Gewikt en gewogen (96): Het meisje van Paname 2

Inhoudelijk: "Het Parijs van boeven en pooiers biedt maar weinig alternatieven voor een mooie vrouw: de straat op en neuken voor een paar centen. Tenzij natuurlijk de toverprins komt, met een sjaaltje rond de hals en een dolk in de vuist!"

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Eigenlijk is dit tweede deel een voortzetting van hetgeen je al gelezen had. Pathos bij een marginale bevolkingsgroep, een bende outcasts die hun plaats opeisen in het bandeloze Parijs begin XXste eeuw. Dit keer heb je je verzoend met de liefdeskeuzes van Amélie, zij is de poulain van Manda die het niet nodig achtte haar daadwerkelijk als een hogergeplaatste koningin of gravin van de nacht te beschouwen. Vooral zijn negeren stort haar in de armen van een ander. Zelfs wanneer ze de kans krijgt om terecht wraak te nemen, heeft ze de kracht niet om haar oude geliefde enigszins te verraden. Mislukte relaties, onbevredigde verlangens, verkeerde keuzes, het leven in een crimineel milieu aan de rand van de maatschappij. Het is een kwestie van eten of gegeten worden. Ondanks de heldere kleuren die Kas hanteert, is Amélies leven allesbehalve rooskleurig. De karakterkoppen waarmee de artiest het nachtvolk presenteert zijn rauw en afgeleefd, het creëert samen met de decors de juiste stemming. Alleen de klank ontbreekt. Het Meisje van Paname verdient een milder oordeel."
17-08-2018

6/10