Terry Gilliam doet nogal uitzinnige inspanningen om een sprookjeswereld te laten herleven. Het uitgangspunt is uitstekend: twee bedriegers zetten elk bijgelovig stadje af om oneerlijk via een maskerade op de inwoners hun bijgeloof in te spelen en alzo veel geld af te troggelen. Maar wat als er nu eens daadwerkelijk betoveringen bestaan? Gilliam zou Gilliam niet zijn indien hij er geen overgeacteerde twist aan geeft. Alles moet bombastisch zijn en theatraal. Hierdoor verzwakt het inlevingsvermogen en verliest de film behoorlijk aan kracht. Bovendien boezemt de film kinderen angst in en da's toch jammer voor een thema waardoor deze doelgroep net in de ban kan geraken. Over de top, te georkestreerd en macaber, Damon en Ledger bevestigen dat via hun acteerprestaties. Gilliam zal altijd een enscèneur blijven. De lichtpunten: de verwijzingen naar bestaande sprookjes (Roodkapje, Rapunzel, Hans en Grietje).Brothers Grimm. Terry Gilliam. 2005.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten