van Giraud, Rossi, Hermann of Meyer houdt. Nog klassiekgeschoold ouderwets realisme. Over De dwazen van Kaboel: Rudyard Kipling achterna, Lester Cockney is de verpersoonlijking van Sean Connery en Michael Caine in The man who would be king, de rebel die noodgedwongen in het leger belandt en hierdoor in het Oosten terechtkomt als slaafse vertegenwoordiger van het Britse gezag. Nooit echt stilgestaan bij het feit dat deze strip daar zo dicht bij aanleunde. Lester heeft al meteen dat rotkarakter, het toonbeeld van insubordinatie, meestal gerechtvaardigd door het gedrag van het gezag! De dwazen van Kaboel is een straf avontuur, typisch in de stijl van de toen opkomende generatie realistische auteurs (Hermann met Jeremiah, Derib met Buddy Longway die antihelden opvoeren, eenzaten die liefst van al met rust gelaten willen worden in hun overlevingstocht. Straf tekenwerk. Over En altijd kraakt de sneeuw: "Moord, desertie, mishandeling, ontvreemding van materialen, ontvoering. En die grapjas heeft het over kansen." Zelfs in de meest penibele situatie ziet Cockney wel een uitweg. Hij beschikt dan ook over een beschermengel die het hem niet gunt vroegtijdig te sterven. Een stevige brok avontuur geflankeerd door politiek-imperialistische intriges schitterend realistisch getekend door Franz. Een echte rasverteller. Over Een Hongaarse in Pendjab: gewoon een no-nonsense verhaal met antiheld Lester die plots op verzoek van Miss Pebbleton wél op avontuur vertrekt om een hele meute – met op kop de Radjah – te trotseren en zich in het hol van de leeuw – euh tijger – te wagen. Wat tekent die Franz toch uitzonderlijk vlezig goed. Over "Ik wil terug naar de Pecs": en dat grandioze avontuur blijft maar duren. Van Ierland naar Londen, van Londen naar Afghanistan, van Afghanistan naar India, van India terug naar Engeland of toch niet? De reis zou hen naar Hongarije moeten brengen. Deze overlevingstocht is één grote toeristische uitstap waarbij de drie hoofdrolspelers steeds verwikkeld raken in onvoorziene intriges. Onverhoopt kom je bij een van de vele wereldwonderen terecht. Goh, ook vergeten hoe goed Lester Cockney wel niet was? Over De koning der Dalmatiërs: globetrotter Lester vervoegt de twee deernen op weg naar Hongarije, nu met een tussenstop in Albanië om wederom kennis te maken met de machtswellust van plaatselijke potentaten. Lester Cockney, het beste dat Franz ooit gemaakt heeft. Puur vakmanschap."
26-10-2018
8/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten