De op de cover prijkende Michael Cain daagt uit! Het fenomeen of de figuur Sherlock Holmes da's een stuk beschermd cultureel erfgoed waar je niet zo maar aan mag tornen. Watson pende reeds diens logboek neer, Conan Doyle maakte ze wereldkundig. Sylvain Cordurié waagt zich er toch aan om dit detective-icoon terug ten tonele te voeren op een moment dat hijzelf zijn voetsporen heeft uitgewist om in de schaduw te kunnen opereren. Alvast een goeie vondst als uitgangspunt. Om dan echter Londense vampiers vanonder de zoden te halen en hen te koppelen aan de betweter, da's spelen met vuur. Toch verbrandt de auteur de vingers niet. Omdat hij erin slaagt Sherlock zich te laten gedragen zoals de 'echte' Holmes zich zou gedragen. Holmes anticipeert op mogelijke aanvallen en accepteert hun bestaan. De vijanden van mijn vijanden zijn mijn vrienden. Vanuit dat principe wordt een nieuw verbond gesloten. Eens zien wat dat voor Holmes zal opleveren. Eeuwige zielerust? Extra troef is dat samenspel tussen tekenaar en inkleurder. Beiden creëren een groezelige sfeer met bloedige uitspattingen. Mooie locaties, straffe decors, bewegende composities en vlezige personages. De roep van het bloed is een knap begin van dit tweeluik.- Arman & Ilva 4
- Charles Burns' X
- Levenslijnen 4
- Levenslijnen 5
- Losers 1
- Meesterspion - Stalins ogen in Tokio
- Mijn brein hangt op z'n kop
- Murena 8
- Op weg naar Zoar
- Sherlock Holmes & de vampiers van Londen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten