Klare Lijn-strips zijn vaak zelf al een absurde, overdreven en geënscèneerde afspiegeling van de maatschappij. Wanneer je dat dan wil parodiëren of er een pastiche van maken, moet je als auteur ook durven alle registers open te gooien. Barral en Veys doen het met bravoure in de schitterende Philip en Francis-kloon, Blake en Mortimer in hun hemd gezet. Scott Leblanc daarentegen is vlees noch vis. Geluck als scenarist van volwaardige albums, erg vergaand is hij niet. Naast de belachelijke hoofdpersoon (gelukkig zijn er irritantere en idiotere strippersonages te vinden), de raadselachtige onwaarschijnlijkheden en een tweede protagonist die de actie ongewild moet dragen, word je geconfronteerd met Devigs onvermogen om professioneel de lineaire grootmeesters te evenaren, laat staan kopiëren. Grijp daarom vlug terug naar Schaduw over het Britse Rijk.
- Bankgeheimen USA 1
- Blauwbloezen 39 Puppet Blues Herdruk
- Jommeke 253
- Scott Leblanc 2
- Urbanus 142
Geen opmerkingen:
Een reactie posten