Gewikt en gewogen (131): Pagnol - Tijd voor geheimen

Inhoudelijk: "Marcel Pagnol groeit verder op en neemt afstand van het gezinsleven. Er is de terugkeer naar school, die zijn oude school zo klein doet lijken en die in zijn ogen aan paternalistisch aanzien verliest. Er zijn de leraars, de schoolvriendjes en nieuwe studievakken. Er zijn kindergeheimen, geheimen van grote mensen, kleine geheimen van jagers en van petanquespelers."

Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Trop is te veel. Topaze met de school en het onderwijssysteem als onderwerp. Kabeljauwtje idem en nu ook deze Tijd voor geheimen. Wat had je dan verwacht? Wederom het ronddwalen in de natuur, dan zou dit deel slechts een kopie zijn van de twee voorgaande jeugdjarenverhalen. Neen, de verdere evolutie van Marcels persoonlijkheid komt aan bod. Die ontwikkeling wordt aangepakt met de gesmede vriendschapsbanden, de strapatsen en het kattenkwaad dat uitgespookt wordt. Zo overlappend met de andere verhalen is het niet. En toch heeft Tijd voor geheimen niet eenzelfde frisse literaire inslag. Ligt het aan de vertaling, de zingende zinnen ontbreken, net als het stukje poëzie. En dat was nu net wat die andere Pagnols je over het algemeen bezorgen: lees-plezier.
11-09-2018

6/10