Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Luc Brahy heeft sinds het begin van zijn Imago Mundi-geweld toch een enorme tand bijgestoken en al veel van zijn imperfecties weggewerkt. Cognac was al een schot in de roos, met Irons lijkt hij een nieuwe gevonden te hebben. Alsof hij terugkeert naar de bron komt hierin ook het natuurgeweld aan bod, alsof het klimaat de levens van menig mens bewust verpest en we weer met de neus op de feiten worden gedrukt. Door toedoen van de mens wordt de wereld om zeep geholpen en worden extra mini-drama's veroorzaakt. De Ingenieur-adviseur is het toonbeeld van cynisch altruïsme, de rest van de buitenwereld interesseert Irons niet, enkel hetgeen in zijn kraam past. Gelukkig opgesloten in dit 'zimmerspiel' wordt hij toch verplicht een bijdrage te leveren aan het onvoorziene. Heerlijk, zo'n zwartgallige antiheld die gratuit de klootzak uithangt en die iedereen tegen de schenen schopt ter vertier van de betrokken lezer. Tristan Roulot schrijft een intelligente thriller en bezorgt met Brahy voor een van de verrassingen van het jaar."
28-10-2018
8/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten