Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: "Al doende leert men. In de amateuristische pogingen van Vaessen om een strip te produceren zit een positieve evolutie. Als verteller wordt hij beter en ook in het grafische zijn ondanks diens beperkingen zijn verbeteringen zichtbaar. Episodisch belicht Vaessen enkele aspecten uit 'het leven' van de Atlantikwall: het falen van generaal Rommel, de spionage, het verzet, de bouw ervan. Netjes worden ze gelinkt via intermezzo's à la Wachten op Godot met Hans en Willy die hun rondjes draaien in en rond hun bunker, filosoferend over het leven. Een uitstekende insteek. Vaessen zelf tekent nog altijd even rudimentair, met krakkemikkige decors en plastische personages. Komt het door de oblong-uitvoering of dankzij het rake van de typeringen, het stoort alvast minder. Atlantikwall is een geslaagde kijk op de Westelijke verdedigingslinie."
25-08-2018
7/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten