Net wat de reeks nodig had: een amusant, onderhoudend verhaal. Over Mourier niks dan goeds. De artiest heeft het trollenuniversum in de vingers en gaat er nog steeds even speels mee om. De wisselvallige Arleston daarentegen bakt ze de laatste jaren nogal bruin met middelmatige scenario's. Het is geen traditionele 'De jeugd van Waha' of 'Hoe de kleine Waha in de ketel viel' geworden. D'r is de rationele interesse voor dat lang geleden verdwenen mensenkind. Aan de hand van wetenschappelijke studies onderneemt de eerbiedwaardige Fukhatoe een poging om -om persoonlijke redenen- de locatie van Waha te achterhalen. Met de onderzoeks'geschriften' (in de vorm van stripenscèneringen) krijg je een klare kijk op die bedreigde wezens, de Trollen. Zelfs de op die manier ingelaste gagplaten missen hun effect niet, al blijft de interactie met het hoofdverhaal het efficiëntst wanneer de twee natuurlijk samenvloeien en elkaar overlappen. Schattig en leuk.
- Barelli compleet 1-8 ***½
- Les Misérables (Graphic Classic 4) **½
- Trollen van Troy 14 HC ***½
- Trollen van Troy 14 SC ***½
vrijdag 26 augustus 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten