Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Echte vrouwenstrips, het komt zelden voor. Je hebt wel artiestes die hun weg vinden binnen het voornamelijk mannelijk tekenaarsmilieu, toch focussen ze zich minder op hetgeen reilt en zeilt binnen de denkwereld van de dames. Annie Goetzinger doet dat wel, met Meisje in Dior zelfs zeer expliciet. Dior is de kapstok, een onschuldig meisje de verteller van dit bijzondere inlevingsverhaal. Als er iemand is die de gratie en de gestileerdheid van de modeontwerper in beeld kon brengen, was het de eloquente Annie Goetzinger wel. Met zo veel verfijndheid ontwerpt ze de jurken bijna zelf, vormt haar impressie een uit te snijden patroon van Diors leven. Het ziet er zo zeemzoet glamoureus uit alsof je mee vol verwondering Lauren Bacall en Humphrey Bogart in de wandelgangen zelf tegenkomt en naar hen opkijkt. Deze Sissi-achtige strip met eenzelfde sprookjesachtige inkleding doet de modale mens wegdromen van een romantisch leven, meestal ook gepaard gaand met de nodige tragiek. Alsof Annie Goetzinger een testamentaire nalatenschap achter laat met Meisje in Dior, in haar magnum opus zit duidelijk haar frêle ziel die ongetwijfeld deel had willen uitmaken van dit magische universum. Goetzingers tekeningen zijn door de afwerking met potlood zijdezacht en minder hard, de inkleuring is bescheiden die de elegantie even bescheiden accentueren. Meisje in Dior is geen klassieke autobiografie, daarvoor ontbreken de auto's en het bio-gehalte, Meisje in Dior is zo'n degelijke, stijlvol filmklassieker waarin je zo Audrey Hepburn en Cary Grant ziet spelen.
17-09-2018
8/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten