Gewikt en gewogen (447): Suske & Wiske Classics 20 Het hondenparadijs

Het inhoudelijke hoofdstuk is voorlopig minder relevant, laat onze bespreking jou helpen: "Herinner je je nog die verhalen en vooral de uitgaves van weleer. Als onbezonnen lezer snapte je niet daar er grafisch zo'n grote verschillen zaten tussen al die albums die welhaast gelijktijdig verschenen. Wist jij veel dat er een studio Vandersteen was met bediendes die minutieus het werk van de begeleidende meester moesten volgen. De beperktere druktechniek zorgde voor reproducties op massale schaal die het aanzien amper waard waren. Standaard Uitgeverij geeft ook die verhalen van weleer een upgrade en het mag gezegd, eindelijk is Het hondenparadijs aanschouwelijk. Zachtere kleuren met toch een retrokantje, leuk. Over het verhaal zelf: Het hondenparadijs is een goed toonbeeld van de weinig vormvaste evolutie van de Sus & Wis-figuurtjes (strook 75) door de decennia heen. Inhoudelijk: niets zo vervelend dan het eeuwigdurende mysterie dat niet echt een mysterie is. Veel heeft het geheim rond de houten maskers-bende trouwens niet om het lijf. Het wordt 'verzwegen' om geen paniek te veroorzaken, terwijl het net in het algemeen belang zou zijn dat de hele zaak zo rap mogelijk opgehelderd wordt. Het lieftallige hondje dat door Wiske bemoederd wordt tegenover rivaal Lambik, is clichématig ingevuld. Echt paradijselijk is de strip niet. Enkel de dierenvriend vindt hier misschien rechtvaardigheid in terug. Of het nu honden of mensen zijn, Vandersteen geeft zijn visie op de maatschappij (strook 45-46)."
23-12-2018

5/10