Terwijl Ikigami zich verder zou kunnen ontwikkelen tot een ultieme thriller waarbij de onheilsbode steeds geconfronteerd wordt met zijn hopeloze 'slachtoffers', kiest Motoro Mase om het menselijke drama volledig uit te puren. Natuurlijk steekt er het gedeelte gewetensbezwaren in, de strijd van Fujimoto tegen het 'immorele' werk dat hij uitvoert. Erg rechtvaardig is het immers niet om veroordeeld te worden. Het knaagt aan Fujimoto's menszijn. Daarnaast heb je de levens van Takeshi en Shoji die abrupt ten einde komen. Wat te doen in die laatste vierentwintig uur (genre 25th hour)? Geen vrijblijvendheid, ook voor de lezer is deze voyeuristische inkijk een domper op de dagdagelijkse feestvreugde. Motoro Mase zoekt het niet in het zelfbeklag, noch het deprimerende fatalisme. Hij reikt hoop aan waarbij een vaarwel geen definitief afscheid hoeft te betekenen. Rust in deze wrede vrede!
- George Sprott - 1894-1975 ***
- Ikigami 2 ****
- Psyren 2 ***
donderdag 18 augustus 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten