Vanuit het perspectief van een kind maak je zelf een grote sprong voorwaarts samen met Mao's opgedrongen gedachtegoed, als vanzelfsprekend het pijnlijke lot ondergaand zonder te beseffen dat het beter kan. De auteurs dobberen tussen volwassen en kinds, de naïviteit van de protagonist weergevend, met vanzelfsprekend het kritische oog gericht op de catastrofale gevolgen voor de goegemeente. Natuurlijk is het makkelijk om het gegeven van het Chinese communisme te bekritiseren of af te breken, Kunwu en Ôtié plaatsen het in een persoonlijk perspectief en bezorgen je daardoor een innemender resultaat. Terwijl Hiroshima afstandelijk is (vooral qua grafiek), is het karikaturale realisme hierin veel efficiënter. Ook met beelden wordt de maatschappij op de korrel genomen. China - De tijd van de vader leest aangenaam vlot en is een informerende aanrader.
- China - De tijd van de vader ***½
- Jommeke 7 Herdruk ***
- Kiekeboe 79: Kunst en vliegwerk ***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten