Wie niet meteen overtuigd is, zal onze bespreking wél helpen: Etienne Le Roux is overgeschakeld naar routine, een stuk van de visuele kracht gaat verloren door het weglaten van de artistieke effecten uit de beginfase (de rasterachtige toevoeging). De Rode Duivel mist daardoor getekende intensiteit. Corbeyran dunt de basisgroep verder uit, de oorlog blijft zijn tol eisen. Om een stuk van het drama te verhogen, piept de scenarist in de vier jaar latere toekomst. Tragisch komt de waarheid voor de lezer in een ellips aan het licht. Qua oorlogsstrip, dit keer een mini-Paths of Glory bij de Chemin des Dames, blijft het een aanrader."
05-09-2018
7/10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten