Gewikt en gewogen (477): Mamette 1

Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "De Nederlandstalige lezer volgt Nobs traject in omgekeerde richting. Jij bent ongetwijfeld compleet gecharmeerd door Dad en voorheen ontwierp hij voor kinderen Grompf. Voorheen was er dus al Mamette, het woeste bestaan van oma-lief met haar eeuwenoude buren en hun kuren. Net geen Benidorm Bastards, daarvoor is de cast te divers en veel minder plagerig. Neen, hier naast de zure pruim, het afstervende oudje en ook het kindse omaatje. Meer dan een album heeft Nob niet nodig om je te vermurwen met deze taaie tante(s) die total respect afdwingt (pagina 6). Groots is hij wanneer de auteur graaft in het verleden en een stuk van de protagonistenidentiteit blootlegt, hoe hun karakters door al de ervaringen specifiek gekenmerkt worden (pagina 42). Nobs zachte kleuren maken het nog zeemzoeter. Mamette, da's de Jojo onder de ouderen."
16-11-2018

8/10